Reklama

Polityka

Za taką akcję musielibyśmy zapłacić minimum kilkanaście milionów złotych

Z Erykiem Mistewiczem, prezesem Instytutu Nowych Mediów, inicjatorem projektu „Opowiadamy Polskę światu” publikacji polskich tekstów w najważniejszych mediach na całym świecie, rozmawia Marzena Kowalewska-Erhardt.

[ TEMATY ]

Eryk Mistewicz

Archiwum

Eryk Mistewicz prezes Instytutu Nowych Mediów

Eryk Mistewicz
prezes Instytutu
Nowych Mediów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

- The Daily Telegraph w Wielkiej Brytanii, La Reppublica we Włoszech, L’Opinion we Francji, ale także Litwa, Czechy, Ukraina, właściwie wszystkie kraje regiony, Rosja, kilkadziesiąt krajów poza Europą. I wszędzie tam artykuły z projektu „Opowiadamy Polskę światu”. Zasięg globalny i kolejna już edycja.

- Nie liczymy, czternasta może piętnasta. Tym razem łączymy zainteresowanie Polską i całą Europą Centralną w momencie tak dużego napięcia na wschodzie kontynentu. Piszemy o tym, jak potrzebna jest szczególnie teraz solidarność i wspólnota. Solidarność, wolność, demokracja, to zresztą swoiste „DNA Polaków”. Także teraz piszemy o tym w 80. lecie powstania Armii Krajowej – „największej podziemnej armii świata”.

- Piszą nie tylko najwybitniejsi polscy historycy, jak prof. Wojciech Roszkowski, ale także historycy zagraniczni.

- Tak. Niech Polaków chwalą inni, niech inni mówią o naszym bohaterstwie, waleczności, odwadze. Clark Jones pisze o Janie Karskim. Kenneth Koskodan pisze: „Polski ruch oporu w czasie wojny był większy niż ruchy oporu we wszystkich innych narodach okupowanej Europy razem wziętych”. David Williamson zauważa, że w okupowanej Polsce nie było nikogo takiego jak Quisling w Norwegii czy Petain we Francji. „Istniał za to ruch oporu, który był popierany przez ludność i który otrzymywał rozkazy od legalnego rządu polskiego w Londynie”.

wszystkoCoNajwazniejsze.pl

- Naprawdę świat interesuje polska historia? Często poddawane jest to w zwątpienie. Świat się zglobalizował, ale wszyscy zdają się zamykać w swoich sprawach.

- Świat szuka przede wszystkim dobrze opowiedzianych historii. Historii dobrze napisanych. Historii ciekawych. Historii zrozumiałych pod różnymi szerokościami geograficznymi, bowiem opierających się na wspólnej bazie mitów i opowieści, choćby tej o Dawidzie i Goliacie. Marketing narracyjny to potężne narzędzie, dzięki któremu możemy dostarczyć światu ciekawych i zrozumiałych historii, opartych na polskich bohaterach i polskiej historii.

Podziel się cytatem

I widzimy jak to się rozchodzi w świecie. Wcześniejsze edycje “Opowiadamy Polskę światu” związane były z rocznicami wybuchu II wojny światowej, wyzwolenia obozu w Auschwitz, Bitwy Warszawskiej, Grudnia’70 czy urodzin św. Jana Pawła II. W przypadku tekstów na 80. Rocznicę wybuchy wojny czy 100. urodzinami św. Jana Pawła II dużą pomocą służyła nam też redakcja tygodnika „Niedziela” z relacjami we Włoszech. Ale wracając jeszcze do zasięgów: ponad miliard zasięgu miały teksty na 40-lecie “Solidarności” opublikowane w 38 krajach, z okazji 230. Rocznicy Konstytucji 3 Maja teksty o “polskiej duszy” opublikowały tytuły w 62 krajach, w 22 językach, zaś w rocznicę 17 września 1939 r. teksty z Polski dotarły do ponad 70 krajach, w tym trzy teksty (prezydenta Andrzeja Dudy, brytyjskiego historyka Rogera Moorhouse’a i Karola Nawrockiego, prezesa IPN) zostały opublikowane w prasie w Rosji. Nie do wyobrażenia wydawało mi się, gdy byłem licealistą w końcówce stanu wojennego, że kiedyś doczekam dnia, gdy na 17 września uda nam się publikować teksty o Polsce i tym dniu w Rosji. W silnie kontrolowanej rosyjskiej przestrzeni narracyjnej. A jednak było to możliwe.
Plus oczywiście teksty o polskich naukowcach, o polskiej kulturze, o ekonomii i o tym, jak Polska i inne kraje naszego regionu wychodzą z pandemii, jak funkcjonuje pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw, polskie tarcze ochronne, to ciekawi świat. Często dziennikarze z zaprzyjaźnionych zagranicznych mediów proszą nas właśnie o takie tematy. Czas pandemii dla wszystkich był i jest trudny. Każdego ciekawi, jak inne kraje dają sobie radę.

