Artysta wielkiej wiary, który polega nie tylko na sobie, swojej wiedzy i talencie, ale przede wszystkim na Stwórcy, który tym talentem go obdarzył, w zjednoczeniu z Bogiem i pod Jego natchnieniem może tworzyć wielkie dzieła. Dzieła na chwałę Bożą i cieszące oczy i serca ludzi. Takie dzieła - kompozycje, ikony i mozaiki - omodlone, niezwykle piękne i obrazujące bardzo realistycznie Ewangelię znajdują się w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi-Andrzejowie. To bodajże jedyna świątynia w archidiecezji łódzkiej, której wystrój w całości inspirowany jest sztuką sakralną pierwszego tysiąclecia chrześcijaństwa oraz twórczością Kiko Argüello, jezuity o. Marko Rupnika, prof. Jerzego Nowosielskiego i ks. Tadeusza Furdyny. Andrzejowskie mozaiki w ciepłych, optymistycznych barwach zachwycają i stwarzają atmosferę modlitwy. Harmonia wystroju świątyni sprawia, że tutaj chce się kontemplować Boga i wydaje się, że stąd bliżej do Stwórcy. Dla przybywających wymownym akcentem jest mozaika nad bocznym wejściem przedstawiająca gołębia z gałązką oliwną i okalający ją napis „Venientibus Pax et Salus” - „Przychodzącym pokój i zbawienie”.
Kościół w Andrzejowie to kompleksowe dzieło architekt Mirosławy Herczyńskiej, konstruktora Ryszarda Kopki, geodety Bogdana Kazimierczaka oraz kierownika budowy Mieczysława Jędraszka. Pracom tego zespołu przyglądał się artysta plastyk Mirosław Grzelak, któremu zależało, aby w powstającym obiekcie przewidzieć właściwe miejsce dla przyszłej dekoracji. Plany aranżacji wnętrza powstawały stopniowo. Artysta starał się uwzględniać uwagi proboszcza ks. kan. Mirosława Jagiełły. Na projekt wpłynęła chęć przedstawienia w sposób jasny, zrozumiały, ale zarazem piękny Ewangelii. Wrażliwość estetyczna proboszcza i zaprzyjaźnionego z nim artysty kształtowała się m.in. pod wpływem pielgrzymowania do Rzymu, oglądania kościołów Rawenny czy Wenecji. Urzekły ich tamtejsze wnętrza, choćby starych bazylik rzymskich, gdzie spotkać można tchnące pięknem i prostotą ikony, mozaiki oraz freski. Dzieła te, bardzo wiekowe, bo niektóre np. z VI wieku, mają dużą siłę wyrazu, czysty przekaz ewangeliczny i syntetyczną formę i mogą być źródłem inspiracji dla współczesnych artystów. Wielkim zapaleńcem idei mozaiki i ikony we wnętrzu okazał się wikariusz parafii, dolorysta ks. Ryszard Gumkowski, którego niezwykła wrażliwość artystyczna jeszcze bardziej zapaliła wszystkich do tego projektu. I tak od 2002 r. trwa niezwykle żmudna, ale też przynosząca wspaniałe efekty wizualne, ale też te duchowe i spajające parafian ze sobą i z centrum, jakim jest kościół, praca. Intencją projektanta aranżacji wnętrza i zarazem wykonawcy wszystkich dzieł Mirosława Grzelaka jest, aby wnętrze było utrzymane w jednorodnej, harmonijnej stylistyce, by cechowały je umiar i prostota.
Skromny ołtarz i tabernakulum w kształcie kielicha na tle mozaiki wykonanej z około pół miliona elementów. Kompozycja, realizowana półtora roku, przedstawia Maryję siedzącą na tronie i trzymającą małego Jezusa na kolanach. W mozaice nawiązano do tytułu świątyni, która jest poświęcona Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Równocześnie jest to przedstawienie Maryi jako personifikacji Mądrości Bożej, podobnie jak w słynnym kościele Hagia Sofia w Stambule (dawny Konstantynopol). Monumentalne dzieło przyciąga uwagę i kieruje nasze myśli ku Matce Chrystusa. Jednak pierwszymi mozaikami w Andrzejowie było najpierw podziękowanie za 25 lat pontyfikatu Jana Pawła II, z herbem papieskim, które wykonano na posadzce tuż przed prezbiterium oraz wspomniana już kompozycja nad wejściem do świątyni. Po zrealizowaniu głównej mozaiki powstały jeszcze dwie zlokalizowana na ścianach bocznych nawy głównej - „Chrzest Pański” umiejscowiony bezpośrednio przy chrzcielnicy oraz naprzeciw: „Zmartwychwstanie - Zstąpienie Jezusa do otchłani”. Tą ostatnią niedawno poświęcił redaktor odpowiedzialny „Niedzieli Łódzkiej” ks. prał. Waldemar Kulbat. W trakcie realizacji jest „Wesele w Kanie”, które ozdobi ścianę boczną prezbiterium. A następnie dopełniająca prezbiterium „Ostatnia Wieczerza”.
Mozaiki to niejedyne realizacje w andrzejowskim kościele autorstwa Mirosława Grzelaka. Ten wszechstronny artysta jest także autorem scen stacji Drogi Krzyżowej w całości inspirowanych ikoną oraz obrazów „Miłosierdzia Bożego” - na podobieństwo wileńskiego, i „Matki Boskiej Nieustającej Pomocy”, nawiązującego do tradycyjnych przedstawień. Obydwa wiszą w bocznych kapliczkach. Pomysłu i wykonania p. Grzelaka są także chrzcielnica i kropielnica. W przyszłości także na chórze powstanie mozaika. Ma zawierać elementy abstrakcyjne. W planach są także witraże.
Na przykładzie kościoła w Andrzejowie widać, że architektura wnętrza podporządkowana jednej osobie, jednemu artyście daje dobre efekty. Jeśli do tego jest to „człowiek Boży” sacrum w przestrzeni nie zostaje zagubione, a wręcz przeciwnie - świątynia wypełnia się dziełami, które tchną optymizmem, radością i nawiązują do wielkiej sztuki.