Reklama

Boże ślady na Syberii (2)

Niedziela rzeszowska 44/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czasy ateizacji w dalekiej Rosji, nieobecność tam przez 70 lat kapłana zrobiły swoje. Świątynia w Czicie, która w latach totalitaryzmu służyła do przeróżnych celów, od kilku lat stanowi miejsce modlitwy prawosławnych. Katolicy spotykali się na modlitwie w domach, w 3 ostatnich latach czasem dojeżdżał do nich kapłan. Na gorącą prośbę wiernych bp J. Mazur posłał tam księdza na stałe. Parafia otrzymała od władz miasta duży plac, gdzie wybudowano kościół, konsekrowany 29 czerwca tego roku. Tabernakulum, figury Świętych Piotra i Pawła oraz dzwony nowa świątynia zawdzięcza polskim ofiarodawcom. Trwa również kapitalny remont przyszłego zaplecza duszpastersko-charytatywnego. Dotychczas oprócz polskich Sióstr Służebniczek, pracowało tutaj dwóch kapłanów ze Słowacji. Niedawno przyjechał polski ksiądz.
S. Teresa opowiada, iż w pierwszych tygodniach pobytu ludzie patrzyli na siostry jak na "zjawy", gdyż nikt nigdy ich w Czicie nie widział.
Zawsze jednak spotykają się z ogromną życzliwością zarówno parafian, jak i ludzi z zewnątrz. "Niektórzy mówią, że jeszcze ciągle jesteśmy dla nich tajemnicą, za którą stoi Bóg - opowiada Siostra Misjonarka. - Praca nasza wydaje się być prosta i zwyczajna, ale On przez różne wydarzenia, potwierdza jej potrzebę i sens. Spotykamy ludzi tęskniących za miłością, za tym, by być wysłuchanym. Proszą nas, by ich nauczyć modlitwy i dużo mówić o Bogu. Przychodzą też tacy, którzy przez wiele dni nie jedli nic ciepłego. Osobiście, najbardziej porusza mnie los opuszczonych dzieci, żyjących na dworcach czy w kanałach: bez chleba, ubrania. Wiele z nich trafia na drogę przestępczości. Właśnie z myślą o nich otworzyłyśmy dom, w którym mogą zaznać trochę miłości, poznać Boga, zjeść ciepłą strawę i uczyć się". Dom poświęcono 3 maja br., ale siostry przyjmowały potrzebujących dużo wcześniej. Od kwietnia funkcjonuje też ochronka dla dzieci najmłodszych, pochodzących z bardzo biednych rodzin.
Systematyczna katecheza rozpoczęła się w Czicie w marcu 2001 r. czyli z chwilą przyjazdu sióstr. Odbywa się ona w ramach tzw. "niedzielnej szkoły dla dzieci", prowadzonej przez s. Teresę. W tym samym czasie inne siostry i kapłani spotykają się z dorosłymi na "Kręgu Biblijnym". Po zakończeniu wszyscy gromadzą się na Eucharystii. W tygodniu odbywają się katechezy przygotowujące do sakramentów. Jedna z sióstr prowadzi grupę modlitewną. Udało się również założyć kilka kółek różańcowych. "Rok temu zorganizowaliśmy konkurs na najpiękniejszy różaniec. Dzieci robiły je z różnych przedmiotów - mówi z uśmiechem s. Teresa. - Używały do tego szyszek, koralików, kawałków patyczków, papierowych serduszek. Zadziwiły mnie zapałem, pracowitością i dziecięcą fantazją".
W każdą środę s. Teresa z siostrami jeździ do domu dziecka. Jest to bardzo biedny ośrodek na wsi, dlatego na miarę możliwości, oprócz pomocy duchowej, niosą i tę materialną. "Kiedyś udało nam się zakupić dwie krowy, dzięki czemu podopieczni mają mleka pod dostatkiem - wspomina s. Teresa. - Każde spotkanie z tymi dziećmi, których jest ponad 60 to lekcja wielkiej miłości. Dla mnie najpiękniejszą zapłatą było zdanie wypowiedziane przez jednego z chłopców: "Wierzę, że Bóg mnie bardzo kocha, skoro tobie, siostro, kazał zostawić swój kraj, abyś mi o Nim opowiedziała". Odpowiedziałam mu tylko, że ja od początku nie miałam wątpliwości co do wielkiej miłości Boga względem niego. W uśmiechu tego dziecka odbiło się dla mnie niebo". W czwartki siostry udają się na spotkanie z więźniami.
"Jestem bardzo szczęśliwa, że Pan pozwolił mi tutaj przyjechać. - wyznaje s. Teresa.
- Tak naprawdę my tutaj jesteśmy tylko przedłużeniem dobroci wielu braci i sióstr, którzy na całym świecie wspomagają nas swoimi gorącymi modlitwami, cierpieniami i ofiarami pieniężnymi. Dzięki nim możemy dać chleb głodnemu, ubranie zmarzniętemu, ukojenie więźniom i sierotom. Każdego dnia w modlitwie oddajemy Bogu naszych dobroczyńców" - dodaje Siostra.

