Wrocław - Partynice

Partynice to ogromne tereny wyścigów konnych, pokryte w większości trawą, dlatego w 1983 r. nie było wątpliwości, gdzie zorganizować spotkanie Dolnoślązaków z Janem Pawłem II. Na spotkanie przybyło ponad milion wiernych, którzy w słoneczny czerwcowy dzień wsłuchiwali się w słowa Papieża. I choć w tamtych czasach nie było telebimów i w większości sektorów niewiele było widać, to dla zgromadzonych najważniejsza była sama obecność i możliwość słuchania słów Ojca Świętego. Zabawnym momentem, który zgromadzeni szczególnie wspominają, było oczekiwanie na spóźniającego się Papieża. Kiedy na niebie pojawił się helikopter, tłumy zgotowały Papieżowi królewskie powitanie, powiewały flagi Polski i Solidarności, wszyscy krzyczeli, radość była ogromna. Jednak z głośników pojawił się głos: „to nie Papież, właśnie przyleciał biskup pomocniczy...”, milion osób wybuchło radosnym śmiechem, który w tych czasach brzmiał jak wyzwolenie.
Słowa, które szczególnie utkwiły wiernym dotyczyły zaufania, Jan Paweł II powiedział wówczas: „Temu, co jest słuszne, trzeba odpowiedzieć w taki sposób, aby cały naród odzyskał wzajemne zaufanie, nie można tego tłumić ani niszczyć, nie można tego zaniedbać (...) Cały naród Polski musi żyć we wzajemnym zaufaniu a to zaufanie opiera się na prawdzie. Od zaufania zbudowanego na prawdzie zależy przyszłość Ojczyzny”.

Legnica

Podczas V pielgrzymki do kraju, 2 czerwca 1997 r., papież Jan Paweł II odwiedził także Legnicę. Podczas Mszy św. na Legnickim Polu, w której wzięło udział ok. 300 tys. wiernych, Papież koronował obraz Matki Bożej Łaskawej oraz poświęcił kamienie węgielne pod budowę nowych świątyń. Władze miasta postanowiły także tego dnia przyznać Papieżowi tytuł Honorowego Obywatela Legnicy. Ukoronowany przez Jana Pawła II obraz znajduje się na stałe w bazylice mniejszej pw. Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie.
„Bożej Opatrzności dzięki składam za to piękne, eucharystyczne spotkanie w słońcu. Jeszcze raz pragnę pozdrowić wszystkich mieszkańców ziemi legnickiej. Większość z was przybyła tutaj po wojnie. Pomimo wielu trudności pielęgnowaliście życie religijne i ojczystą kulturę. Dzisiaj wszystkim wam wyrażam wdzięczność za tę postawę pełną głębokiej wiary i miłości do Ojczyzny” - mówił Ojciec Święty po zakończonej Eucharystii na legnickich polach.

Hala Stulecia

Hala Stulecia, wcześniej nazywana Halą Ludową, została wyznaczona na Modlitwę Ekumeniczną, w trakcie 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w 1997 r. Na spotkanie przybyło 10 tys. wiernych, gości kongresowych z 70 krajów, a także przedstawiciele różnych wyznań i religii. Po wejściu Papieża do Hali Stulecia rozbrzmiała pieśń „Boże, obdarz Kościół Twój jednością i pokojem”, która była wprowadzeniem do całego spotkania. Szczególnie ważnym momentem był akt pokuty przed ogromnym krzyżem Świętego Franciszka odprawiony przez abp. Bazylego, metropolitę Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej w Polsce i przez kard. Józefa Glempa, ówczesnego Prymasa Polski. Ojciec Święty w swoim przemówieniu co chwilę powracał do konieczności pojednania: To pojednanie będzie doskonałe, jeśli zdoła zgromadzić nas wszystkich w celebracji wokół jednego kielicha. Będzie to wyrazem jedności każdej wspólnoty na szczeblu lokalnym i uniwersalnym, wyrazem naszej doskonałej jedności z Panem i między nami. Wierni, jak w trakcie każdego spotkania z Ojcem Świętym, przerywali Papieżowi, spontanicznie reagując na jego słowa oklaskami. Modlitwę wiernych odmówiono w kilku językach po polsku, niemiecku, włosku, rosyjsku, francusku, angielsku i hiszpańsku. Na zakończenie spotkania Papież wraz z abp. prawosławnym Jeremiaszem i zwierzchnikiem Kościoła ewangelicko-augsburskiego, bp. Janem Szarkiem udzielił wszystkim zgromadzonym błogosławieństwa.

Trzebnica

Trzebnica jest szczególnym miejscem dla naszego regionu, ale także była takim miejscem dla Jana Pawła II. Papież, jeszcze jako Karol Wojtyła, odwiedzał nasze sanktuarium. Bardzo często w swoim nauczaniu wspominał dwie święte Jadwigi: królową Polski i naszą Jadwigę Śląską. Jednak dniem, który szczególnie zbliżył Ojca Świętego do trzebnickiego sanktuarium, był dzień wyboru na Stolicę Piotrową, 16 października jest bowiem świętem Jadwigi Śląskiej. Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał, że data ta nie jest przypadkowa. Już w trakcie pierwszej pielgrzymki do Polski Ojciec Święty wspominał trzebnickie sanktuarium, dla którego przekazał wota w postaci kielicha i świecy paschalnej. Później w liście do kard. Gulbinowicza dokładnie o tym napisał: „A wydarzyło się to, powiem otwarcie, co czuję, nie przez jakiś ślepy traf właśnie w tym dniu, w którym Umiłowani Rodacy moi, zwłaszcza ci z Dolnego Śląska i z Opolszczyzny oraz inni przebywający w Trzebnicy na uroczystościach ku czci św. Jadwigi, modlili się o szczęśliwy wybór Papieża. Jestem głęboko przekonany, że w tamtym pamiętnym dniu św. Jadwiga stała się również Patronką wyboru pierwszego w dziejach Polaka na stolicę św. Piotra”. Od tamtej pory bazylika trzebnicka jest miejscem szczególnych modlitw za Jana Pawła II, a uroczystości w dniu św. Jadwigi zawsze mają papieski akcent.

Maria Śnieżna

Tak w skrócie zwykło się nazywać sanktuarium Matki Bożej Przyczyny Naszej Radości na Górze Iglicznej, niedaleko Międzygórza (Kotlina Kłodzka). Karol Wojtyła przybywał tam co najmniej trzykrotnie: podczas wyprawy ze studentami w 1955 r., jako biskup w 1961 r. oraz już jako kardynał w 1968 r. Choć Papież podczas swojego pontyfikatu nie był w sanktuarium osobiście, to jego „ślad” pozostał i tam. Podczas pielgrzymki do Wrocławia w 1983 r. Jan Paweł II koronował łaskami słynącą figurę Matki Bożej Śnieżnej. Pochodzi ona z ok. 1750 r., a wykonał ją ludowy artysta, jako kopię cudownego obrazu Matki Bożej z sanktuarium w Mariazell (Austria). Jej wezwanie - Maria Śnieżna zostało zaczerpnięte z rzymskiej Bazyliki Santa Maria Maggiore. 21 czerwca 1983 r. na Partynicach Papież mówił: „Pragnę wyrazić radość, że wśród jasnogórskiej pielgrzymki jest mi dane ukoronować cudowną figurę Matki Bożej Śnieżnej, która w Sudetach króluje i hojnie rozdaje swe łaski: szczególna Opiekunka ludzi dotkniętych chorobą oczu, niewiast pragnących potomstwa, turystów i sportowców - Przyczyna Naszej Radości”.

Ziemia kłodzka i wałbrzyska

Wspominając o śladach papieskich na Dolnym Śląsku nie można zapomnieć o Kotlinie Kłodzkiej, która to stała się celem pierwszej wizyty Karola Wojtyły na terenie archidiecezji wrocławskiej. W 1955 r. Wojtyła przybył tu wraz z grupą studentów. W późniejszych latach powracał do Kotliny, z wizytami w różnym charakterze. Rok po pierwszej wizycie w Kotlinie Kłodzkiej Karol Wojtyła brał udział w wyprawie rowerowej na trasie od Świeradowa Zdroju do Świdnicy. Towarzyszyło mu zaledwie kilka osób. Ziemia wałbrzyska przywitała biskupa Wojtyłę krótko po jego konsekracji. W Starych Bogaczowicach, jako krakowski duszpasterz akademicki, wziął udział w spotkaniu duszpasterzy akademickich z całej Polski.

Ostrów Tumski

Przed rozpoczęciem pontyfikatu Karol Wojtyła często bywał na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu, zapraszany przez środowiska naukowe, Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne i Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu. Wielokrotnie brał udział we Wrocławskich Dniach Duszpasterskich, sesjach naukowych i dyskusjach. Prowadził także rekolekcje dla kapłanów. W 1965 r., jako metropolita wrocławski, brał udział w uroczystościach zorganizowanych na placu przed katedrą wrocławską z okazji 20-lecia polskiej administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Okazji do wizyt we Wrocławiu było więcej: 400-lecie Seminarium Duchownego, uroczystości milenijne. Karol Wojtyła miał tu także wielu przyjaciół, m.in. kard. Bolesława Kominka.
Więcej miejsca tematyce obecności Karola Wojtyły na Dolnym Śląsku poświęca ks. prof. Piotr Nitecki w swojej publikacji pt. „Wielki przyjaciel Wrocławia”.

* * *

Dolnośląski Szlak Papieski

Staraniem Ogólnopolskiej Fundacji Szlaki Papieskie od 2005 r., na pamiątkę wędrówek po tych ziemiach Karola Wojtyły jako młodego kapłana z grupą studentów, pasmami górskimi Kotliny Kłodzkiej wiedzie, liczący ok. 110 km, Szlak Papieski. Został on podzielony na trzy etapy. Pierwszy wiedzie od Kudowy Czermnej do Wambierzyc, drugi z Dusznik Zdroju do Gniewoszowa, a trzeci z Międzylesia do Międzygórza - przez Śnieżnik i Górę Igliczną.
Szlak jest oznakowany symbolem krzyża stojącego na górze w kolorze żółtym, a także tablicami pamiątkowymi.
Powstał także Rowerowy Szlak Papieski wiodący przez Sudety Zachodnie i Środkowe, Kotlinę Jeleniogórską, Wałbrzyską i Kamiennogórską po Wzgórza Krzeszowskie.