Spotkanie odbyło się 26 września w leśniczówce w Rybnie. Pojawili się na nim nie tylko członkowie duszpasterstwa, ale też osoby jeszcze z nim niezwiązane: studenci i tegoroczni maturzyści. Z tego względu pożegnania lata miało charakter wybitnie integracyjny. - Zaczęliśmy od gier i zabaw na zapoznanie się, była siatkówka i sporo śmiechu. A potem ognisko, rozmowy i śpiew przy gitarach – opowiada Maja Pawelec, tegoroczna maturzystka. To dla niej jedno z pierwszych spotkań ze „Stodołą”. – Podczas wakacji brałam też udział w tygodniowym wyjeździe w Dolomity, a jeszcze w czerwcu Duszpasterstwo zorganizowało spotkanie dla maturzystów, więc już było trochę tych okazji do zapoznania się.
Duszpasterstwo Akademickie „Stodoła” działa przy parafii św. Józefa w Zielonej Górze i zrzesza przede wszystkim studentów Uniwersytetu Zielonogórskiego. Najbliższym wydarzeniem będzie Msza święta na rozpoczęcie nowego roku akademickiego (1 października, godzina 20.00, kościół św. Józefa w Zielonej Górze, ul. Prosta 47). A od 3 października ruszają stałe punkty formacyjne DA: „Wtorek w Stodole” (godz. 19.30 adoracja Najświętszego Sakramentu, godz. 20.00 spotkanie przy herbacie i słowie Bożym) oraz niedzielne Msze św. akademickie o godz. 20.00.
W Zielonej Górze, na budynku przy ul. Chrobrego 7, odsłonięto dziś Tablicę upamiętniającą więźniów politycznych skazanych na śmierć przez Wojskowy Sąd Rejonowy w latach 1950-1954. Tablicę pobłogosławił bp Tadeusz Lityński.
- Dokładnie 69 lat temu w budynku, przed którym się znajdujemy toczył się jeden z najbardziej spektakularnych procesów sądowych agenta wywiadu amerykańskiego lat pięćdziesiątych, majora rezerwy Wacława Worotyńskiego. 30 listopada, sędzia wojskowy kpt. Mieczysław Mirski skazał go na karę śmierci. Wyrok został wykonany 1 lipca 1954 r. w więzieniu śledczym przy ul. Łużyckiej w Zielonej Górze – mówił na początku uroczystości Marek Budniak, historyk, autor publikacji poświęconej działalności WSR w Zielonej Górze.
Czując, że zmierzch mojego ziemskiego życia się zbliża, z wiarą spoglądam ku Życiu Wiecznemu - napisał papież Franciszek w swoim testamencie, datowanym 29 czerwca 2022 roku. Zawiera on jedynie dyspozycje dotyczące miejsca pochówku w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie.
„Przez całe życie powierzałem moją posługę kapłańską i biskupią Matce naszego Pana, Najświętszej Maryi Panny. Dlatego proszę, aby moje doczesne szczątki złożono w papieskiej bazylice Santa Maria Maggiore (Najświętszej Maryi Panny Większej), gdzie będą oczekiwać na Dzień Zmartwychwstania. Chciałbym, aby moja ostatnia ziemska podróż zakończyła się w tym starożytnym sanktuarium maryjnym, do którego zawsze udawałem się na modlitwę przed i po każdej podróży apostolskiej, powierzając Niepokalanej Matce wszystkie moje intencje i dziękując Jej za macierzyńską opiekę” - wyjaśnił papież.
Dlaczego papież Franciszek napisał encyklikę Laudato Si? Skąd zainteresowanie Kościoła ekologią? Czy papież powinien zajmować się taką tematyką?
Bp Tadeusz Lityński, przewodniczący Zespołu „Laudato si” w ramach Rady ds. Społecznych Konferencji Episkopatu Polski w rozmowie z red. Łukaszem Brodzikiem odpowiada m.in. na pytania:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.