Już za kilka dni, 1 maja będziemy obchodzić rocznicę beatyfikacji Papieża Polaka. O zbliżającym się wydarzeniu trudno zapomnieć; słyszymy o nim w zapowiedziach koncertów, spotkań, debat i konferencji. Najpopularniejsze media znów przypomną nam Jana Pawła II, jak wspomina „wyprawy” na wadowickie kremówki. Dziennikarze znów zapytają młodzież, kim jest dla nich bł. Jan Paweł II, aby usłyszeć, że… autorytetem. Ale nie dowiemy się już, jak idee największego spośród Polaków są realizowane w ich życiu. Na to, niestety, szkoda antenowego czasu…
Tymczasem na przekór pewnym środowiskom, które chciałyby wtłoczyć bł. Jana Pawła II we wspominkową księgę, otwieraną przy okazji kolejnych rocznic, Papież Polak żyje! Żyje w ludziach, niekonieczne tych pokazywanych w mediach, żyje w dziełach, które realizują, chociaż mało się o nich mówi, a jeszcze mniej pisze. Bo dobro jest ciche, bo ci, którzy je czynią, nie robią tego dla rozgłosu. Wystarczy popatrzyć na sanktuarium w Łagiewnikach, do którego drogę wskazał światu Jan Paweł II, na rozszerzający się kult Bożego Miłosierdzia. Wystarczy wskazać na budujące się obok Centrum Jana Pawła II. To wszystko dzieje się na naszych oczach. A co dzieje się w nas? Kim dla nas jest dziś bł. Jan Paweł II? Co czynimy, aby jego dzieło trwało?
Rocznica beatyfikacji Papieża Polaka to okazja do refleksji. A może i do podjęcia zobowiązań?
Osiemdziesięciojednoletnia Siostra Geneviève Jeanningros, przyjaciółka papieża Franciszka, która mieszka w cyrkowej przyczepie kempingowej w Rzymie i odwiedzała papieża w każdą środę, raz w miesiącu zabierała ze sobą osobę transseksualną. Dziś złamała protokół, żegnając się z nim podczas pogrzebu
Genevieve Jeanningros to francusko-argentyńska zakonnica i członkini Małych Sióstr Jezusa. Była bliską przyjaciółką papieża przez ponad 40 lat i znana była ze swojej pracy ze społecznościami marginalizowanymi, takimi jak pracownicy cyrku i osoby transpłciowe. Podczas spoczynku papieża Franciszka w Bazylice św. Piotra, siostra Jeanningros mogła złamać protokół i pomodlić się przy jego trumnie, co odzwierciedlało ich głęboką więź. Papież Franciszek nadał jej nawet przydomek „L'enfant awful”, podkreślając ich żartobliwą relację. Mieszkała w przyczepie niedaleko parku rozrywki w Ostii w Rzymie od ponad 50 lat, poświęcając swoje życie ubogim.
Relacje z Mszy św. odprawianych przez siedem lat w watykańskiej kaplicy od pierwszej chwili przyczyniły się do rozpoznania duchowego i duszpasterskiego stylu papieża oraz siły nowatorskiego języka, który będzie charakteryzował jego nauczanie.
Teraz, gdy nadszedł czas bilansów, medialnych narracji o pontyfikacie i analiz głównych tematów, które charakteryzowały Papieża nadziei i braterstwa, Papieża odrzuconych i miłosierdzia, mówi się także o tym czym był gmach magisterium zbudowany przez Franciszka. Żadna z tych analiz nie może zignorować „placu budowy”, na którym ten gmach widział pierwsze kamienie - homilii wygłaszanych od marca 2013 r. do maja 2020 r. w kaplicy Domu św. Marty.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
