Reklama

Wielkopostny cykl „Niedzieli w Warszawie”: Papieskie miejsca w Stolicy

Papież na Okęciu

Jan Paweł II trzykrotnie rozpoczynał i dwukrotnie kończył swoje pielgrzymki w ojczyźnie na lotnisku Okęcie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Gdy 3 października 1978 r. kard. Karol Wojtyła odlatywał z Okęcia do Rzymu na pogrzeb papieża Jana Pawła I i na konklawe, mało kto przypuszczał, że wkrótce wróci do ojczyzny już jako Następca św. Piotra. Wrócił osiem miesięcy później, 2 czerwca 1979 r., a na płycie lotniska na Jana Pawła II czekali członkowie Episkopatu Polski, korpus dyplomatyczny, dziennikarze z całego świata i przedstawiciele najwyższych władz państwowych.
Po wyjściu z samolotu Papież uklęknął i ucałował ojczystą ziemię. Po raz pierwszy Polacy zobaczyli wtedy gest, który Jan Paweł II później powtarzał, rozpoczynając wizyty w odwiedzanych przez siebie krajach. Jeszcze dwukrotnie (w latach 1983, 1987) rozpoczynał na Okęciu pielgrzymki do ojczyzny, dwa razy również (lata 1987, 1991) stąd odlatywał do Rzymu.

Tłumy na lotnisku

Reklama

Okazją pierwszej po wyborze pielgrzymki Jana Pawła II do Polski miało być 900-lecie śmierci św. Stanisława, w maju 1979 r. Jednak dla władz PRL-u okazało się to nie do przyjęcia, bo - jak wspominał po latach bp Alojzy Orszulik, organizator pielgrzymki - Święty źle im się kojarzył: miał być symbolem walki Kościoła z państwem. A adoracji takiego symbolu komuniści nie chcieli.
Czerwcowy termin pielgrzymki już przyjęli, nie przewidując, że uroczystość Zesłania Ducha Świętego stanie się dobrą okazją dla skierowania ważnego przesłania do Polaków. Choć władze zrobiły wszystko, żeby zniechęcić ludzi do udziału w spotkaniach z Papieżem. Telewizja transmitowała jedynie powitanie, pożegnanie, spotkanie z władzami w Belwederze i Mszę św. z pl. Zwycięstwa, pokazując tylko twarz Papieża, starych ludzi i zakonnice. Tymczasem witały go tłumy.
Już słowa na powitanie na Okęciu mogły zmrozić władze PRL. - Pragnę, ażeby mój pobyt w Polsce przysłużył się również tej niestrudzonej woli życia moich rodaków na ziemi, która jest naszą wspólną matką i ojczyzną. Oby służył dobru wszystkich Polaków, wszystkich polskich rodzin, narodu i państwa - powiedział m.in.
Dziś już wiemy, że bez słów, które 2 czerwca 1979 r. Papież wypowiedział na warszawskim pl. Zwycięstwa, bez wołania o pomoc Ducha Świętego, by odnowił nasz kraj, inaczej wyglądałaby Polska. Słowa przywracały Polakom poczucie godności i siły.
Edward Gierek, szef komunistów, miał świadomość narastającego kryzysu gospodarczego, który może wywołać niepokój społeczny. - Komuniści obawiali się, że wizyta Papieża może ów niepokój przyspieszyć albo wręcz stać się jego zarzewiem - mówi dr Marek Lasota, historyk IPN. Władze zmobilizowały prawie 100 tys. funkcjonariuszy. Nie tylko dla bezpieczeństwa Papieża.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Cierpienie na nowo

Reklama

Po raz drugi na Okęciu samolot z Janem Pawłem II wylądował 16 czerwca 1983 r. Nie było i nie mogło być wtedy tej samej radości tłumów, jaka towarzyszyła pierwszej podróży. Początkowo planowano, że wizyta dojdzie do skutku w 1982 r. Papież chciał uhonorować 600-lecie obecności Obrazu Jasnogórskiego na polskiej ziemi. Niestety, przybycie uniemożliwiło wprowadzenie stanu wojennego.
Czas pielgrzymki był szczególny. Polska była teraz krajem stanu wojennego (został zawieszony kilka miesięcy wcześniej, a zniesiony miesiąc po zakończeniu tej pielgrzymki). Zdelegalizowano „Solidarność”, tysiące osób więziono, wyrzucono z pracy. Świeżo w pamięci wszyscy mieli zdelegalizowanie „Solidarności”, śmiertelne pobicie w komisariacie MO w Warszawie maturzysty Grzegorza Przemyka, syna poetki opozycyjnej Barbary Sadowskiej.
Na szlaku papieskiego pielgrzymowania niezmiennie ustawiały się wielotysięczne tłumy wiernych. Ludzie manifestowali wiarę i swoje przywiązanie do Kościoła, na spotkania z Papieżem przychodzili po nadzieję. - Pocałunek złożony na ziemi polskiej ma jednak dla mnie sens szczególny. Jest to jakby pocałunek złożony na rękach matki - albowiem ojczyzna jest naszą matką ziemską - powiedział m.in. w przemówieniu powitalnym na Okęciu.
Podkreślił jednocześnie, że „Polska jest matką szczególną”. - Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej - mówił Papież. Zapowiadając pielgrzymkę, prosił też, by „szczególnie blisko byli ci, którzy cierpią”. - Proszę o to w imię słów Chrystusa: „Byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Ja sam nie mogę odwiedzić wszystkich chorych, uwięzionych, cierpiących - ale proszę ich, aby duchem byli blisko mnie. Aby mnie wspomagali, tak jak czynią zawsze.

W stronę dialogu

Reklama

Także trzecia pielgrzymka Jana Pawła II do ojczyzny, w 1987 r., jak ta poprzednia, miała silny wydźwięk społeczny i polityczny. Ojciec Święty mówił o podmiotowości narodu, o jego prawie do suwerenności, wskazywał na konieczność rzetelnej pracy i odnowy moralnej narodu, mówił też o pojednaniu, poszanowaniu i dialogu społecznym.
Reżim gen. Jaruzelskiego, choć wciąż silny - miał niedługo okazać się kolosem na glinianych nogach. Kraj tkwił w permanentnym kryzysie gospodarczym. Ludzie byli coraz bardziej zniechęceni i zmęczeni. Jan Paweł II swoich rodaków, którzy znają - jak mówił - „radość i gorycz bytowania na tej ziemi”, zaprosił do wspólnoty Chrystusa.
- On nie przestaje człowiekowi znużonemu, zagubionemu, człowiekowi, który cierpi, który gubi poczucie sensu - przywracać Sens - powiedział 8 czerwca 1987 r. zaraz po wylądowaniu na Okęciu w Warszawie. - Na tej polskiej ziemi, którą po raz trzeci ucałowałem przy powitaniu, żyje naród, który jest moim narodem. Żyją ludzie, którzy wyrastają z tego samego dziejowego pnia, z którego i mnie dane było wyrosnąć. W tym momencie pragnę rozszerzyć moje serce tak, jak tylko mnie stać, ażeby tych wszystkich ludzi żyjących na mojej ojczystej ziemi ogarnąć nowym zrywem jednoczącej miłości - mówił także.
Jeszcze na lotnisku, wbrew ustaleniom, Papież ściskał ręce witających go rodaków. Zresztą podczas spotkań dochodziło do wielu momentów wzruszających. W archikatedrze warszawskiej podszedł do siedzącej z boku Matki Teresy z Kalkuty. Jednak najsilniej w pamięci Polaków wyryła się modlitwa Jana Pawła II przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki. Po rozmowie z rodzicami zamordowanego cztery lata wcześniej kapłana, Papież przy granitowym krzyżu trwał długo w milczeniu.
Podczas poprzedniej wizyty Gdańsk był miastem zakazanym. Tym razem władze ustąpiły. Papież spotkał się tam z przewodniczącym „Solidarności” i jego rodziną. Modlił się pod pomnikiem zamordowanych w 1970 r. stoczniowców i spotkał się z młodzieżą na Westerplatte, gdzie wzywał do wierności sobie i prawdzie.
Kilka dni później Papież żegnał się z ojczyzną na Okęciu w Warszawie. Przed wejściem do samolotu podszedł do wiernych, by pożegnać się z nimi osobiście. W przemówieniu podsumował pielgrzymkę. - Widziałem, że pomimo trudności kraj rośnie i rozwija się, że rośnie w nim człowiek, rośnie jego wiara, kultura, poczucie odpowiedzialności, dojrzałość - mówił, apelując o dialog społeczny: - Potrzebny jest wciąż dialog, cierpliwa wytrwałość, długowzroczność, odwaga w podejmowaniu i rozwiązywaniu nowych problemów.

Ducha nie gaście

Na Okęciu także w 1991 r. Jan Paweł II kończył swoją pielgrzymkę. Przebiegająca pod hasłem „Bogu dziękujcie... Ducha nie gaście” pielgrzymka była niezwykła pod wieloma względami. Cztery lata, jakie minęły od poprzedniej, okazały się być przełomowe. Oto przywitaliśmy Papieża w wolnej Polsce. Nic dziwnego, że głównym motywem zaproszenia było dziękczynienie za dokonujące się w ojczyźnie przemiany.
Była też dwuczęściowa, wiodła od Koszalina przez Rzeszów do Przemyśla, od Lubaczowa przez Kielce do Radomia, od Łomży przez Białystok, Olsztyn, Płock do Warszawy. A potem od Krakowa przez Wadowice po Częstochowę - miejsce spotkania z młodzieżą świata.
9 czerwca 1991 r. Jana Pawła II żegnali na Okęciu przedstawiciele władz państwowych z prezydentem Lechem Wałęsą. - Bogu dziękujcie... Ducha nie gaście... Dziękuję całemu społeczeństwu, narodowi, do którego należę i którego sprawy są mi zawsze bliskie. Przeżywam je bardzo głęboko - mówił m.in. Papież. Po ucałowaniu ziemi przez Jana Pawła II i przed jego wejściem do samolotu, zgromadzeni wznosili okrzyki: Zostań z nami! Kochamy Ciebie!
Gdy wieczorem 10 czerwca 1999 r. na Okęciu wylądował śmigłowiec, który przywiózł Papieża z Drohiczyna, dostojnego gościa witali prymas Polski kard. Józef Glemp i prezydent Warszawy. Potem tłumy warszawiaków wznosząc okrzyki: „Witaj w domu”, pozdrawiały Ojca Świętego, który przejeżdżał z lotniska pod Nuncjaturę Apostolską.

Plac Zwycięstwa

Na Okęciu Papież był znów kilka dni później. Tam, w bazie technicznej LOT-u, zgromadziła się siedmiotysięczna załoga tej firmy. Jan Paweł II spotkał się z nimi z okazji jej 70-lecia. - Z perspektywy przestworzy z niezwykłą wyrazistością jawi się piękno stworzenia, małość człowieka i równocześnie jego wielkość - to wszystko, co jest objawieniem nieskończonej mocy i mądrości Stwórcy - mówił m.in. - Troszcząc się o rozwój techniczny, nie zapominajcie o człowieku. Życzę wam, abyście w duchu wzajemnego zrozumienia i dobrego współdziałania służyli wielkiemu dziełu zbliżania ludzi do siebie.
Podczas tej VII, przedostatniej pielgrzymki (pod hasłem „Bóg jest miłością”) Jan Paweł II był już w Warszawie (i na Okęciu) po raz ostatni. W czasie następnej, odwiedził tylko południe Polski. Z rodakami żegnał się na lotnisku w Balicach. - Cóż mam powiedzieć - żal odjeżdżać! - mówił ze wzruszeniem w 2002 r., jakby przeczuwał, że są to ostatnie odwiedziny.
Z pewnością wielu przypomniała się wtedy pierwsza wizyta Papieża. George Weigel, jego biograf, pisze, że 450 dni po pierwszym przylocie Jana Pawła II na Okęcie podpisywano Porozumienia Sierpniowe. Dziesięć lat później zaś Polska była wolna... Nie tylko zdaniem prof. Jose Casanovy, socjologa z Georgetown University, tamtym pierwszym gestem ucałowania ziemi na Okęciu i późniejszymi o kilka godzin słowami na pl. Zwycięstwa los komunizmu w Polsce został przesądzony.
- Ludzie, którzy uczestniczyli w spotkaniach z Papieżem, poczuli, że mają w sobie siłę, żeby sięgnąć po wolność - mówił profesor przed ponad rokiem w czasie konferencji poświęconej pierwszej pielgrzymce Jana Pawła II.

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do św. Stanisława Biskupa Męczennika

[ TEMATY ]

nowenna

św. Stanisław Biskup i Męczennik

Mazur/episkopat.pl

Święty Stanisław Biskup Męczennik

Święty Stanisław Biskup Męczennik

Nowennę do św. Stanisława Biskupa Męczennika odmawiamy między 29 kwietnia a 7 maja lub w dowolnym terminie.

Pragnę w tej dzisiejszej nowennie przypominać sobie opatrznościowego męża, świętego Stanisława, który był biskupem Kościoła krakowskiego, który przez swoje świadectwo życia i męczeńskiej śmierci stał się na całe stulecia rzecznikiem ładu moralnego w Ojczyźnie, który był i nadal jest tej Ojczyzny Patronem.
CZYTAJ DALEJ

W piątek 2 maja w niektórych diecezjach dyspensa

[ TEMATY ]

post

Bożena Sztajner/Niedziela

Niektórzy polscy biskupi udzielili na terenie podległych im diecezji dyspensy od wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych w piątek 2 maja. Zdecydował tak m.in. Prymas Polski, kard. Kazimierz Nycz czy metropolici częstochowski i gdański uwzględniając racje duszpasterskie. Żołnierzom, funkcjonariuszom i pracownikom służb mundurowych dyspensy udzielił biskup polowy.

Prymas Polski abp Józef Kowalczyk udzielił wiernym archidiecezji gnieźnieńskiej oraz osobom przebywającym na jej terenie dyspensy od zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w piątek, dnia 2 maja br. Podobnie uczynił metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, który „mając na względzie, że piątek 2 maja przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, co – jak stwierdził - sprzyja organizowaniu w tym czasie rodzinnych i towarzyskich spotkań oraz radosnemu przeżywaniu tych dni, po rozważeniu słusznych racji duszpasterskich, udzielił zgodnie z kan. 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji warszawskiej, dyspensy od zachowania nakazanej w piątek wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych”. Osoby korzystające z dyspensy zobowiązał do modlitwy w intencjach Ojca Świętego. Racjami duszpasterskimi kierował się również metropolita częstochowski abp Wacław Depo, który udzielił dyspensy „wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji częstochowskiej” w piątek 2 maja. Zobowiązał te osoby do modlitwy w intencjach Ojca Świętego, jałmużny lub uczynków chrześcijańskiego miłosierdzia. „Biorąc pod uwagę typowo wypoczynkowy i turystyczny charakter drugiego dnia miesiąca maja (długi weekend), udzielam wszystkim wiernym na terenie archidiecezji gdańskiej dyspensy od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w specjalnym dekrecie również metropolita gdański abp Sławoj Leszek Głódź. Dyspensy udzielił również administrator diecezji siedleckiej bp Piotr Sawczuk, który uwzględnił fakt, że „piątek 2 maja br. przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, kiedy to w sposób szczególny dziękujemy Bogu za dar wolnej Ojczyzny, co sprzyja organizowaniu spotkań patriotycznych, rodzinnych i towarzyskich” Potrawy mięsne można będzie spożywać też na terenie diecezji bielsko-żywieckiej, gdzie dyspensy udzielił bp Roman Pindel. Ponadto z dyspensy od pokutnego charakteru piątku 2 maja będą mogli skorzystać wierni ordynariatu polowego. „Święto Flagi Narodowej obchodzone w naszej Ojczyźnie w dniu 2 maja, w przeddzień uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, przeżywane jest w sposób uroczysty, szczególnie w Wojsku Polskim. W związku z tym, że w bieżącym roku dzień ten przypada w piątek, zgodnie z kanonem 87 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz art. II § 1 Konstytucji Apostolskiej Spirituali Militum Curae, niniejszym udzielam dyspensy wszystkim wiernym Ordynariatu Polowego od przestrzegania pokutnego charakteru tego dnia, zwalniając z obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w wydanym dziś dekrecie bp Józef Guzdek. W Kościele katolickim w Polsce, wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów należy zachowywać we wszystkie piątki w roku Dyspensa jest zawsze jednorazowym zwolnieniem z przestrzegania konkretnego przykazania kościelnego, natomiast od przykazań Bożych nikt nie może dyspensować. Dyspensa może być udzielona tylko w pewnych okolicznościach i dla konkretnej osoby lub konkretnej grupy osób. Najczęściej dotyczy ona zwolnienia z obowiązku powstrzymania się od spożywania potraw mięsnych i od zabawy w piątki. Biskup udziela też różnego rodzaju dyspens związanych z zawieraniem małżeństw. W większości wypadków biskupi udzielili swoim diecezjanom dyspens na podstawie kanonu 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK), który głosi: „Biskup diecezjalny może dyspensować wiernych - ilekroć uzna to za pożyteczne dla ich duchowego dobra - od ustaw dyscyplinarnych, tak powszechnych, jak i partykularnych, wydanych przez najwyższą władzę kościelną dla jego terytorium lub dla jego podwładnych, jednak nie od ustaw procesowych lub karnych ani od których dyspensa jest specjalnie zarezerwowana Stolicy Apostolskiej lub innej władzy”.
CZYTAJ DALEJ

Wiceszef MON: jesienią do każdego polskiego domu trafi "Poradnik bezpieczeństwa"

2025-04-30 21:24

[ TEMATY ]

Poradnik bezpieczeństwa

pixabay.com

Wiceszef MON Cezary Tomczyk (KO) poinformował, że jesienią do każdego polskiego domu trafi "Poradnik bezpieczeństwa". Wskazał, że publikacja będzie mieć formę książeczki i dotyczyć nie tylko zagrożeń militarnych, ale zagrożeń w ogóle.

"Na wzór krajów, takich jak Szwecja, Finlandia, taki podręcznik, taki niezbędnik trafi do Polaków. To będzie raczej forma pewnej książeczki, która nie dotyczy tylko zagrożeń militarnych, ale zagrożeń w ogóle. (...) Nie tylko kwestia pewnego konfliktu militarnego, ale też kwestia powodzi, zagrożenia" - przekazał wiceminister obrony narodowej w Polsat News.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję