Z Polski

Solidarni z kard. Dizwiszem

List polskich osobistości

Reklama

List z wyrazami solidarności z kard. Stanisławem Dziwiszem przekazało mu grono wybitnych polskich naukowców, ludzi kultury i publicystów. Sygnatariusze oświadczenia, które podpisało ponad 200 osób, dziękują Metropolicie Krakowskiemu „za związanie osoby śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego z Wawelem” i przekazują wyrazy solidarności w obliczu ataków, jakie spotkały go w związku z tą decyzją.
Publikujemy pełną treść oświadczenia:
„Eminencjo, przesyłamy wyrazy podziwu za związanie osoby śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego z Wawelem oraz wyrazy solidarności. Ksiądz Kardynał stał się obiektem brutalnych ataków, jak poprzednio Jan Paweł II, ks. Jerzy Popiełuszko, a obecnie Benedykt XVI. Przeżywa Eminencja trudne chwile, nie tylko bolesne, gdyż być w jednym szeregu z tymi obrońcami prawdy jest zaszczytem i rodzajem trudnego szczęścia w świetle wiary chrześcijańskiej.
Prosimy też o przekazanie wyrazów wdzięczności Współpracownikom Eminencji, Księżom z Kurii Metropolitalnej. Modlimy się o siły dla Księdza Kardynała i duchowieństwa w Krakowie w najbliższych dniach tytanicznej pracy i potem na drodze świadectwa miłości Boga i człowieka”.
Warszawa, 15 kwietnia 2010 r.
„Uwzględniając apel Episkopatu o wyciszenie sporów, postanowiliśmy - nie zniżając się do poziomu osób awanturujących się ostatnio w Krakowie - przekazać nasze oświadczenie opinii publicznej dopiero po uroczystościach pogrzebowych”.
Warszawa, 16 kwietnia 2010 r.
Pod listem podpisało się ponad 200 osób z różnych ośrodków akademickich w Polsce, m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także twórcy i ludzie mediów.
Wyrazy solidarności przekazali Metropolicie Krakowskiemu m.in.: Tomasz Burek, Ewa Dałkowska,
prof. Krzysztof Dybciak, Leszek Elektorowicz, Wojciech Kilar, prof. Mieczysław Tomaszewski, prof. Jan Prokop, Marek Skwarnicki, Bronisław Wildstein.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pod patronatem „niedzieli”

Koncert Chopinowski w sercu polskości

Pod patronatem medialnym „Niedzieli”, portalu www.viapoland.com oraz telewizji Top Canal 3 i 5 maja br. o godz. 15 zostały zaplanowane w Muzeum Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej na Podlasiu (powiat Łuków) dwa koncerty pt. „Z Chopinem i Sienkiewiczem w sercu polskości” wybitnej pianistki Man Li-Szczepańskiej oraz pokazy średniometrażowego filmu fabularnego „Sienkiewicz 1908. Piknik pod jurajską skałą” w reżyserii Wiesława Adamika i Aleksandra Madeja. Artystka zaprezentuje w dworku w Woli Okrzejskiej utwory skomponowane przez Fryderyka Chopina, Ignacego Paderewskiego oraz innych kompozytorów XIX wieku, grając na fortepianie „Erard” z 1840 r., który należał do babci pisarza.
Z uwagi na niewielką liczbę miejsc w salach Sienkiewiczowskiego muzeum, film będzie także zaprezentowany 4 i 5 maja przed południem najmłodszym uczniom w miejscowych szkołach im. Henryka Sienkiewicza. Wiesław Adamik
Wiesław Adamik

Krótko

Ostatnie trumny z ciałami 21 ofiar katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem dotarły do Warszawy 23 kwietnia, czyli w 13. dniu po katastrofie, w której zginęło 96 osób. Ciała zostały rozpoznane przy pomocy badań genetycznych.

Nie będziemy szybko znali wyników śledztwa w sprawie lotniczej katastrofy prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem. Polska prokuratura generalna podała, że ustalanie przyczyn może potrwać 12 miesięcy.

Rodziny ofiar katastrofy samolotu pod Smoleńskiem otrzymają specjalne renty. W pierwszej kolejności 47 rent specjalnych przyznanych zostanie dzieciom i młodzieży w wieku do 18. roku życia - renty te będą wypłacane aż do zakończenia przez nie edukacji.

Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski, pełniący obowiązki prezydenta po tragicznej śmierci Lecha Kaczyńskiego, wydał postanowienie o zarządzeniu wyborów. Ruszyła więc kampania wyborcza, która zakończy się 18 czerwca. Pierwsza tura wyborów odbędzie się 20 czerwca, druga przewidziana jest na 4 lipca.

Według pierwszych sondaży po smoleńskiej tragedii, zdecydowanym faworytem wyborów prezydenckich jest Bronisław Komorowski. Według sondażu „Rzeczpospolitej”, w pierwszej turze głosowanie na niego potwierdziło 49 proc. badanych. Spośród ewentualnych kandydatów PiS największe szanse ma Jarosław Kaczyński.

Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego - wicepremier Waldemar Pawlak będzie kandydatem ludowców w czerwcowych wyborach prezydenckich.

Grzegorz Napieralski będzie kandydatem SLD w wyborach prezydenckich. Decyzję podjął zarząd krajowy partii.

41 proc. Polaków oddałoby swój głos na Platformę Obywatelską, gdyby wybory parlamentarne odbyły się obecnie. Prawo i Sprawiedliwość może liczyć na poparcie 35 proc. wyborców - wynika z sondażu Millward Brown SMG/KRC dla „Faktów” TVN.

GUS przynosi optymistyczne dane na temat polskiej gospodarki. Zapotrzebowanie na polskie towary za granicą wzrosło w marcu o 12,3 proc. w skali roku.

Po zakończeniu wszystkich przygotowań i konsultacji, ok. 24 maja, do Morąga ma po raz pierwszy przyjechać amerykańska bateria obrony powietrznej Patriot.

Eksperci dokonali ekshumacji ciała Stanisława Pyjasa, opozycjonisty z czasów PRL. Jego zwłoki znaleziono 7 maja 1977 r. w bramie jednej z krakowskich kamienic. Zmarł na skutek pobicia. Sprawców nigdy nie ustalono IPN chce podjąć jeszcze jedną próbę.

Strony informacyjne opracowano na podstawie doniesień korespondentów własnych, wiadomości Radia Watykańskiego, KAI i BP KEP.

Drodzy bracia i siostry, W ostatnich katechezach widzieliśmy, jak czytanie i rozważanie Pisma Świętego w modlitwie osobistej i wspólnotowej otwierają na słuchanie Boga, który do nas mówi i rozbudzają światło, aby zrozumieć teraźniejszość. Dzisiaj chciałbym mówić o świadectwie i modlitwie pierwszego męczennika Kościoła, św. Szczepana, jednego z siedmiu wybranych do posługi miłości względem potrzebujących. W chwili jego męczeństwa, opowiedzianej w Dziejach Apostolskich, ujawnia się po raz kolejny owocny związek między Słowem Bożym a modlitwą. Szczepan został doprowadzony przed trybunał, przed Sanhedryn, gdzie oskarżono go, iż mówił, że „Jezus Nazarejczyk zburzy...[świątynię] i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał” (Dz 6, 14). Jezus podczas swego życia publicznego rzeczywiście zapowiadał zniszczenie świątyni Jerozolimskiej: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Jednakże, jak zauważył św. Jan Ewangelista, „On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (J, 21-22). Mowa Szczepana przed trybunałem, najdłuższa w Dziejach Apostolskich, rozwija się właśnie na bazie tego proroctwa Jezusa, który jako nowa świątynia inauguruje nowy kult i zastępuje ofiary starożytne ofiarą składaną z samego siebie na krzyżu. Szczepan pragnie ukazać, jak bardzo bezpodstawne jest skierowane przeciw niemu oskarżenie, jakoby obalał Prawo Mojżesza i wyjaśnia swoją wizję historii zbawienia, przymierza między Bogiem a człowiekiem. Odczytuje w ten sposób na nowo cały opis biblijny, itinerarium zawarte w Piśmie Świętym, aby ukazać, że prowadzi ono do „miejsca” ostatecznej obecności Boga, jakim jest Jezus Chrystus, a zwłaszcza Jego męka, śmierć i Zmartwychwstanie. W tej perspektywie Szczepan odczytuje też swoje bycie uczniem Jezusa, naśladując Go aż do męczeństwa. Rozważanie Pisma Świętego pozwala mu w ten sposób zrozumieć jego misję, jego życie, chwilę obecną. Prowadzi go w tym światło Ducha Świętego, jego osobista, głęboka relacja z Panem, tak bardzo, że członkowie Sanhedrynu zobaczyli jego twarz „podobną do oblicza anioła” (Dz 6, 15). Taki znak Bożej pomocy, przypomina promieniejące oblicze Mojżesza, gdy zstępował z góry Synaj po spotkaniu z Bogiem (por. Wj 34,29-35; 2 Kor 3,7-8). W swojej mowie Szczepan wychodzi od powołania Abrahama, pielgrzyma do ziemi wskazanej przez Boga, którą posiadał jedynie na poziomie obietnicy. Następnie przechodzi do Józefa, sprzedanego przez braci, którego jednak Bóg wspierał i uwolnił, aby dojść do Mojżesza, który staje się narzędziem Boga, aby wyzwolić swój naród, ale napotyka również wielokrotnie odrzucenie swego własnego ludu. W tych wydarzeniach, opisywanych przez Pismo Święte, w które Szczepan jest, jak się okazuje religijnie zasłuchany, zawsze ujawnia się Bóg, który niestrudzenie wychodzi człowiekowi naprzeciw, pomimo, że często napotyka uparty sprzeciw, i to zarówno w przeszłości, w chwili obecnej jak i w przyszłości. W tym wszystkim widzi on zapowiedź sprawy samego Jezusa, Syna Bożego, który stał się ciałem, który - tak jak starożytni Ojcowie - napotyka przeszkody, odrzucenie, śmierć. Szczepan odwołuje się zatem do Jozuego, Dawida i Salomona, powiązanych z budową świątyni Jerozolimskiej i kończy słowami proroka Izajasza (66, 1-2): „Niebiosa są moim tronem, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Jakiż to dom możecie Mi wystawić i jakież miejsce dać Mi na mieszkanie? Przecież moja ręka to wszystko uczyniła” (Dz 7,49-50). W swoim rozważaniu na temat działania Boga w historii zbawienia, zwracając szczególną uwagę na odwieczną pokusę odrzucenia Boga i Jego działania, stwierdza on, że Jezus jest Sprawiedliwym zapowiadanym przez proroków; w Nim sam Bóg stał się obecny w sposób wyjątkowy i ostateczny: Jezus jest „miejscem” prawdziwego kultu. Szczepan przez pewien czas nie zaprzecza, że świątynia jest ważna, ale podkreśla, że „Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich” (Dz 7, 48). Nową, prawdziwą świątynią, w której mieszka Bóg jest Jego Syn, który przyjął ludzkie ciało. To człowieczeństwo Chrystusa, Zmartwychwstałego gromadzi ludy i łączy je w sakramencie Jego Ciała i Krwi. Wyrażenie dotyczące świątyni „nie zbudowanej ludzkimi rękami” znajdujemy także w teologii świętego Pawła i Liście do Hebrajczyków: ciało Jezusa, które przyjął On, aby ofiarować siebie samego jako żertwę ofiarną na zadośćuczynienie za grzechy, jest nową świątynią Boga, miejscem obecności Boga żywego. W Nim Bóg jest człowiekiem, Bóg i świat kontaktują się ze sobą: Jezus bierze na siebie cały grzech ludzkości, aby go wnieść w miłość Boga i aby „spalić” go w tej miłości. Zbliżenie się do krzyża, wejście w komunię z Chrystusem oznacza wejście w to przekształcenie, wejście w kontakt z Bogiem, wejście do prawdziwej świątyni. Życie i mowa Szczepana nieoczekiwanie zostają przerwane wraz z ukamienowaniem, ale właśnie jego męczeństwo jest wypełnieniem jego życia i orędzia: staje się on jedno z Chrystusem. W ten sposób jego rozważanie odnośnie do działania Boga w historii, na temat Słowa Bożego, które w Jezusie znalazło swoje całkowite wypełnienie, staje się uczestnictwem w modlitwie Pana Jezusa na krzyżu. Rzeczywiście woła on przed śmiercią: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” (Dz 7, 59), przyswajając sobie słowa Psalmu 31,6 i powtarzając ostatnią wypowiedź Jezusa na Kalwarii: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23,46); i wreszcie, tak jak Jezus zawołał donośnym głosem wobec tych, którzy go kamienowali: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu!” (Dz 7, 60). Zauważamy, że chociaż z jednej strony modlitwa Szczepana podejmuje modlitwę Jezusa, to jest ona skierowana do kogo innego, gdyż jest ona skierowana do samego Pana, to znaczy do Jezusa, którego uwielbionego kontempluje po prawicy Ojca: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (w. 56). Drodzy bracia i siostry, świadectwo św. Szczepana daje nam pewne wskazania dla naszej modlitwy i życia. Możemy się pytać: skąd ten pierwszy chrześcijański męczennik czerpał siłę do stawiania czoła swoim prześladowcom i aby dojść do daru z siebie samego? Odpowiedź jest prosta: ze swej relacji z Bogiem, ze swej komunii z Chrystusem, z rozważania Jego historii zbawienia, dostrzegania działania Boga, które swój szczyt osiągnęło w Jezusie Chrystusie. Także nasza modlitwa musi się karmić słuchaniem Słowa Bożego w komunii z Jezusem i Jego Kościołem. Drugi element to ten, że św. Szczepan widzi w dziejach relacji miłości między Bogiem a człowiekiem zapowiedź postaci i misji Jezusa. On - Syn Boży - jest świątynią „nie zbudowaną ludzkimi rękami”, w której obecność Boga stała się tak bliska, że weszła w nasze ludzkie ciało, aby nas doprowadzić do Boga, aby otworzyć nam bramy nieba. Tak więc nasza modlitwa powinna być kontemplacją Jezusa siedzącego po prawicy Boga, Jezusa jako Pana naszego, mojego codziennego życia. W Nim, pod przewodnictwem Ducha Świętego, możemy także i my zwrócić się do Boga, nawiązać realny kontakt z Bogiem, z zaufaniem i zawierzeniem dzieci, które zwracają się do Ojca, który je nieskończenie kocha. Dziękuję. tlum. st (KAI) / Watykan