Spośród wielu świętych mieszkańcy średniowiecznego Wrocławia szczególnym kultem otaczali św. Wincentego, a dzień jego wspomnienia - 22 stycznia uważano za uroczystość diecezjalną. Kapituła Katedralna, która w ciągu roku organizowała swoje cztery sesje generalne, jedną z nich odbywała zawsze dzień po ceremoniach ku czci św. Wincentego.
Święto Wrocławskiej Kapituły Katedralnej uczczono 22 stycznia br. uroczystą Mszą św. w katedrze pw. św. Jana Chrzciciela. Przewodniczył jej bp Edward Janiak w obecności metropolity wrocławskiego abp. Mariana Gołębiewskiego, kard. Henryka Gulbinowicza oraz bp. Józefa Pazdura.
Dzieje Wrocławskiej Kapituły Katedralnej przedstawił w homilii ks. prof. Zdzisław Lec z Papieskiego Wydziału Teologicznego. Jej początków należy szukać ok. 1050 r. Po zniszczeniach na ziemiach Dolnego Śląska, dokonanych przez pogan, Biskup wrocławski gromadził wokół siebie duchownych i odbudowywał struktury kościelne. Z rady braci kanoników korzystali m.in. biskup Robert I w 1139 r. oraz książę Władysław II Wygnaniec, książę śląski i polski, który w tym czasie dokonał darowizny na użytek kanoników.
W tym roku obchodzimy również 850. rocznicę opublikowania przez papieża Hadriana IV bulli protekcyjnej Dla Biskupstwa Wrocławskiego. Wydana 23 kwietnia 1155 r., bulla zawiera zapisy dotyczące Kapituły Katedralnej. Biskupem wrocławskim był wtedy Walter z Malon. Dzięki jego zapobiegliwości i troskliwości o duchowieństwo papież Hadrian IV wziął biskupstwo wrocławskie pod swoją opiekę, potwierdził jego uposażenie i zabezpieczył stan posiadania. Bulla mówi m. in., że dochody z terenów kasztelani w Miliczu przeznaczone są na użytek braci przy katedrze. Miejscowości: Zborowice, Wiązów, Ozorzyce, Smardzów, Górzyce, Strzeganowice, Biskupice Podgórne, Skotniki, Goszcz i inne bliżej nieokreślone również należało uznać za mienie służące wtedy Kapitule Katedralnej.
Fakt, że głównym patronem wrocławskiej katedry jest św. Jan Chrzciciel, a drugi jej protektor - św. Wincenty miał znaczenie raczej w wewnętrznych sprawach, niewątpliwie wpłynął na powolne zanikanie kultu i wezwania św. Wincentego.
25 kwietnia 2024 roku osadzona urzędniczka Ministerstwa Sprawiedliwości, przebywająca w areszcie śledczym, otrzymała paczkę z książkami. Po jej otwarciu okazało się, że znajdują się tam także dwa różańce, które – jak twierdzi administracja więzienna – znalazły się tam bez zgody organu prowadzącego śledztwo.
Zamiast natychmiastowego przekazania tych przedmiotów osadzonej, zostały one zatrzymane i trafiły do magazynu depozytowego. Dopiero po 75 dniach i napisaniu specjalnej prośby, przedmioty kultu religijnego zostały jej zwrócone.
Archiwum Głównego Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego/pl.wikiepdia.org
Obraz Klary Ludwiki Szczęsnej przechowywany w klasztorze Sercanek w Krakowie
Nie chciała wyjść za mąż, dlatego w tajemnicy wyjechała do Mławy, gdzie przez pięć lat utrzymywała się z krawiectwa.
Trafiła pod duchową opieką bł. o. Honorata Koźmińskiego i dzięki jego prowadzeniu wstąpiła do ukrytego Zgromadzenia Sług Jezusa. W Lublinie prowadziła pracownię krawiecką i pełniła funkcję przełożonej wspólnoty sióstr. Na prośbę ks. kan. Józefa Sebastiana Pelczara, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, Zgromadzenie Sług Jezusa wysłało s. Ludwikę do Krakowa, gdzie prowadziła przytulisko dla służących. Rok później s. Ludwika podjęła trudną decyzję opuszczenia zgromadzenia i wraz z bł. Józefem Pelczarem założyła nowe zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (sercanek), w którym przyjęła imię Klara. Otworzyła ok. 30 domów zakonnych, posyłając siostry do pracy wśród chorych i wśród dziewcząt, dla których tworzyła przytuliska i szkoły praktyczne na terenie Galicji i Alzacji.
Stowarzyszenia rodzinne we Francji nie zgadzają się na nowy program edukacji seksualnej. „Chcą uczyć dzieci akceptacji, a nie pytają rodziców, czy to akceptują” – mówi przewodnicząca Katolickich Stowarzyszeń Rodzinnych. Program będzie obowiązywał od początku nowego roku szkolnego na wszystkich poziomach edukacji, od przedszkoli po licea. Zdaniem krytyków jest głęboko przeniknięty ideologią gender, zaszczepia w dzieciach wątpliwości co do ich tożsamości i pomimo deklaracji lekceważy rolę rodziców.
„W programie jest kilka bardzo dobrych punktów, takich jak nauka o ciele, znaczeniu intymności i szacunku dla siebie i innych” – przyznała w dzienniku Le Figaro Ludovine de la Rochère, przewodnicząca Syndakatu Rodzin. Ubolewa jednak, że „w dużej mierze jest on oparty na dobrze znanej wizji, wywodzącej się z wojującej socjologii, powszechnie określanej jako ‘ideologia gender’”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
