- Modlitwa jest towarzyszeniem Bogu. On nie może być sam – powiedział bp Piotr Libera w domu Zgromadzenia Misjonarek Krwi Chrystusa w Rogozinie koło Płocka. Przewodniczył Mszy św. w kaplicy domu z okazji jego ponownego zamieszkania po rocznej przerwie. Poświęcił też kapliczkę św. Józefa, która wita przybywających do tego miejsca.
Bp Piotr Libera odnosząc się do Ewangelii zaznaczył, że Jezus kroczył po wodzie po wielogodzinnej modlitwie na górze. Na tej górze przebywał sam. Jezus czuwał, gdy inni dawno już zasnęli. Gdy przyszedł potem do uczniów, poprosił, aby się nie bali, bo On jest z nimi. Objawił im swoje imię: Ja jestem - to samo, które Bóg przed wiekami objawił Mojżeszowi.
Pasterz Kościoła płockiego zaakcentował, jak ważna jest żarliwa i pełna miłości modlitwa. W modlitwie nie chodzi o wielomówstwo: „Starajmy się być ludźmi wiary, nadziei, miłości i wytrwałej, żarliwej modlitwy. Modlitwa powinna być prosta, ale skuteczna. Ona jest towarzyszeniem Jezusowi, który nie może być sam” – podkreślił biskup płocki.
Życzył siostrom, aby Jezus nigdy nie był w ich kaplicy sam, aby ich dom był „namiotem spotkania” z Bogiem podczas żarliwej modlitwy w dzień i w nocy: „Wołajcie w tym miejscu: Panie, przymnóż nam wiary! Piotr, który towarzyszył Jezusowi, w pewnym momencie zwątpił, ale my wiemy, że dla Boga nie ma przecież nie niemożliwego” – zaakcentował bp Libera.
Podziel się cytatem
Biskup płocki poświęcił także odnowioną kapliczkę św. Józefa, ufundowaną przez księży z diecezji płockiej, darczyńców i m. Gabrielę Wabnic MSC, matkę generalną zgromadzenia, która przyjechała do Rogozina z Chrustów koło Rawy Mazowieckiej, gdzie znajduje się Miasteczko Krwi Chrystusa.
Bp Libera podarował siostrom, które będą mieszkały w domu: s. Dominice Burnos MSC i s. Klarze Pietrzyk MSC - mozaikę upamiętniającą 100. rocznicę urodzin św. Jana Pawła II.
***
Św. Kasper del Bufalo w 1815 roku założył Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa. Po ponad 150 latach do Polski przyjechał jeden z Misjonarzy Krwi Chrystusa - o. Winfried Wermter, aby kontynuować misję św. Kaspra. 14 września 1987 roku w Częstochowie zainicjował nową wspólnotę zakonną żeńską - Zgromadzenie Misjonarek Krwi Chrystusa. Charyzmatem stowarzyszenia jest głoszenie chwały Krwi Chrystusa na wzór Maryi stojącej pod Krzyżem. Głoszenie zawsze zaczyna się od świadectwa życia. Charyzmat stowarzyszenia realizowany jest w różnych formach apostolstwa.
Pierwszy dekret powołujący do istnienia Misjonarki Krwi Chrystusa, jako Stowarzyszenie Publiczne Wiernych, został podpisany 22 stycznia 1988 roku w diecezji chełmińskiej za zgodą bp. Mariana Przykuckiego. Wtedy rozpoczęła też się współpraca Sióstr Misjonarek Krwi Chrystusa z Misjonarzami Krwi Chrystusa. Siostry usamodzielniły się w 2003 roku, kiedy to przeniesiono siedzibę Zarządu Generalnego Sióstr MSC do Miasteczka Krwi Chrystusa w Chrustach koło Rawy Mazowieckiej. Obecnie Misjonarki Krwi Chrystusa starają się o zatwierdzenie jako Stowarzyszenie Życia Apostolskiego. W Polsce do zgromadzenia należy około 30 sióstr. W diecezji płockiej funkcjonuje jeden dom zgromadzenia – w Rogozinie koło Płocka.
- Chciałem doświadczyć życia pustelnika w XXI wieku. To fascynujące, choć niełatwe doświadczenie – mówi bp Piotr Libera, biskup płocki, który przez pół roku, za zgodą papieża, przebywał na „pustyni” w kamedulskim eremie na Srebrnej Górze w Krakowie. „Dni przeżyte w takim klimacie skupienia, modlitwy, pomogły odnaleźć to, co istotne w życiu człowieka wierzącego. Dawały okazję na wprowadzenie korekty w moim życiu osobistym i w pracy duszpasterskiej. Był to powrót do tej pierwszej miłości, o której pisze Apostoł Jan w księdze Apokalipsy (2,4)” – wyjaśnia w rozmowie dla KAI.
Bp Piotr Libera: Po dłuższym czasie intensywnego wysiłku, człowiek potrzebuje odpoczynku. Dotyczy to również życia duchowego. Nie można tylko ciągle dawać. Niezbędny jest czas, w którym regeneruję swego ducha, odnawiam, odbudowuję swoje wnętrze. Takie są prawa rządzące życiem duchowym chrześcijanina. Dlatego część mojego urlopu starałem się spędzać we wspólnocie kontemplacyjnej, gdzie rytm życia wyznacza modlitwa, adoracja, skupienie, wyciszenie. Szukałem tam odpoczynku duchowego poprzez przywrócenie równowagi między akcją i kontemplacją, między zajęciami duszpasterskimi a czasem spędzonym z Bogiem i przy Bogu. Dni przeżyte w takim klimacie skupienia, modlitwy, pomogły odnaleźć to, co istotne w życiu człowieka wierzącego. Dawały okazję na wprowadzenie korekty w moim życiu osobistym i w pracy duszpasterskiej. Inaczej mówiąc, był to powrót do tej pierwszej miłości, o której pisze Apostoł Jan w księdze Apokalipsy (2,4).
Alfonso Garciandía, kapelan Sanktuarium San Miguel de Aralar w archidiecezji Pampeluny i Tudeli (Hiszpania), potępił profanację trzech krzyży na drodze prowadzącej do sanktuarium. „Dlaczego krzyż przeszkadza niektórym ludziom?” – zapytał.
Do zdarzenia doszło w nocy z soboty na niedzielę, kiedy dwa z trzech krzyży zostały ścięte „metalowymi narzędziami”.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