- To akcja w przeliczeniu na zasięgi i powierzchnie reklamowe gigantyczna, a więc droga. Ile kosztowała?

- Ukułem kiedyś powiedzenie „wpierw myślenie, potem wydawanie” i tego się trzymamy w działaniach Instytutu Nowych Mediach. Bardzo dużo można osiągnąć właśnie myśleniem, bez użycia wielkich pieniędzy. Większość redakcji, szczególnie tych w Europie, już świetnie znamy a co ważniejsze oni znają nas, wiedzą czego się po nas mogą spodziewać, że nie będziemy im wciskać nachalnej propagandy. Coraz częściej to oni proszą nas o teksty, tak jak teraz gdy uwaga wszystkich zwrócona jest na Ukrainę. Polski premier napisał o tym, że szczególnie teraz ważna jest europejska solidarność i o tym też dlaczego jej brak. Mocny ważny tekst, bardzo zresztą prawdziwy i osobisty.
Redakcja „Le Figaro” była pierwszą z którą kontakt nawiązałem jeszcze w 1990 roku. To są przyjaciele, nawet jeśli ich część osiem czy dziewięć lat temu odeszła z „Le Figaro” zakładając dziennik opinii „L’Opinion”. Przez lata i w jednym i w drugim dzienniku, podobnie jak w innych mediach we Francji, miałem sposobność opublikowania bardzo wielu tekstów z naszego regionu, z czasem na zapotrzebowanie tych redakcji. To naprawdę nie jest tak, że Polska nikogo nie obchodzi a Polacy niczego nie potrafią, chyba że zapłacą. Oczywiście, te relacje buduje się latami, oczywiście, w tych dniach wszyscy redaktorzy Wszystko co Najważniejsze i pracownicy Instytutu Nowych Mediów rozjechali się po świecie, oczywiście gigantyczną pomocą służą bardzo zaangażowane polskie placówki dyplomatyczne, ale też polscy księża, Polonia.

- „Opowiadamy Polskę światu” stało się swoistym pospolitym ruszeniem, projektem tożsamościowym dla Polaków poza granicami i przyjaciół Polski?

Dokładnie tak. Projektu nie byłoby więc bez wsparcia bardzo wielu osób i instytucji. Dzięki ich wsparciu możemy przetłumaczyć teksty na wiele języków, ale też np. sprawić, aby teksty które ukazują się w miejscowych dziennikach zostały tam - jak to mowimy - „dopalone”. To trochę magii i szczypta technologii, ale potrafimy dosyć dokładnie dotrzeć z naszymi tekstami na smartfony osób zainteresowanych np. polityką, historią, Polską czy Rosją, do tego pracujących w administracji, szkolnictwie albo biznesie. Albo wręcz przebywających aktualnie, w dniach głosowania, we francuskim Zgromadzeniu Narodowym. Nie musimy być we Włoszech przy pracowniku administracji, polityku czy naukowcu, aby wskazać mu na jego smartfonie tekst z La Reppublica z naszego projektu. Przez lata zgromadziliśmy w Instytucie Nowych Mediów bardzo wartościowe know how, w dobrej sprawie a taką jest „Opowiadamy Polskę światu”, chętnie się nim dzielimy z innymi podmiotami, które chcą działać w tym projekcie. Duże podziękowania więc w tym miejscu dla Instytutu Pamięci Narodowej, Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Polskiej Agencji Prasowej, i dla wszystkich, którzy moga przekazać teksty z naszego projektu, dalej. Publikowane są w sześciu językach, w otwartym dostępie na stronie www.WszystkoCoNajwazniejsze.pl. Zależy nam, aby ich zasięg był jak największy. Opowiadajmy Polskę światu razem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2022-02-12 18:39

Oceń: +5 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dlaczego Francja pozbyła się wielkich idei? Trzeba ten ogień rozpalić na nowo!

[ TEMATY ]

Francja

Eryk Mistewicz

materiał prasowy

Francuzi muszą dziś odzyskać dumę i poczucie bezpieczeństwa. Duma dla francuskiej duszy to coś równie ważnego, jak wolność dla duszy Polaków – pisze Eryk Mistewicz w “Le Figaro”.

Jestem Polakiem zakochanym we Francji. Tu studiowałem, wciąż staram się łączyć Polskę i Francję. Coraz częściej tłumaczyć wzajemnie dwóm narodom specyfikę tego drugiego. Mówię więc o silnym, do szaleństwa, umiłowaniu wolności w Polsce. W Polsce, której nie było przez 123 lata (1795­–1918), bowiem Niemcy, Rosja i Austria uznały, że Polski i miejsca dla Polaków być nie powinno. W Polsce, w której mimo tej decyzji „możnych” co chwila wybuchały powstania, a Wielka Polska Emigracja znajdowała po ich stłumieniu azyl we Francji. W Polsce, w której w 1939 r. Niemcy i Rosja wspólnie uznały, że to, co jest najważniejsze, to wyłapanie i zabicie polskich profesorów, lekarzy, intelektualistów. Wreszcie w Polsce ruchu „Solidarności”, Jana Pawła II i najwyższych wskaźników poparcia dla idei europejskiej (85 proc. w Polsce versus 36 proc. we Francji). Taką Polskę tłumaczę, jak tylko potrafię, i opowiadam moim przyjaciołom z Francji.
CZYTAJ DALEJ