Wszystkim, którzy chcieliby wspomóc misje na Syberii podajemy nr konta:
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej.
Stara Wieś - Bank PKO S.A. Oddział w Brzozowie, nr 10701223-143-2221-010005. Syberia-Czita.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co najmniej 36 osób zginęło, a 200 zostało rannych w wyniku zawalenia się rusztowania na kościół

2025-10-02 09:19

[ TEMATY ]

Etiopia

Vatican Media

Co najmniej 36 osób zginęło, a 200 zostało rannych w wyniku zawalenia się prowizorycznego rusztowania na kościół w Etiopii. Do tragedii doszło 1 października, w trakcie nabożeństwa, a informuje o niej francuski dziennik „La Croix”, powołując się na etiopskie media.

Do zawalenia się drewnianego rusztowania w kościele w miejscowości Arerti, ok. 70 km od stolicy Addis Abeby doszło w godzinach porannych, gdy liczna grupa wiernych znajdowała się w świątyni. Zginęło co najmniej 36 osób a 200 zostało rannych, jednak, jak podkreśla szef lokalnej policji Ahmed Gebeyehu, liczba ta może wzrosnąć. Zawalone rusztowanie, służące do prowadzenia prac wykończeniowych, skonstruowane było z grubych drewnianych pali.
CZYTAJ DALEJ

Jak zapobiegać samobójstwom? – po debacie u arcybiskupa Galbasa

2025-10-04 15:31

[ TEMATY ]

samobójstwo

Milena Kindziuk

dr Milena Kindziuk

Red

Kiedy przekroczyłam próg Domu Arcybiskupów Warszawskich, czułam, że to nie będzie spotkanie, które można „odbębnić” i wrócić do codzienności. Tytuł – „Nie pozwólmy znikać bez słowa” – brzmiał boleśnie, zwłaszcza w świetle statystyk, o których mówił później abp Adrian Galbas: prawie pięć tysięcy samobójstw w Polsce w ubiegłym roku. Prawie pięć tysięcy ludzkich dramatów. Prawie pięć tysięcy rodzin, w których rany nie zabliźnią się już nigdy. Liczba to przerażająca, ale jeszcze bardziej poruszająca jest cisza, która po nich zostaje. Cisza, w której brzmi echo ich samotności.

Abp Galbas zaczął od Psalmu 23, który znają chyba wszyscy wierzący: „Choćbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Lecz w jego ustach pojawiła się wersja tragiczna: „Jestem w ciemnej dolinie i nikogo nie ma ze mną. Nie ma Cię ze mną, Boże. Nie ma cię ze mną, bracie”. Te słowa zapadły w pamięć. Widziałam twarze uczestników – nikt nie patrzył w telefon, nikt się nie wiercił. W tym momencie zrobiło się naprawdę ciszej.
CZYTAJ DALEJ

Różaniec ze św. Faustyną - tajemnice chwalebne

2025-10-04 20:55

[ TEMATY ]

różaniec

św. Faustyna Kowalska

pixabay.com

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

W czasie rezurekcji ujrzałam Pana w piękności i blasku i rzekł do mnie: córko Moja, pokój tobie, pobłogosławił i znikł, a duszę moją napełniło wesele i radość nieopisana. Umocniło się serce moje do walki i cierpień (Dz 1067).
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję