Spotkanie z ubogimi zakończyło trzydniową wizytę kard. Konrada Krajewskiego we Lwowie na Ukrainie. W godzinach wieczornych wysłannik papieski uda się do Kijowa, gdzie będzie kontynuował swoją wizytę u naszych wschodnich sąsiadów.
Kardynał Konrad Krajewski spotkał się dziś we Lwowie z ubogimi, którzy każdego dnia korzystają z darmowych posiłków organizowanych dla nich przez Caritas Spes Archidiecezji Lwowskiej.
„Papież często mówi: chcesz adorować Najświętszy Sakrament, wyjdź na ulicę. Dzisiaj tę godzinę, którą obiecałem Panu Jezusowi przed Najświętszym Sakramentem, w jakiś sposób mam wypełnioną, bo dotykałem biednych. Tak sobie myślałem, że gdyby Pan Jezus przyszedł teraz tutaj do Lwowa, to z kim by zasiadł do wieczerzy wigilijnej. Nie będę mówił, z kim by nie zasiadł. Ale na pewno zasiadłby z tymi, których dziś widzieliśmy. On sam zawsze szedł do tych, którzy są w potrzebie” - powiedział hierarcha Radiu Watykańskiemu.
Przez ostanie trzy dni wysłannik papieski przewoził z ośrodka Caritasu w Leżajsku do Lwowa pomoc humanitarną: głównie agregaty prądotwórcze i bieliznę termiczną, jaką podarował Ukrainie papież Franciszek.
„Celnicy uśmiechali się, kiedy widzieli mnie trzeci, czwarty raz i pytali, co wożę. Odpowiadałem im: życie. Wożę życie. Jeden agregat może uratować wiele istnień ludzkich, na przykład pomagając załadować telefony i zadzwonić po pogotowie czy ogrzać mieszkanie, aby nie zamarznąć lub ugotować coś i zjeść. Więc poprzez trzy dni woziłem życie. Z Leżajska do Lwowa” - stwierdził kardynał.
Jałmużnik papieski swoją podróż po Ukrainie kontynuować będzie w kolejnych dniach, docierając do tych wszystkich miejsc, które w tej chwili najbardziej potrzebują pomocy humanitarnej i wsparcia duchowego.
Irańskie władze nie odnowiły wizy włoskiej zakonnicy, która od 26 lat pracowała w leprozorium, niosąc pomoc najbardziej potrzebującym. W praktyce oznacza to, że 75-letnia siostra Giuseppina Berti musi opuścić Iran. Niepewny jest też los 77-letniej austriackiej zakonnicy Fabioli Weiss, której, po 38 latach pracy wśród trędowatych, władze przedłużyły wizę jedynie na rok.
Ta decyzja będzie przede wszystkim ogromnym ciosem dla najuboższych, którym te dwie siostry ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia niosą codzienną pomoc mimo kolejnych ograniczeń nakładanych na ich działalność przez irańskie władze. Przez ostatni rok nie prowadziły praktycznie żadnej działalności zewnętrznej, by nie być oskarżonym o prozelityzm. Całe swe życie w Iranie dedykowały chorym, niezależnie na ich przynależność religijną i etniczną. Przed rewolucją siostry zajmowały się m.in. kształceniem dzieci i młodzieży, ale zostało im to zakazane. Warto odnotować też ich zaangażowanie w pomoc dla polskich sierot, które wiosną 1942 r. znalazły schronienie w Iranie. W Isfahanie, gdzie w 1937 roku powstał dom zgromadzenia, siostry prowadziły wówczas szkołę, w której uczyły się polskie dzieci, a która została im odebrana po rewolucji w 1979 roku.
Czy można zapanować nad wstydem? Podobno jeśli mocno wbije się paznokcie w kciuk, to czerwona twarz wraca do normy. Ale od środka wstyd dalej pali, choć może na zewnątrz już tak bardzo tego nie widać. Jeśli ktoś się wstydzi, że zachował się jak świnia, to w sumie dobrze, bo jest szansa, że tak łatwo tego nie powtórzy. Tylko że ludzkość tak jakoś coraz mniej się wstydzi rzeczy złych.
Ludzie wstydzą się: biedy, pochodzenia, wiary, wyglądu, wagi… I nie jest to wcale wynalazek dzisiejszych napompowanych, szpanujących i wyzwolonych czasów. Takie samo zażenowanie czuł pewien Wincenty, żyjący we Francji na przełomie XVI i XVII wieku. Urodził się w zapadłej wsi, dzieciństwo kojarzyło mu się ze świniakami, biedą, pięciorgiem rodzeństwa i matką - służącą. Chciał się z tego wyrwać. Więc wymyślił sobie, że zostanie księdzem. Serio. Nie szukał w tym wszystkim specjalnie Boga. Miał tylko dość biedy. Rodzice dali mu, co mogli, ale szału nie było, więc chłopak dorabiał korepetycjami, jednocześnie z całych sił próbując ukryć swoje pochodzenie. Dlatego, kiedy ojciec przyszedł go odwiedzić w szkole, Wincenty nie chciał z nim rozmawiać. Sumienie wyrzucało mu to potem do późnej starości.
W Zielonej Górze od wczoraj trwają IX Zielonogórskie Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne. W tym roku w wydarzeniu uczestniczy 260 osób.
Od wczoraj w Zielonej Górze trwają IX Zielonogórskie Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne. Z roku na rok wydarzenie cieszy się coraz większą popularnością, a w tym roku przeżywa je 260 osób, a uczestnicy są niemal z całej Polski. Tematem warsztatów jest Eucharystia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
