W niedzielę 17 grudnia 2006 r. w katedrze pw. św. Jakuba odbyła się uroczysta Eucharystia, w trakcie której abp Zygmunt Kamiński dziękował za dar powołania do kapłaństwa z okazji złotego jubileuszu przyjęcia sakramentu święceń.
Na Mszę św. do szczecińskiej katedry przybyło wielu dostojnych gości, których w imieniu Księdza Arcybiskupa powitał bp Marian Błażej Kruszyłowicz, m.in.: kard. Stanisław Dziwisz, abp Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski, abp Marian Przykucki, bp Kazimierz Nycz, bp Ignacy Jeż, bp Paweł Cieślik, bp Adam Dyczkowski, bp Edward Dajczak, bp Artur Miziński, bp Alojzy Orszulik, bp Andrzej Suski, bp Jan Gałecki, bp Marian Błażej Kruszyłowicz, księża infułaci, prałaci i kanonicy Kapituły Lubelskiej, Płockiej i Szczecińskiej. Przybyli również przedstawiciele władz państwowych: posłowie i senatorowie, Wojewoda i władze samorządowe, Prezydent Miasta Szczecina i władze Zarządu, Przewodniczący Rady Miasta, Przewodniczący Sejmiku Wojewódzkiego, przedstawiciele służb mundurowych, senat Uniwersytetu Szczecińskiego z Rektorem na czele oraz wielu innych gości.
Uroczystej celebrze przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, który również wygłosił homilię. Po rozpoczęciu Mszy św. bp Marian Błażej Kruszyłowicz odczytał list od Papieża Benedykta XVI skierowany do Dostojnego Jubilata, w którym usłyszeliśmy pochwałę Papieża skierowaną do Arcybiskupa za działalność duszpasterską i wierność wobec Stolicy Apostolskiej. Papież Benedykt XVI przedstawił najważniejsze wątki działalności jako księdza, a później biskupa Zygmunta Kamińskiego. Wspomniał również o działalności na ziemi mazowieckiej, gdzie bp Kamiński wypełniał gorliwą posługę w udzielaniu sakramentów św., podejmując wiele inicjatyw duszpasterskich, wśród których wymienił synod diecezjalny. Papież opisał również zaangażowanie dla Kościoła szczecińsko-kamieńskiego przejawiające się w: utworzeniu Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Szczecińskim, opiece nad opuszczonymi, zasmuconymi na duchu, niosąc chrześcijańskie pocieszenie i zaufanie. Wspomniał również o pracowitości na rzecz wiernych całej Polski, którą Ksiądz Arcybiskup wykonał w procesie przygotowania konkordatu pomiędzy Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską. Papież napisał również: „Już teraz raduje mnie wraz z Tobą drogi bracie, złoty jubileusz Twojego kapłaństwa. Gdy wraz z całą Twoją wspólnotą diecezjalną z miłością ślę Ci gratulacje, proszę usilnie Boskiego Pasterza, aby za pośrednictwem błogosławionej Dziewicy Maryi Królowej Polski wspomagał Cię swoimi łaskami i wzmacniał na duchu i ciele. Pragnę następnie towarzyszyć Ci moim błogosławieństwem apostolskim, którego jakby obecny życzliwie udzielam Tobie, które prześlesz umiłowanym Synom i Córkom Kościoła szczecińsko-kamieńskiego i wszystkim, którzy wezmą udział w świętowaniu Twojego jubileuszu”.
Ksiądz Kardynał w czasie homilii wyjaśniał znaczenie tego dnia dla nas wszystkich: „W trzecią niedzielę Adwentu zwaną «gaudete» słyszymy wezwanie do radości. Radujcie się! Najpierw przez Księgę Sofoniasza, później przez List do Filipian. Podobną zachętę do radości kieruje do nas archidiecezja szczecińsko-kamieńska. Wszyscy, zarówno kapłani, jak i wierni, jesteśmy wezwani do radości z racji 50-lecia kapłaństwa Arcybiskupa Zygmunta, którego w dzisiejszą uroczystość szczególnie otaczamy modlitwą, miłością i wielką wdzięcznością”. Ksiądz Kardynał mówił o „Solidarności” na Pomorzu i o wielkiej roli, jaką odegrało miasto Szczecin w tak ciężkim dla nas czasie: „Bohatersko uczestniczyliście bowiem najpierw w wydarzeniach Grudnia ’70, a później Sierpnia ’80. Solidarnie i z wielką determinacją włączyliście się w walkę o suwerenność ducha i wolność osoby ludzkiej o poprawę człowieka, a zwłaszcza człowieka pracy. Cała Polska wam tego nie zapomni i Kościół wam tego nie zapomni!”. Jego Eminencja przywołał również słowa Papieża Jana Pawła II z Gdańska, z 12 czerwca 1987 r.: «Jeden drugiego brzemiona noście» te słowa są inspiracją dla międzyludzkiej i społecznej solidarności. Solidarność to znaczy jeden i drugi. A skoro brzemię to brzemię niesione razem, we wspólnocie”. Kard. Dziwisz podkreślił również, jak bardzo potrzebna jest solidarność serc i rąk. Solidarność, która przezwycięży podziały, by budować społeczeństwo bardzo sprawiedliwe, wolne i braterskie. Aby umacniała nasze rodziny, umacniała szacunek do każdego życia, wyzwoliła inicjatywę, pracę i godziwe wynagrodzenie za nią. Przedstawił również drogę kapłaństwa Arcybiskupa Zygmunta i działania duszpasterskie w trzech diecezjach: lubelskiej, płockiej i szczecińsko-kamieńskiej. Ksiądz Kardynał w imieniu Kościoła polskiego podziękował Dostojnemu Jubilatowi za to, co uczynił dla Ojca świętego i dla Ojczyzny, za mądrość i kompetencję, z jaką rozstrzygał sprawy prawne. Na zakończenie homilii Ksiądz Kardynał złożył życzenia Jubilatowi.
Na koniec Mszy św. przemówił również nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk, który przedstawił powołanie do kapłaństwa jako dar i tajemnicę. „Powołanie jest tajemnicą Bożego wybrania, a zarazem jest darem, który nie jest żadną nagrodą. Jest darem, którym powołany do kapłaństwa powinien dzielić się bezinteresownie z tymi, którzy jego posługi potrzebują”. Nuncjusz Apostolski złożył życzenia Księdzu Arcybiskupowi takiej samej treści jak przed laty w czasie obejmowania władzy metropolitalnej nad archidiecezją. Następnie życzenia dla Dostojnego Jubilata złożyły delegacje władz państwowych.
Po skończonych życzeniach abp Zygmunt Kamiński skierował swoje podziękowania do tych, dzięki którym dojrzewał w powołaniu kapłańskim, i z którymi może do dziś posługiwać: „Swoją wdzięczność kieruję szczególnie do drogich mojemu sercu osób. Dziękuję świętej pamięci rodzicom Antoniemu i Aleksandrze, którzy przez mądre wychowanie pozwolili mi odkryć wezwanie do służby Bogu i ludziom w kapłaństwie oraz mojemu rodzeństwu, którym wiele zawdzięczam. Wdzięcznym sercem wspominam dziś moich nauczycieli, wychowawców, profesorów i kapłanów, których Opatrzność postawiła na mojej drodze, by utwierdzali mnie w wyborze powołania, dając świetlany przykład życia Ewangelią (…). Przedstawiam te wszystkie osoby, do których byłem i jestem posłany w osobistej modlitwie Bogu dawcy wszelkich łask. Jezu, najwyższy Kapłanie, ufam Tobie!”. Po skończonym przemówieniu, na prośbę Papieża Benedykta XVI, Ksiądz Arcybiskup udzielił papieskiego błogosławieństwa wszystkim uczestniczącym w obchodach jubileuszu.
50-lecie kapłaństwa to 50 lat oddane całkowicie Chrystusowi. 50 lat to łaska, niezasłużony dar, który Bóg daje niektórym spośród nas, aby Jego mocą sprawować sakramenty święte i prowadzić powierzonych wiernych ku zbawieniu. Powierzajmy Bogu w Trójcy Jedynemu osobę naszego Księdza Arcybiskupa, wypraszając dla niego potrzebne łaski i opiekę Matki Bożej Królowej Polski.