Reklama

Konflikty zbrojne

Proboszcz z Aleppo: sankcje są nieludzkie, ludzie głodują

Uwaga świata w ostatnich dniach skupiła się na Afganistanie i Haiti. Nie oznacza to jednak, że sytuacja w dotkniętej wojną Syrii uległa poprawie. „Nałożone na ten kraj międzynarodowe sankcje są nieludzkie i wykorzystywane w niesprawiedliwy sposób. Najbardziej odbijają się na niewinnych ludziach” – alarmuje proboszcz z Aleppo.

[ TEMATY ]

Syria

Aleppo

bieda

sankcje

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kolejny raz z rzędu franciszkanin prosi chrześcijan na całym świecie o pomoc przypominając, że mieszkańcy tego syryjskiego miasta żyją w coraz większym głodzie. Z powodu braku pracy i galopującej inflacji ludzi nie stać na zakup podstawowego wyżywienia. „Z każdym dniem przybywa rodzin, które proszą nas o wsparcie” – wyznaje ojciec Ibrahim Alsabagh. Proboszcz łacińskiej parafii w Aleppo informuje, że pomocy potrzebują szczególnie osoby starsze.

Na miarę otrzymywanych od dobroczyńców środków Kościół wspiera najbardziej potrzebujących paczkami z żywnością oraz finansuje zakup najbardziej podstawowych lekarstw. Najuboższe rodziny otrzymują też niewielkie zapomogi finansowe. „Naszym wielkim marzeniem jest stworzenie jadłodajni, gdzie ubodzy mogliby otrzymać ciepły posiłek” – wyznaje franciszkanin, który w Aleppo spędził najtrudniejszy czas okupacji miasta przez islamskich dżihadystów. Parafia wspiera miejscowe szpitale, w których z powodu nałożonego embarga brakuje podstawowego sprzętu medycznego i lekarstw. Organizuje również program wsparcia dla narzeczonych, którzy chcieliby założyć rodzinę, ale z powodu dramatycznej sytuacji boją się na to zdecydować. „Staramy się siać ziarna nadziei pośród mroku dotykających nas trudności. Ludzie są już jednak bardzo zmęczeni dekadą wojny” – mówi syryjski franciszkanin.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2021-08-26 17:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pomoc z Dolnego Śląska dla Aleppo

Niedziela wrocławska 45/2017, str. 6

[ TEMATY ]

pomoc

Syria

akcja

Aleppo

dar dla Aleppo

Archiwum

Sygnatariusze akcji „Dar dla Aleppo” z Dolnego Śląska wraz z inicjatorem projektu abp. Józefem Kupnym, metropolitą wrocławskim

Sygnatariusze akcji „Dar dla Aleppo” z Dolnego Śląska wraz z inicjatorem projektu abp. Józefem Kupnym, metropolitą wrocławskim

Zainicjowana przez abp. Józefa Kupnego akcja ,,Dar dla Aleppo” pokazała, że Dolnoślązakom nie jest obojętny los ludzi cierpiących. Na odbudowę szpitala im. św. Ludwika w Aleppo zebrano ponad 1. 100. 000 złotych. Zwieńczenie akcji wraz z przekazaniem symbolicznego czeku odbędzie się 5 listopada w katedrze wrocławskiej. Honorowym gościem wydarzenia będzie biskup diecezji obrządku łacińskiego w Aleppo Georges Abou Khazen

Dar dla Aleppo” to inicjatywa zapoczątkowana przez kościoły chrześcijańskie Dolnego Śląska – katolicki, ewangelicko-augsburski, prawosławny i greckokatolicki, mająca na celu pomoc zniszczonemu działaniami wojennymi Aleppo. Celem akcji było zebranie funduszy na najpilniej potrzebne wyposażenie sali operacyjnej szpitala św. Ludwika. Dramatyczna sytuacja mieszkańców Bliskiego Wschodu poruszyła serca Dolnoślązaków: akcję wsparły władze lokalne i samorządowe, instytucje naukowe, kulturalne i ludzie dobrej woli z całego regionu. Za cel postawiono sobie zebranie 317 786 euro (wg kosztorysu otrzymanego z Syrii). Wiodącym patronem projektu było Papieskie Stowarzyszenie ,,Pomoc Kościołowi w Potrzebie”, a dolnośląskim koordynatorem był dyrektor Katolickiego Radia Rodzina ks. dr Cezary Chwilczyński wraz z dziennikarzami rozgłośni.
CZYTAJ DALEJ

Wigilia Bożego Narodzenia

Słowo "wigilia" pochodzi od łacińskiego wyrazu "vigilare" i oznacza czuwanie. Starożytni rzymianie wigiliami nazywali godziny "straży" nocnej. Nazwa ta przyjęła się w chrześcijaństwie na określanie nabożeństw odprawianych nocną porą w przeddzień uroczystych świąt. Po Wniebowstąpieniu Chrystusa Pana w każdą rocznicę Jego Zmartwychwstania apostołowie noc poprzedzającą tę uroczystość spędzali na wspólnym modlitewnym czuwaniu (por. S. Hieronim, Commentarium in Matheum 4,25). Z czasem zaczęto także i inne uroczystości i wspomnienia męczenników poprzedzać modlitewnym czuwaniem. Nabożeństwo składało się z czytania Pisma Świętego, śpiewu psalmów i modlitwy (często kończyło się agapą). Wigilia Bożego Narodzenia zajmuje szczególne miejsce między innymi wigiliami w ciągu roku. Jest to wigilia wyjątkowa i uprzywilejowana. Jeżeli jakakolwiek inna wigilia przed świętem wypadnie w niedzielę, wtedy uprzedza się jej obchód w sobotę. Wigilia przed Bożym Narodzeniem nie podlega tej regule i obchodzi się ją zawsze 24 grudnia bez względu, w jaki dzień wypadnie. Nawet IV niedziela Adwentu musi jej ustąpić, mimo że należy do niedziel uprzywilejowanych tego okresu. Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej uroczystym i rodzinnym spotkaniem. W Polsce wigilia Bożego Narodzenia w takiej formie jak dziś jest obchodzona od XVIII w. Wieczerza wigilijna ma charakter sakralny. Stół nakrywa się białym obrusem. Na pamiątkę narodzenia się Chrystusa w żłóbku pod obrus kładzie się siano. Na środku stołu zapala się świecę, która symbolizuje Chrystusa, prawdziwą światłość (por. J 8,12). Można też umieścić obok mały żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Przy stole tradycyjnie jedno miejsce zostawia się wolne. Jest ono przeznaczone dla gościa, który w ten wieczór mógłby się przypadkowo zjawić. Zgodnie z polskim zwyczajem obowiązuje w tym dniu post. Także w czasie wieczerzy wigilijnej spożywa się potrawy postne w liczbie od trzech do dwunastu. Na pamiątkę gwiazdy, która ukazała się nad grotą betlejemską, wieczerzę wigilijną rozpoczyna się "gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie". Wieczerzę wigilijną rozpoczyna ojciec rodziny lub najstarszy jej członek odmówieniem wspólnej modlitwy (może być nią pacierz). Następnie można przeczytać fragment Ewangelii św. Łukasza (rozdział 2, wiersz od 1. do 8.). Spożywanie wieczerzy poprzedza wzajemne dzielenie się opłatkiem, połączone ze składaniem sobie życzeń. Przy okazji wszyscy przepraszają się wzajemnie i darują sobie urazy. Zwyczaj dzielenia się opłatkiem w czasie wieczerzy wigilijnej wywodzi się z eulogiów chrześcijańskich. Sama zaś wieczerza żywo przypomina nam dawne agapy, czyli wspólne uczty organizowane przez chrześcijan pierwszych wieków. Eulogia były to cząstki chleba tylko poświęcane, a nie konsekrowane. Dawano je tym, którzy nie przystępowali do Komunii św. Można je było zabierać również do domu. Zwyczaj ten znany był już w III w. i praktykowany jest do dziś w Kościele Wschodnim. W Kościele Zachodnim był w powszechnym użyciu w VI/VII w. Po spożyciu wieczerzy wzajemnie obdarowujemy się upominkami, co w szczególny sposób raduje dzieci. Świąteczny nastrój tego wieczoru może wypełnić wspólny śpiew kolęd i pastorałek. W ten sposób szybko upłynie czas oczekiwania na Pasterkę. W świątyni wspólnie z innymi znów zaśpiewamy: Bóg się rodzi, moc truchleje... Jeszcze raz uświadomimy sobie i przeżyjemy prawdę wiary, że w Jezusie Chrystusie, Bogu, który stał się człowiekiem, wszyscy ludzie stają się rodziną. Winna to być rodzina, w której wszyscy się kochają i wzajemnie sobie służą. Tak oto raz w roku, w ciągu zaledwie paru godzin uświadamiamy sobie polskim zwyczajem wieczerzy wigilijnej Bożego Narodzenia, jakim wprost "rajem" tu, na ziemi, mogło by być nasze życie, gdyby prawa tego wieczoru rządziły nami zawsze.
CZYTAJ DALEJ

Być znakiem nadziei, tak, gdzie nie ma nadziei

2024-12-25 02:59

screen YT

Pasterce w katedrze wrocławskiej przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF. - mamy wskazywać na Jezusa Chrystusa, Informować, że jest żywy i prawdziwy oraz prowokować innych swoim stylem życia - mówił biskup w czasie homilii.

Narodzenie Pańskie to radosna uroczystość, stąd też bp Jacek podkreślał charakter radości i wyraził także słowa w tym duchu względem uczestników Eucharystii. - Gdy sięgniemy do czasów Jezusa, możemy powiedzieć, że rodzi się w zwyczajnych okolicznościach. Cesarz August ogłasza spis ludności, Józef posłuszny prawu idzie do Betlejem, bo pochodzi z rodu Dawida. Józefowi towarzyszy Maryja, dla której przychodzi czas rozwiązania, a Chrystus rodzi się w grocie betlejemskiej. Maryja owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie. Wszystko byłoby zwyczajne, gdyby nie chwała Pańska oświeciła to miejsce i słowa Anioła: “Nie bójcie się. Zwiastuję wam radość wielką. Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel - zaznaczył biskup, dodając: - W tym wydarzeniu przyjścia Jezusa na świat spełniło się proroctwo proroka Izajasza: “Naród kroczący w ciemności, ujrzał światłość wielką, nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło.”
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję