Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Gdy ruszył na wojenkę,
Miał siedemnaście lat,
A serce gorejące,
A lica miał jak kwiat...

A chłopcy z nim na boje
Szli z pieśnią, jak na bal,
Bo z dzielnym komendantem
I na śmierć iść nie żal...

Reklama

Wybrane pierwsze zwrotki Rapsodu o pułkowniku Lisie-Kuli. Zamieściłem go kiedyś w Niedzieli. Ten Rapsod to po prostu piękna żołnierska piosenka, pełna mocy i zadziornego legionowego ducha. Powstała w 1919 r. po śmierci płk. Leopolda Lisa-Kuli w walce z Ukraińcami na Wołyniu. Napisał ją jego żołnierz, od 1912 r. w rzeszowskim oddziale Strzelca, a od 1914 r. w 2. kompanii "rzeszowskiej" I Brygady, poeta i kompozytor Adam Kowalski. W Rzeszowie znajduje się pomnik płk. Lisa-Kuli. Wyrzeźbiona postać emanuje godnością i szlachetną dumą rycerza spod kresowych stanic. Od prezesa Podkarpackiego Związku Piłsudczyków Andrzeja Kaźmierczaka i od kapelana Związku - ks. dr. Adama Podolskiego otrzymałem zaproszenie do udziału w uroczystościach II Marszu Szlakiem im. płk. Leopolda Lisa-Kuli z Kosiny, rodzinnej miejscowości bohatera, do Rzeszowa, do jego pomnika, w dniach 13 i 14 czerwca. Przygotowywałem wtedy Wieczór piosenek dla Ojca Świętego i nie mogłem uczestniczyć w Marszu. Dziękuję za zaproszenie. Cieszy fakt aktywnego udziału w Marszu młodzieży. W niej nasza nadzieja. Józef Piłsudski powiedział do swoich strzelców: "Chłopcy! Idźcie czynem wojennym budzić Polskę do Zmartwychwstania". Czy w czas pokoju te słowa tracą aktualność? Nie. "Idźcie czynem budzić Polskę do Zmartwychwstania". Budzić z powracającego cyklicznie jak senny koszmar tańca chochołów. Obecnie Polska trwa ciągle w paraliżującym jej prawdziwy, niepodległy rozwój układzie "okrągłostołowym", stanowiącym zwieńczenie stanu wojennego. Teraz ten układ zostaje wzmocniony wynikiem unijnego referendum. Dlaczego? Unii Europejskiej, w jej obecnym stanie, bardzo ten "okrągłostołowy" układ odpowiada. Czy znajdziemy w sobie dość WOLI, aby ten układ, w którym kłamstwo stało się prawem, przezwyciężyć?
Wróćmy do piosenki. Adam Kowalski, internowany w 1939 r. w Rumunii, napisał tam pieśń Modlitwa obozowa, która stała się pieśnią Armii Krajowej. W 1940 r. walczył w obronie Francji, potem Anglii. Zmarł w Edynburgu w 1947 r. Na naszych Wieczorach spośród wielu jego pieśni i piosenek śpiewamy: Leguny w niebie, Strzelcy w rezerwie, Komendancie nasz, Marszałek Śmigły-Rydz, Matczyne ręce i, oczywiście, Rapsod o pułkowniku Lisie-Kuli i Modlitwę obozową. Dzisiaj - chyba nigdy nie zapomniana pieśń - Morze, nasze morze, o marynarskim honorze, o polskim morzu i o Gdyni - zbudowanym w rekordowo krótkim czasie najnowocześniejszym (ku zdziwieniu Europy) porcie na Bałtyku, którego powstanie przełamało niemiecką blokadę polskiego Pomorza. Niech ta pieśń przypomni także zrodzoną w II Rzeczypospolitej tradycję Dni Morza.
W imieniu czytelnika Niedzieli Zenona Millera, piszącego pracę o człowieku będącym przedwojennym autorytetem Pomorza - ks. kan. ppłk. Józefie Wryczy, zwracam się do Czytelników z pytaniem: Czy ktoś zna pieśń, którą najchętniej wspominał Ksiądz Pułkownik? Jej refren brzmiał następująco:

Że polskie są Prusy Zachodnie,
Zaświadczym na froncie my zgodnie.
Ołowiem i krwią paragrafy spiszemy,
Że z Polską połączyć się chcemy.

Jeśli ktoś posiada tę pieśń w swoich zbiorach, bardzo proszę o przesłanie kserokopii na mój adres domowy: ul. L. Schillera 4/68, 42-200 Częstochowa lub na moje nazwisko na adres Niedzieli.