Parafia pw. św. Bartłomieja Apostoła w Topoli Królewskiej położona jest na zachodnim skraju diecezji łowickiej, w dekanacie łęczyckim. Zarówno sama wieś, jak i zlokalizowany w niej kościół parafialny, mają swoje bogate tradycje historyczne. Pierwsza wzmianka źródłowa o Topoli pochodzi z 1267 r., ale wieś prawdopodobnie istniała dużo wcześniej. W końcu XIII wieku wioska przeszła w posiadanie następujących po sobie monarchów.
Jeśli chodzi o parafię św. Bartłomieja, to nie można jednoznacznie ustalić daty jej erygowania, ponieważ nie zachował się akt erekcyjny. Niemniej, biorąc pod uwagę bardzo wczesny rodowód wsi Topoli, również i kościół musiał istnieć już we wczesnym średniowieczu. Dotychczasowe badania historyków wykazują, że drewniany kościółek pw. św. Bartłomieja Apostoła mógł powstać przed rokiem 1399. W XV wieku parafia topolska wraz ze świątynią stały się filią kościoła pw. św. Mikołaja w Tumie. Ten stan trwał aż do 1818 r., kiedy to car Aleksander I dokonał kasaty archikolegiackiej kapituły łęczyckiej w Tumie i kościół kolegiacki stał się świątynią parafialną. Jednocześnie po 3 wiekach przywrócono samodzielność parafii św. Bartłomieja Apostoła w Topoli Królewskiej. Istniejący tutaj dziś kościółek został zbudowany na fundamentach starego w 1711 r. Jego głównym fundatorem był ks. Wojciech Kamiński, kantor i oficjał łęczycki.
28 maja 1724 r. dokonano konsekracji ukończonej, drewnianej, jednonawowej budowli. Zachowany dokument wskazuje, że konsekratorem był bp Franciszek Józef z Kraszkowic Kraszkowski, sufragan archidiecezji gnieźnieńskiej. W 1886 r. kościół został gruntownie odnowiony. W czasie II wojny światowej okupanci dokonali tutaj wielu zniszczeń, które sukcesywnie usuwali powojenni proboszczowie.
W barokowym ołtarzu głównym z ok. 1700 r. umieszczony jest największy skarb parafii - słynący łaskami obraz Matki Bożej Topolskiej z Dzieciątkiem (początek XVII wieku), malowany na płótnie, z nałożoną nań blaszaną sukienką. Obraz otoczony jest dużym kultem. Już w dokumencie donacyjnym króla Jana III Sobieskiego z 1678 r. jest wzmianka następującej treści: „Kościół wsi naszej Topoli wielkiemi cudami obrazu Najświętszej Panny łaskami Boskiemi znacznie wsławiony”. Również napływające z okolic piesze pielgrzymki na odpust Narodzenia Najświętszej Maryi Panny dowodziły kultu Maryi z wizerunkiem topolskim. Warto nadmienić, iż w parafii św. Bartłomieja było niegdyś 17 odpustów. Niewątpliwie zachęcało to wiernych do nawiedzania lokalnego sanktuarium Matki Bożej Topolskiej. Tradycja pielgrzymek do Topoli przetwała do dziś dzięki trosce miejscowych księży proboszczów.
Na tegoroczne uroczystości odpustowe przybyły, jak zwykle, grupy pątników wraz ze swymi duszpasterzami z kilku parafii dekanatu łęczyckiego: z Błonia, Tumu oraz obu łęczyckich parafii - farnej i klasztornej. Po powitaniu wszystkich przez proboszcza ks. Kamila Leśniewskiego, rozpoczęła się Suma odpustowa, której głównym celebransem był dziekan łowicki, ks. prał. Wiesław Skonieczny. Mszę św. koncelebrowali: ks. prał. Paweł Olszewski, proboszcz z Tumu, emerytowany proboszcz parafii św. Bartłomieja Apostoła w Topoli Królewskiej, i ks. kan. Zygmunt Frykowski. W swej homilii Ksiądz Prałat nawiązał do święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wskazując na ideał rodziny, w której żyła Matka Boża, stawiając Ją tym samym za wzór dla dzisiejszych rodzin. Po Komunii św. zostało poświęcone zboże z tegorocznych zbiorów, przeznaczone do siewu (stąd też nazwa święta - Matki Bożej Siewnej). Następnie z kościoła wyruszyła procesja eucharystyczna, w której wzięli udział księża z dekanatu łęczyckiego, na czele z dziekanem łęczyckim ks. prał. Zbigniewem Łuczakiem.
Sanktuarium Matki Bożej Topolskiej w Topoli Królewskiej nie jest ani wielką świątynią, ani też zbyt słynną. Jednakże jest ono przykładem wielkiego przywiązania lokalnej społeczności wiernych do Maryi oraz kultywowania pielgrzymiej tradycji przodków. Tak więc nieprzypadkowo Topola Królewska nazywana była często „Małą Częstochową”.