Św. Jan z Dukli wzorem pokory i cierpliwości

Niedziela świdnicka 28/2016, str. 5

[ TEMATY ]

św. Jan z Dukli

Autorstwa Jan Matejko - fragment, Domena publiczna, commons.wikimedia

Św. Jan z Dukli

Św. Jan z Dukli
Święty Jan z Dukli urodził się na galicyjskiej ziemi, na przełęczy Karpackiej, w Dukli w 1414 r. Został dobrze wychowany przez bogobojnych rodziców. Rodzice posłali go do szkół w Krakowie. Jako młodzieniec otrzymał od Boga powołanie kapłańskie i zakonne. Wstąpił do Zakonu Franciszkanów Konwentualnych. Został wyświęcony na kapłana. Pracował w Krośnie i we Lwowie. Pod wpływem św. Jana Kapistrana przeniósł się do franciszkanów obserwantów, czyli bernardynów. I tu zasłynął jako kaznodzieja, wytrwały spowiednik, szerzyciel czci do Męki Pańskiej i Matki Bożej. Pod koniec życia stracił wzrok. Umarł w uroczystość św. Michała Archanioła, w środę 29 września 1484 r. Jan Paweł II kanonizował go 10 czerwca 1997 r. w Krośnie. Relikwie jego spoczywają w Dukli. Św. Jan z Dukli jest patronem diecezji przemyskiej. Co to znaczy, że jest naszym patronem? jakie wnioski z tego wynikają dla nas? Wynikają z tego dwa główne zadania. Po pierwsze, mamy uznać, że św. Jan jest naszym niebieskim opiekunem i orędownikiem. Stąd też winniśmy mu polecać często sprawy naszego życia. Drugie zadanie, jakie mamy wobec naszego patrona w niebie – to naśladować go w życiu. Każdy święty zostawia nam swoje chrześcijańskie życie jako testament do realizowania. Wszyscy jesteśmy zobowiązani ten testament rozpoznać i go wypełniać w kontekście naszego powołania, czyli inaczej mówiąc: jesteśmy zobowiązani do naśladowania naszych świętych. Pytamy się dzisiaj na nowo, jakie przesłanie zostawił nam św. Jan z Dukli, w czym go winniśmy naśladować? By odpowiedzieć na to pytanie, sięgnijmy do modlitwy: „Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Jana z Dukli, kapłana, cnotami wielkiej pokory i cierpliwości, spraw, abyśmy naśladując jego przykład, otrzymali podobną nagrodę”. Św. Jan z Dukli wyznawał wiarę nie tylko w swoich kazaniach, ale przede wszystkim swoim życiem. Jak wyznajesz wiarę jako ojciec, jako matka, żona, mąż, dziecko, synowa, zięć? Czy Bóg zajmuje w twoim życiu pierwsze miejsce? Jeżeli w życiu Pan Bóg jest naprawdę na pierwszym miejscu, to wszystko się właściwe układa. Wiarę wyznajemy nie tylko w kościele, na modlitwie, ale całym swoim życiem. Dzisiaj, Bogu dzięki, nie prześladują nas za wiarę. Nie idziemy do więzień, nie zwalniają nas z pracy. Nie mamy niepokoju o konsekwencje naszego świadczenia o wierze.
CZYTAJ DALEJ

109 lat temu urodziła się Olga Maria Wojtyła – siostra przyszłego Papieża

2025-07-08 07:25

[ TEMATY ]

Karol Wojtyła

św. Jan Paweł II

Vatican Media

109 lat temu urodziła się Olga Maria Wojtyła – siostra, przyszłego Papieża Jana Pawła II. Jednak Karol Wojtyla nigdy nie poznał swej starszej siostry. Olga Maria Wojtyła urodziła się i zmarła tego samego dnia – 7 lipca 1916 roku w Białej, obecnie części Bielska-Białej. Choć dziewczynka żyła zaledwie kilkanaście godzin, jej obecność na zawsze zapisała się w historii rodziny Wojtyłów.

Olga Maria była upragnionym dzieckiem Emilii i Karola Wojtyłów. Urodziła się w samym środku zawieruchy I wojny światowej – 7 lipca 1916 roku. Niestety, zmarła tego samego dnia, zaledwie kilkanaście godzin po przyjściu na świat. W zapisach wojskowych Karola Wojtyły seniora, służącego w armii austro-węgierskiej, odnaleziono po latach adnotację w języku niemieckim: „Tochter Olga Maria, geboren und gestorben 7 VII 1916”. (Córka Olga Maria, urodzona i zmarła 7 lipca 1916 roku). Podano również przyczynę śmierci: zachłyśnięcie się wodami płodowymi.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję