Reklama

Mogiłę pradziada oc al od zapomnienia

Po wojnie na Dolnym Śląsku osiedliło się wiele osób z przedwojennych, wschodnich terenów Rzeczpospolitej. Do dziś w samym Wrocławiu i okolicy żyją tysiące rodzin, które pozostawiły na Wschodzie mogiły bliskich. Polskie groby, przez dekady pozostawione same sobie, niszczały. Grażyna Orłowska-Sondej, dziennikarka TVP Wrocław, nie tylko od lat starała się zainteresować dolnośląską opinię publiczną dziedzictwem pozostawionym na Kresach, ale sama wraz z garstką zapaleńców uratowała od zapomnienia dziesiątki kresowych nekropolii. Jej wieloletni upór i determinacja opłaciły się. W tym roku w akcję „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia” włączyło się ok. 200 tys. dolnośląskich uczniów.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do tej pory ratowaliśmy polskie groby na wschodzie w sposób, powiedziałabym, niedoskonały - mówi redaktor Orłowska-Sondej - Udawało nam się uratować jeden, dwa cmentarze rocznie. Pomimo, że z pieniędzmi bywało różnie, przez lata odnowiliśmy około połowy spośród 46 ujętych w naszej taśmotece nekropolii. Na szczęście w ostatnich miesiącach wiele się zmieniło - dodaje.

200 tys. uczniów ratuje kresowe nekropolie

Reklama

Na początku tego roku w porozumieniu z dolnośląskim Kuratorium, Ministerstwem Kultury oraz Ministerstwem Spraw Zagranicznych powstała przy „Studiu Wschód”, programie Grażyny Orłowskiej-Sondej, inicjatywa społeczna adresowana do młodych Dolnoślązaków: „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”. - Już wcześniej zastanawialiśmy się, jak dotrzeć do szerokiego kręgu ludzi, którzy wsparliby nas finansowo - opowiada dziennikarka. - Myśleliśmy też jak zainteresować tą tematyką młodzież, której dziadowie w wielu przypadkach przybyli przecież z Kresów. I udało się! Przez dwa przedwakacyjne miesiące zebraliśmy ok. 62 tys. zł. Zakładając, że każde dziecko wpłaciło, zgodnie z założeniem akcji, po złotówce, wychodzi, że ponad 60 tys. młodych ludzi przystąpiło do projektu. Za te pieniądze w wakacje tego roku wyremontowano 12 cmentarzy, od okolic Lwowa aż po Podole. Jednym z nich był stary cmentarz w Janpolu, na którym nagrobki, wszystkie polskie, pochodziły nawet z XVI w. Ale w akcji wymyślonej przez redaktorkę TVP nie chodzi tylko o pieniądze. - Uczniowie zaczęli interesować się własną historią, pisać wypracowania, pokazywać inscenizacje, wielu z nich zaczęło odkrywać dzieje bliskich, którzy pozostali na Kresach - tłumaczy jej głębszy sens.
Grażyna Orłowska-Sondej podkreśla, że w realizacji pomysłu bardzo pomogło jej poparcie ze strony Kuratorium. - Beata Pawłowicz, dolnośląski kurator oświaty, osoba z korzeniami kresowymi, pojechała ze mną w tym roku na Kresy. Miałyśmy okazję obserwować, jak wspaniale pracuje polska młodzież i jak wielka jest akceptacja dla naszych działań ze strony mieszkańców i lokalnych samorządów. Bo proszę sobie wyobrazić, że pomagały nam grupy ukraińskiej młodzieży i wspierali tamtejsi wójtowie.
W efekcie w tym roku szkolnym, już razem z Kuratorium, rozpoczęła się kolejna odsłona inicjatywy - W pierwszej edycji mieliśmy właściwie tylko dwa miesiące, nie do wszystkich udało się dotrzeć. Tym razem staramy się trafić do uczniów przez nauczycieli. Przed 1 września pani Kurator prezentowała dyrektorom szkół krótki film, kręcony na Kresach, na którym pokazaliśmy to wszystko, co robiliśmy do tej pory. Odzew jest ogromny, bo jak dotąd redakcja „Studia Wschód” otrzymała zgłoszenia już od połowy dolnośląskich szkół - Czyli, że ok. 200 tys. dzieciaków weźmie udział w akcji! - cieszy się gospodyni „Studia Wschód” - Bo to oznacza, że w wakacje ponad 20 kolejnych nekropolii zostanie przez nas odnowionych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

…i poznaje własną przeszłość

Inicjatywa ratowania polskich cmentarzy na Wschodzie ciągle się rozwija. Dziś nie jest już tylko rodzajem sentymentalnej podróży na mityczne Kresy, ale poprzez odkrywanie korzeni daje młodym ludziom możliwość głębokiego kształtowania ich tożsamości. - Coraz częściej młodzież wybiera te miejsca na Kresach - opowiada dziennikarka TVP - z których pochodzili ich przodkowie. W tym roku obserwowałam, jak młodzież gimnazjalna z Wiązowa, której dziadowie pochodzą z Komarna i Chłopów - wsi leżących bardzo blisko Lwowa - pracowała dokładnie tam, gdzie pochowani są ich bliscy. Czynili to z wielkim zaangażowaniem i bardzo przeżywali możliwość bezpośredniego obcowania z historią ich przodków.

Samoorganizowanie się Dolnoślązaków

Reklama

„Studio Wschód” nadawane w każdy wtorek w TVP Wrocław cieszy się wielką popularnością. Jednorazowo ogląda go ponad 300 tys. osób. Grażyna Orłowska-Sondej: - Mamy mnóstwo zgłoszeń od widzów, którzy chcieliby się do nas przyłączyć. Wiele osób kontaktuje się z nami i opowiada o cmentarzach, których, mimo 137 podróży na wschód, jeszcze nie mamy w ewidencji. Co więcej, ludzie inspirowani tematyką „Studia” sami zaczęli się skrzykiwać. Zorganizowane grupy jeżdżą w rodzinne strony i odnawiają pozostawione tam cmentarze. W te wakacje uczynili tak np. byli mieszkańcy Lewaczy na Wołyniu. Sami zebrali pieniądze i opłacili firmy, które wykonały ogrodzenie tamtejszego cmentarza i uporządkowały teren wokół. Wołyń zresztą, jak twierdzi dziennikarka TVP, jest mocno rozpoznawany na Dolnym Śląsku - Przecież większość byłych mieszkańców Wołynia osiedliło się tutaj, w sumie ok. miliona osób - przekonuje - Kiedy pokazujmy w naszym programie zdjęcia stamtąd, odbieramy masę telefonów i listów. Jedna z historii, którą chcemy w najbliższym czasie przedstawić, opowiada o kilku osobach, które w 1943 r. przeżyły rzeź w Niemili. Po sześćdziesięciu kilku latach osoby te wróciły na miejsce masakry. Film pokazuje niezwykłe emocje, ale też pojednanie i może nawet przebaczenie, które dokonało się tam niedawno.

Pomoc władz - pierwsze światełka w tunelu

W październiku podczas święta województwa dolnośląskiego pani Grażyna otrzymała od marszałka specjalną nagrodę za dziennikarskie dokonania, działania na Kresach Wschodnich oraz za ostatnią akcję „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”. - Ogromnie się cieszę, bo to symboliczny gest, który zbliża nas do realniejszej współpracy i jest swoistym światełkiem w tunelu - uważa redaktor Orłowska-Sondej. Być może więc pojawia się szansa na regularne finansowanie remontów kresowych cmentarzy, bo jak do tej pory redakcja programu mogła liczyć przede wszystkim na sponsorów w postaci drobnych przedsiębiorców i mniejszych samorządów.

Pomóż i Ty!

Od paru lat 1 listopada ekipa pani Grażyny zapala na kresowych cmentarzach znicze. W 2009 r. udało się ich nazbierać ponad 33 tys. Wszystkie zapłonęły na polskich grobach, często pierwszy raz po wielu latach. W ten sposób Dolnoślązacy symbolicznie pokazują, że pamiętają i szanują swoją historię! Pomoc w zbieraniu zniczy okazują nie tylko instytucje publiczne, czy firmy, ale także indywidualne osoby. Obok zniczy każdego roku zbierane są również fundusze na świąteczne paczki dla Polaków, którzy po wojnie pozostali za wschodnią granicą. Nierzadko są to biedne osoby, dla których skromny podarunek jest nie tylko wyrazem materialnej pomocy ale i widocznym znakiem łączności z ojczyzną. Ci wszyscy, którzy chcieliby pomóc w tych dziełach, mogą to uczynić zgłaszając się osobiście do redaktor Orłowskiej-Sondej lub poprzez TVP Wrocław.

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Matka Carlo Acutisa: świętość jest widoczna w życiu codziennym

2025-08-26 19:03

Vatican Media

Na krótko przed kanonizacją swojego syna Carla Acutisa (1991-2006), której dokona papież Leon XIV 7 września w Rzymie, matka przyszłego świętego, Antonia Salzano Acutis, mówiła o jego duchowym dziedzictwie, powołaniu i podobieństwach do młodego Pier Giorgio Frassatiego (1901-1925), który również dostąpi chwały ołtarzy. „Obaj przyjęli Chrystusa do swojego życia - napełnili się Chrystusem” - powiedziała w wywiadzie dla amerykańskiego portalu internetowego „National Catholic Register”.

Zbliżająca się kanonizacja jest „ukoronowaniem długiej drogi” - nie tylko dla niej, ale dla stale rosnącej liczby młodzieżowych grup modlitewnych na całym świecie, które powołują się na Carla - wyznała Salzano. „Wiemy, że Carlo jest świętym - teraz Kościół oficjalnie to potwierdzi”. Fakt, że jej syn będzie kanonizowany razem z Frassatim, nie jest - jej zdaniem - zbiegiem okoliczności, lecz „znakiem od Boga”: „Obaj pochodzili z zamożnych rodzin, obaj kochali Eucharystię, ubogich i Maryję Dziewicę - to czyni ich wzorami do naśladowania dla dzisiejszej młodzieży”.
CZYTAJ DALEJ

Św. Monika – matka św. Augustyna

[ TEMATY ]

święta

Autorstwa Sailko - Praca własna, commons.wikimedia.org

Portret św. Moniki, pędzla Alexandre’a Cabanela (1845)

Portret św. Moniki, pędzla Alexandre’a Cabanela (1845)

"Święta kobieta” – można by dziś użyć potocznego określenia, przyglądając się Monice, jej troskom i niespotykanej wręcz cierpliwości, z jaką je przyjmowała.

Nie tylko to było niezwykłe, co musiała znosić jako żona i matka, ale przede wszystkim to, jaką postawą się wykazała i jak ta postawa odmieniła życie jej męża i syna. Monika. Urodzona ok. 332 r. w mieście Tagasta w północnej Afryce, pochodziła z rzymskiej chrześcijańskiej rodziny. Jednak największy wpływ na jej pobożność miała prawdopodobnie piastunka, stara służąca, która, zajmując się dziewczynką, dbała, by ta ćwiczyła się w pokorze, umiarze i spokoju. Gdy młoda kobieta wychodziła za mąż za rzymskiego patrycjusza, była bardzo religijna, znała Pismo Święte, filozofię, ale przede wszystkim wierzyła, że z Bożą pomocą będzie dobrą, cierpliwą żoną i matką. I była. Jednak jeszcze wtedy nie miała pojęcia, jak dużo ją to będzie kosztowało i jak wielkie owoce przyniesie jej życie. Przeczytaj także: Monika i Augustyn Najpierw mąż. Był poganinem, ponadto człowiekiem gniewnym i wybuchowym. Lubił zabawy i rozpustę. Monika potrafiła się z nim obchodzić niezwykle łagodnie. Swą dobrocią i cierpliwością, tym, że nigdy nie dopuszczała do kłótni, a także modlitwami i chrześcijańską postawą spowodowała nawrócenie i przyjęcie chrztu przez męża. Gdy owdowiała w wieku ok. 38 lat, miała świadomość, że mąż odszedł pojednany z Bogiem. Syn. Monika urodziła troje dzieci: dwóch synów – Nawigiusza i Augustyna oraz córkę (prawdopodobnie Perpetuę). Mimo ogromnego wysiłku włożonego w wychowanie dzieci jeden z synów – Augustyn zapatrzony w ojca i jego wcześniejsze poczynania, wiódł od lat młodzieńczych hulaszcze życie, oddalone od Boga. Kolejne 16 lat swojego wdowiego życia Monika poświęciła na ratowanie ukochanego syna. Śledząc ich losy, trudno pojąć, skąd brali siły na tę walkę, np. ona – by odmówić własnemu dziecku przyjęcia do domu po powrocie z Kartaginy (wiedziała, że związał się z wyznawcami manicheizmu), on – by nią pogardzać i przed nią uciekać. Była wszędzie tam, gdzie on. Modliła się i płakała. Nigdy nie przestała. Wreszcie doszło do spotkania Augustyna ze św. Ambrożym. Pod wpływem jego kazań Augustyn przyjął chrzest i odmienił swoje życie. Szczęśliwa matka zmarła wkrótce potem w Ostii w 387 r.
CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski przed XII Zjazdem Gnieźnieńskim: pokój to coś więcej niż przerwa między wojnami

Wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za tworzenie trwałego pokoju - najpierw w naszych rodzinach, potem w Kościele, społeczeństwie i narodach. Pokój to coś więcej niż przerwa między wojnami - powiedział Prymas Polski abp Wojciech Polak w środę podczas konferencji prasowej przed tym wydarzeniem, które odbędzie się w dniach 11-14 września w Gnieźnie pod hasłem „Odwaga Pokoju. Chrześcijanie razem dla przyszłości Europy”. Zgromadzi ono niemal tysiąc uczestników oraz kilkudziesięciu panelistów z kilkunastu krajów całego świata. Gośćmi Zjazdu będą m.in. kardynałowie Pierbattista Pizzaballa i Michael Czerny oraz abp Swiatosław Szewczuk. 

Zjazd Gnieźnieński to jedno z najważniejszych wydarzeń w historii polskiego i europejskiego chrześcijaństwa, sięgające korzeniami roku 1000, gdy Otto III spotkał się z Bolesławem Chrobrym przy grobie św. Wojciecha.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję