Reklama

W wolnej chwili

Jak manipulują nami influencerzy?

Możesz łykać wszystko, co podsuwają ci internetowi twórcy – twój wybór. Jeśli jednak masz choć trochę większe ambicje, zastanów się nad prawdziwym obliczem internetowych celebrytów.

[ TEMATY ]

Niedziela Młodych

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Twórcy internetowi i influencerzy są różni, dlatego nie powinniśmy wrzucać wszystkich do jednego wora. Niektórzy są prawdziwymi ekspertami w swoich dziedzinach. W ich gronie nie brakuje jednak dzbanów tak pustych, że gdy się w nie stuknie, echo rozsadza czaszkę – właśnie o nich będziemy mówić.

Ziemia jest płaska...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kto przy zdrowych zmysłach uwierzy w to, że letnia woda wypłukuje z organizmu wirusy, a psy i koty mogą mieć zespół Downa (co medycznie jest niemożliwe)? Może jeszcze w to, że Ziemia jest płaska oraz że ludzie rzucając kamieniami w dinozaury, przyczynili się do ich wyginięcia? Pomysłowość cybercelebrytów na przyciągnięcie naszej uwagi i zdobycie kolejnych polubień i subskrypcji nie zna granic. Nie są w tym bezinteresowni – młodzi influencerzy traktują swoje zajęcie jako źródło pokaźnych dochodów. Ilość zdobytych polubień czy subskrypcji przekłada się na wysokość kontraktów reklamowych, które oferują im agencje i koncerny. To dlatego zależy im na rozgłosie i naszej uwadze. A przecież nic nie jest tak interesujące jak sensacja.

Kuba Rozpruwacz i młotek

Reklama

Aż 86% młodych Amerykanów chce zrobić karierę na YouTubie, Instagramie, Facebooku, Snapchacie czy TikToku. Influencer i youtuber to najbardziej pożądana praca, również wśród polskiej młodzieży. Gwiazdy internetu stają się dla wielu z nas autorytetami. Już 70% brytyjskich nastolatków bardziej ufa internetowym twórcom niż aktorom czy sportowcom. Podobne rzeczy mają miejsce na naszym rodzimym podwórku – blisko połowa młodych Polaków kupiła coś po rekomendacji influencera. W samej Wielkiej Brytanii branża influencerska w minionym roku wyniosła 7,5 mld funtów.

Tam, gdzie pojawiają się tak duże pieniądze, nie można mówić o czystych intencjach. Uwierzenie we wszystko, co mówią królowie internetu, jest tak samo rozsądne, jak posłanie własnego dziecka do przedszkola, w którym dyrektorem jest Kuba Rozpruwacz. Schemat działania influencera jest prosty niczym budowa młotka. W głowach przeciętnego użytkownika internetu utrwalany jest przekaz, że posiadanie przez cybercelebrytę konkretnego produktu czyni jego życie lepszym, a jeśli takiego produktu się nie posiada, to jest się nikim. A przecież każdy z nas boi się być nikim. Influencerzy szczególnie mocno odziałują na młodych – wszak oni zaczynają dopiero sobie wyobrażać, jak wygląda prawdziwe szczęśliwe życie. Za sprawą patoinfluencerów już na starcie są okłamywani i karmieni fałszywym wyobrażeniem świata i własnej wartości. Również starsi łapią się na ten słodki lep nieustannej promocji głupoty i plastiku, życia bez pracy, w którym wszystko jest za lajki.

Słomiane kukły

Reklama

Nadal wierzysz bardziej tiktokowym „ekspertom”, youtub’eowym „geniuszom” i instagramowym „autorytetom” pozującym w bieliźnie przed obiektywem aparatu? Pomyśl, jaką sieczką trzeba mieć wypchaną czaszkę, aby twierdzić, że letnia woda wypłukuje z organizmu wirusy, jak przekonywał niedawno pewien popularny fitinfluencer, którego poczynania śledzi prawie 2 mln ludzi. Gdyby tak było, to po co nam szpitale i lekarze – każdą wirusową chorobę moglibyśmy wyleczyć szklanką przegotowanej wody wypijanej przed snem. A to zaledwie jeden z ogromnej liczby przykładów głupoty i fake newsów w internecie. Królowie cyberprzestrzeni prześcigają się w najbardziej absurdalnych rewelacjach, byleby złowić naszą uwagę i przyciągnąć do siebie reklamodawców. Najwięksi amerykańscy cybercelebryci potrafią wydusić za jednego promującego posta nawet kilkaset tysięcy dolarów. Realia rynkowe w polskim internecie są o wiele niższe, ale niejeden rodzimy influencer gotów jest się sprzedać za parę markowych butów.

Reklama

Dla wielu popularnych wśród młodzieży influencerów nie ma żadnej świętości. Rocznica śmierci mamy, Dzień Zaduszny, a nawet własny ślub to okazje, by wypromować kolejny produkt i zgarnąć od agencji reklamowej sowitą wypłatę.

Podziel się cytatem

Challenge wstydu

Reklama

Socjologowie i psychologowie alarmują – dzięki internetowym gwiazdom, które nie widzą dalej niż czubek własnego nosa, rośnie nam najbardziej narcystyczne pokolenie, które zrobi wszystko, by skupić na sobie choć chwilę uwagi. Jak nisko można upaść z obsesji na punkcie samego siebie, doskonale pokazują tiktokowe challenge. Są one jedną z metod na szybkie zdobycie rozgłosu, ale czy na takiej sławie powinno nam zależeć? Co trzeba mieć w głowie, żeby sikać w spodnie przed włączonymi kamerami, lizać publiczną toaletę albo podduszać się aż do utraty przytomności? Ten ostatni challenge dziesięcioletnia Włoszka niedawno przypłaciła śmiercią mózgu, spowodowaną długotrwałym niedotlenieniem. Przez szpitale i kostnice przewinęło się już wielu młodych ludzi, uczestników internetowych wyzwań. Włączając internet, warto włączyć również myślenie. Wszystkie tego typu challenge są równie rozsądne jak posadzenie swoich szlachetnych czterech liter na rozżarzonych węglach. Niby można, ale pęcherze na „siedzeniu” i długa rekonwalescencja murowane. Czy warto to robić dla kilku polubień i ulotnej sławy? Mawiają, że w internecie nic nie ginie, ale internet również szybko zapomina. Sławy z filmu z twoimi wygłupami wrzuconego do sieci nie utrzymasz, ale jeśli będziesz ubiegać się kiedyś o pracę, gwarantuję, że ktoś wyszuka twój kompromitujący film z czasów młodości, a ty na rozmowie spalisz się ze wstydu. Taki jest prawdziwy efekt tiktokowych wygłupów.

Mucha w kompocie

Popularność mediów społecznościowych rośnie jak grzyby po deszczu. Nic w tym złego. Co do zasady są one równie użytecznym narzędziem wymiany informacji jak telefon, gazeta czy telewizja. A nawet lepszym – w przeciwieństwie do tradycyjnych mediów umożliwiają bowiem interakcję, a przecież każdy z nas chce być zauważony, doceniony i wysłuchany. Wpadamy w wirtualną sieć influencerskich manipulacji jak mucha w kompot – i jak się z tego wygrzebać? Trzeba zachować zdrowy rozsądek. Nie wszystko, o czym mówią internetowi twórcy, jest prawdą, a lansowane przez nich życie to nie sielanka bez pracy, składająca się z dalekich podróży, wypasionych samochodów i markowych ciuchów. Wybierajmy tylko wartościowych internetowych twórców, którzy zamiast lansować swoją osobę, przedstawiają nam rzeczowe informacje o świecie – takich nie brakuje w sieci. Internet i social media to wspaniałe wynalazki, tylko trzeba korzystać z nich z głową. 

2021-11-03 07:38

Oceń: +22 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Za kogo masz Maryję?

Masz problem z Maryją? Nie przemawia do ciebie Jej osoba? A może wręcz przeciwnie, bardzo Ją kochasz, ale jest to dla ciebie Matka „z obrazka”, „Bozia”? Czy wchodzisz z Nią w relację, czy starasz się Ją poznać? Czy coś blokuje cię na Maryję? Co sprawia, że mówisz: „Wolę modlić się do Jezusa”. Nie ma w tym błędu, ale czy zastanawiałeś się, czemu tak jest?

Drążyłam ten temat w sobie wiele lat. Kiedyś nie potrafiłam modlić się ani do Maryi, ani do świętych. Szukałam prostoty w wierze. Szukałam Jezusa bez pośredników. Aż... Pan Bóg jednego dnia uznał, że chce, abym poznała Jego Matkę. Kopcąc paczkę papierosów dziennie, udałam się z pielgrzymką do Częstochowy. Wcześniejsze próby rzucania palenia nie przyniosły rezultatów, teraz już nawet tego nie pragnęłam. Idąc rozgrzanym asfaltem, patrzyłam w niebo, w dali słychać było odgłosy śpiewającej grupy, a ja odmawiałam Różaniec. Pierwszy raz przy tym nie zasypiałam! Tak powoli uczyłam się „drogi” z Maryją, aż dotarłam na Jasną Górę. Przed Cudownym Obrazem usłyszałam jakby do ucha słowa: „Już nie zapalisz!”. I nie zapaliłam! Dwa dni później oddałam Jej życie, bo wiedziałam, że nie poradzę sobie bez Jej prowadzenia i pomocy, mówiąc: „Maryjo, proszę, spraw, abym już tak nie upadała”. Musiałam skonfrontować się z pewnym Jej wizerunkiem, który w sobie nosiłam. Szczerze nazwać bariery i wydobyć z serca to, co blokowało mnie na autentyczną, matczyną relację z Maryją. Potem wielokrotnie oddawałam się w Jej ręce, aż do całkowitego zawierzenia, które oznacza: „Stawać się Maryją”. Wtedy Ona rzeczywiście zanika w naszych słowach, myślach, byśmy mówili jak Ona, myśleli jak Ona, stawali się Nią. To uważam za cel życiowy i najkrótszą drogę do spełnienia, nie tylko w Niebie, ale jeszcze tu, na ziemi. Najlepszym przykładem na to było życie Jana Pawła II, Maksymiliana Kolbego i prymasa Stefana Wyszyńskiego. WyPEŁNIĆ najlepiej Boży plan. Co więcej trzeba?
CZYTAJ DALEJ

Ks. prałat Henryk Jagodziński nuncjuszem apostolskim w Ghanie

[ TEMATY ]

nominacja

dyplomacja

diecezja kielecka

kolegium.opoka.org

Ks. prałat dr Henryk Jagodziński – prezbiter diecezji kieleckiej, pochodzący z parafii w Małogoszczu, został mianowany przez Ojca Świętego Franciszka, nuncjuszem apostolskim w Ghanie i arcybiskupem tytularnym Limosano. Komunikat Stolicy Apostolskiej ogłoszono 3 maja 2020 r.

Ks. Henryk Mieczysław Jagodziński urodził się 1 stycznia 1969 roku w Małogoszczu k. Kielc. Święcenia prezbiteratu przyjął 3 czerwca 1995 roku z rąk bp. Kazimierza Ryczana. Po dwuletniej pracy jako wikariusz w Busku – Zdroju, od 1997 r. przebywał w Rzymie, gdzie studiował prawo kanoniczne na uniwersytecie Santa Croce, zakończone doktoratem oraz w Szkole Dyplomacji Watykańskiej. Jest doktorem prawa kanonicznego.
CZYTAJ DALEJ

Kardynał Bechara Raï: państwa muszą zmienić perspektywę

2025-07-11 16:01

[ TEMATY ]

Liban

Kardynał Bechara Raï

KAI

Kardynał Bechara Raï

Kardynał Bechara Raï

- Model libański obejmuje wartości chrześcijańskie i muzułmańskie, dlatego możliwe jest pokojowe współżycie. Chcemy, by tak pozostało i aby wszyscy Libańczycy, chrześcijanie i muzułmanie, pozostali w kraju. To samo dotyczy Syrii i Iraku. Chcemy, aby chrześcijanie i muzułmanie pozostali, bo wspólne życie prowadzi do umiarkowanego islamu. Jeśli wszyscy wyjadą - kto będzie rządził Syrią, Irakiem, Egiptem? Tego nikt nie wie - mówi Kardynał Bechara.

Jako przykład współistnienia podaje edukację. W 2024 roku, papieska organizacja Pomoc Kościołowi w Potrzebie wspierała ponad 160 szkół w regionie. W Libanie wielu muzułmanów posyła dzieci do szkół katolickich - są one bowiem wzorem wspólnego życia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję