W opracowaniu prof. Leonarda Smołki, znanego historyka i archiwisty, ukazała się Korespondencja bł. Edmunda Bojanowskiego z lat 1829-1871, założyciela Zgromadzenia Sióstr Służebniczek. Można od razu napisać, że zachowana do naszych czasów korespondencja jest imponująca, zawiera bowiem 310 listów napisanych i wysłanych przez E. Bojanowskiego oraz 679 pism adresowanych do niego.
Bł. Edmunda Bojanowskiego (1814-71) nikomu z Czytelników Niedzieli nie trzeba przedstawiać. Jan Paweł II podczas beatyfikacji 13 czerwca 1999 r. w Warszawie powiedział, że apostolstwo miłosierdzia wypełniło jego życie. Rozwijając te papieskie słowa, można dopowiedzieć, że ten świecki człowiek, zakładając w 1850 r. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, zatroszczył się o najbiedniejszych z biednych - o osierocone dzieci. To był najważniejszy rys jego powołania: praca wśród najbiedniejszych duchowo i materialnie. Właśnie opublikowane listy ukazują osobę Edmunda Bojanowskiego w całym bogactwie jako człowieka wielkiego ducha i takiegoż miłosierdzia. Zakładając ochronki dla dzieci, myślał o zapobieganiu biedzie, ale też pomagał rozwinąć się kulturze i oświacie na wsi. Zakładając zaś Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, realizował głęboki Boży zamysł, aby tysiące kobiet odkryło swoje powołanie do pełnego oddania się Bogu przez pracę dla bliźnich. Edmund Bojanowski jest bowiem twórcą idei ochronek w Polsce, wychowania dziecka, uwzględniającego poszczególne etapy rozwoju. Słusznie wszak myślał, że człowiek za młodu najpierw się bawi, potem uczy, następnie pracuje do końca swojego życia, a na ostatek zdaje rachunek ze wszystkich przeżytych dni. Na ten wzór postanowił ułożyć plan dzienny, tygodniowy oraz roczny zajęć w ochronkach. Idea była taka, by dzieci bawiąc się, uczyły się życia w cnotach. Wiele z tych nauk opierało się na obyczajach, przysłowiach ludowych, pieśniach, które nierzadko sam Bojanowski układał. Wszystko to miało pomóc wychować dzieci do czynnej miłości, ofiarności i pracowitości.
"Zapisał się w pamięci ludzkiej jako serdecznie dobry człowiek, który z miłości do Boga i do człowieka umiał skutecznie jednoczyć różne środowiska wokół dobra (...). Dał wyjątkowy przykład ofiarnej i mądrej pracy dla człowieka, ojczyzny i Kościoła".

"Korespondencja Edmunda Bojanowskiego z lat 1829-1871", t. 1-2, objaśnił, skomentował i zarysem monograficznym poprzedził Leonard Smołka, wydawca: Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny, Wrocław 2001.