Reklama

Święta u Karmelitanek

Jak u Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus wyglądają święta Bożego Narodzenia opowiada Siostra Felicyta, karmelitanka z Legnicy

Niedziela legnicka 52/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przygotowania do świąt Bożego Narodzenia rozpoczynają się już pierwszego dnia Adwentu. W tym dniu siostry losują tzw. dzień skupienia z Dzieciątkiem. To znaczy konkretną datę, kiedy wybrana siostra czuwa przy Dzieciątku. Przed rozpoczęciem pierwszej procesji jedna z sióstr przygotowuje w zakrystii figurkę Dzieciątka Jezus nakrytą tiulem, jako znak oczekiwania na narodzenie Jezusa. Następnie siostry w procesji, w której niosą figurkę Dzieciątka, kwiaty i świece, ze śpiewem „Przyjdź Boski Zbawicielu”, udają się do pokoju modlącej się siostry, która klęcząc oczekuje na Dzieciątko Jezus. Siostra przynosząca Dzieciątko klęka i przekazuje Je współsiostrze. Następnie ze śpiewem pieśni adwentowych wracają do kaplicy na kompletę (modlitwę wieczorną). W kolejne dni Adwentu siostry powtarzają ten zwyczaj, przenosząc figurkę do kolejnej siostry. W czasie Adwentu siostry odprawiają również specjalną nowennę do Bożego Dzieciątka (od 16 XII).

Okres Narodzenia Pańskiego

Wigilia Bożego Narodzenia przeżywana jest w milczeniu i skupieniu. Obowiązuje wtedy post ścisły. Stół do wieczerzy wigilijnej przygotowuje się uroczyście: biały obrus, hostię z miodem, zielone gałązki oraz świeczki. Siostry odświętnie ubrane tzn. w białych płaszczach o wyznaczonej godzinie, przychodzą na I Nieszpory i modlitwy wieczorne. Następnie udają się do refektarza, gdzie odczytuję się Ewangelię o narodzeniu Pana Jezusa (Łk 2, 1-20), a po niej listy z życzeniami świątecznymi od przełożonych wyższych Zgromadzenia i Zakonu. Później siostry, łamiąc się opłatkiem, składają sobie życzenia i zasiadają do wieczerzy wigilijnej. Tradycją jest, że kolację wigilijną podaje siostra przełożona.

Adoracja Bożego Dzieciątka „w Betlejem”

Adorację poprzedza tradycyjne „budzenie pasterzy”. Niektóre siostry przebrane za aniołów i pasterzy z różnymi instrumentami, budzą pozostałe siostry śpiewem: „Gloria in excelsis Deo”, oraz kolędą: „Wstańcie, wstańcie pasterze mili...”. Na pamiątkę narodzenia Dzieciątka Jezus w szopie poza miastem, siostry przygotują w odpowiednim pomieszczeniu poza kaplicą, piękną dekorację z Dzieciątkiem Jezus w żłóbku; o godz. 23.00 rozpoczynają tam półgodziną adorację. Po adoracji następuje procesja z figurką Dzieciątka Jezus do kaplicy przy śpiewie kolędy „Wśród nocnej ciszy”, „Bóg się rodzi” lub innej. Odmawia się lub śpiewa „Godzinę czytań”. Po Pasterce procesja z Dzieciątkiem Jezus udaje się do refektarza, gdzie przygotowane jest kakao i słodkie bułki. Tam następuje rozdawanie prezentów przez „aniołka” oraz korespondencji przez „listonosza” tzn. siostrę przełożoną, która przez cały okres Adwentu zbierała korespondencje przychodzące do sióstr. W ciągu trzech dni świątecznych figurkę Dzieciątka Jezus przenosi się procesjonalnie do refektarza na wszystkie posiłki przy śpiewie kolęd.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Słuchanie siebie i innych według św. Hildegardy

[ TEMATY ]

Hildegarda

św. Hildegarda

eSPe

Komunikacja, rozmowa, docieranie do siebie to wcale nie tak proste rzeczy, jak się wydaje. Wiele osób może to zaskakiwać, ale wiele na ten temat możemy dowiedzieć się od średniowiecznej zakonnicy św. Hildegardy. Jolanta Zajdel rozmawia o tym z Beatą Jakoniuk-Wojcieszak.

Słyszeć a słuchać
CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś w Warszawie: świat tęskni za św. Franciszkiem – ikoną Chrystusa

2024-09-17 20:47

[ TEMATY ]

abp Grzegorz Ryś

Karol Porwich/Niedziela

Kard. Grzegorz Ryś

Kard. Grzegorz Ryś

Święty Franciszku, świat tęskni za Tobą, ikoną Chrystusa - mówił kard. Grzegorz Ryś podczas obchodów jubileuszu 800. rocznicy otrzymania stygmatów przez św. Franciszka z Asyżu. Metropolita łódzki przewodniczył z tej okazji Mszy św. w warszawskiej parafii św. Antoniego z Padwy.

W homilii hierarcha odniósł się do słów Jezusa, zapisanych przez trzech Ewangelistów: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Zdanie to było jednym z trzech fragmentów Ewangelii, które tworzyły tzw. protoregułę - pierwszy zapis sposobu życia franciszkanów. Kard. Ryś zwrócił uwagę, że chodzi nie o niesienie swego krzyża raz, ale o jego codzienny wybór. Patrząc w świetle tego tekstu na życie św. Franciszka, zaznaczył, że był on stygmatykiem nie tylko przed dwa ostatnie lata swego życia. Otrzymał „wyjątkową łaskę” stygmatów dwa lata przed śmiercią, ale „to nie oznacza, że krzyż wyznaczał mu sposób życia jedynie przez ostatnie dwa lata”. Krzyż był dla niego „stałym punktem odniesienia od momentu nawrócenia”. Pokazał to, kiedy wykroił sobie pierwszy habit - krzyż w kształcie litery tau. Ten sam krzyż jest u końca jego życia w doświadczeniu stygmatów, gdy „został naznaczony na ciele Jezusowymi ranami”. Ale on te rany „wcześniej bardzo długo nosił w sobie, wewnątrz”, codziennie, „aż wreszcie ukazały się na jego ciele, na zewnątrz”.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś w Warszawie: świat tęskni za św. Franciszkiem – ikoną Chrystusa

2024-09-17 20:47

[ TEMATY ]

abp Grzegorz Ryś

Karol Porwich/Niedziela

Kard. Grzegorz Ryś

Kard. Grzegorz Ryś

Święty Franciszku, świat tęskni za Tobą, ikoną Chrystusa - mówił kard. Grzegorz Ryś podczas obchodów jubileuszu 800. rocznicy otrzymania stygmatów przez św. Franciszka z Asyżu. Metropolita łódzki przewodniczył z tej okazji Mszy św. w warszawskiej parafii św. Antoniego z Padwy.

W homilii hierarcha odniósł się do słów Jezusa, zapisanych przez trzech Ewangelistów: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Zdanie to było jednym z trzech fragmentów Ewangelii, które tworzyły tzw. protoregułę - pierwszy zapis sposobu życia franciszkanów. Kard. Ryś zwrócił uwagę, że chodzi nie o niesienie swego krzyża raz, ale o jego codzienny wybór. Patrząc w świetle tego tekstu na życie św. Franciszka, zaznaczył, że był on stygmatykiem nie tylko przed dwa ostatnie lata swego życia. Otrzymał „wyjątkową łaskę” stygmatów dwa lata przed śmiercią, ale „to nie oznacza, że krzyż wyznaczał mu sposób życia jedynie przez ostatnie dwa lata”. Krzyż był dla niego „stałym punktem odniesienia od momentu nawrócenia”. Pokazał to, kiedy wykroił sobie pierwszy habit - krzyż w kształcie litery tau. Ten sam krzyż jest u końca jego życia w doświadczeniu stygmatów, gdy „został naznaczony na ciele Jezusowymi ranami”. Ale on te rany „wcześniej bardzo długo nosił w sobie, wewnątrz”, codziennie, „aż wreszcie ukazały się na jego ciele, na zewnątrz”.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję