Książka powstała, by skłonić nas do refleksji nad tematami etycznie drażliwymi, otworzyć na słabość, bezbronność i kalectwo. Niepełnosprawność to temat naznaczony piętnem poprawności politycznej.
Czym dla naszego społeczeństwa jest prawo do życia, w czasach gdy pieniądze, polityka i media zaangażowane są w inicjatywy zdążające tylko w jednym kierunku - skoncentrowanym wyłącznie na prawie do śmierci we wszystkich jego odmianach. Niezależnie od tego czy mówimy o „aborcji terapeutycznej”, czy o przypadkach ludzi, którzy w pewnym momencie swojego życia muszą stawić czoło nieuleczalnej chorobie - wątek przewodni zawsze wygląda tak samo. W pewnych delikatnych czy dotkniętych chorobą sytuacjach życie przestaje być warte, by je dalej przeżywać. Z kolei w innych okolicznościach zezwala się na selekcję genetyczną.
Niektórzy tracą z oczu sedno sprawy: ludzkie życie, ludzką istotę, człowieka. Na życie ludzkie trzeba patrzeć jak na tajemnicę, której nie da się sprowadzić do poziomu biologicznego i która jest nietykalna. Jest to kwestia dotycząca każdego z nas. Ludzie nie chcą przyjąć do wiadomości, że życie warto kontynuować bez względu na wszystko, nawet w stanie choroby i niepełnosprawności od dnia narodzin.
Życie jest warte, by zostało przeżyte, i należy je chronić od momentu poczęcia do odejścia. Nie wolno nikogo prosić o to, by nas zabił. Cywilizacji nie można budować na tego rodzaju fałszywym założeniu. Prawdziwa miłość nie zabija ani nie prosi o śmierć.
Trzeba otworzyć konkretną debatę i zastanowić się, czy to właśnie nie z braku zaangażowania, solidarności i wrażliwości ze strony innych ludzi bierze się stan cierpienia, porzucenia i rezygnacji u osób niepełnosprawnych.
(Red.)
Mario Melazzini, pod red. Marco Buriniego, „Rozmowy o sensie życia”, Wydawnictwo Franciszkanów „Bratni Zew”, ul. Grodzka 54, 31-044 Kraków, tel. (12) 428-32-40,
Pomóż w rozwoju naszego portalu
