Audiencja generalna, 5 stycznia 2005 r.

1. Cieszę się, że mogę przyjąć Was, najdrożsi Bracia i Siostry, na tej pierwszej audiencji ogólnej 2005 r. Rozważaliśmy w tych dniach wielką tajemnicę narodzenia Jezusa, Bożego Syna. To w Nim Bóg wkroczył ostatecznie w historię, by ofiarować ludziom łaskę zbawienia. Ten dar ma charakter powszechny, dotyczy ludzi wszystkich epok i miejsc.
Tę właśnie powszechność zbawienia przypomina nam uroczystość Objawienia Pańskiego, którą będziemy obchodzili jutro. W osobach Mędrców ze Wschodu, którzy rozpoznali i uwielbili Syna Bożego, urodzonego w Betlejem, jest reprezentowana cała ludzkość.

2. Radosne orędzie zbawienia jest w ten sposób rzutowane od początku na wszystkie ludy świata. Zawierzamy to misyjne zadanie ludu chrześcijańskiego Maryi, Matce Kościoła. Jej opiece zawierzamy też dopiero rozpoczęty rok, naznaczony wielkim lękiem ze względu na dramatyczną sytuację, jaką przeżywają narody Azji Południowo-Wschodniej.
Niech Maryja Panna czuwa nad całym światem. Prośmy Ją o to słowami hymnu maryjnego, jaki słyszeliśmy na początku tej audiencji.

3. Łaskawa Matko Odkupiciela,
Królowo pokoju,
pośpiesz na ratunek Twojemu ludowi,
broń go od wszelkich niebezpieczeństw
i wspieraj Kościół w jego drodze
do wiecznej Ojczyzny.
Amen!