Nie bazylika katedralna, nie barokowa fasada kościoła Ojców Pijarów, ani nawet klasycystyczny ratusz, czy też zabytkowe kamienice Nowego i Starego Rynku w Łowiczu, znane z pocztówek, ale zapomniane podwórka i oficyny, nieremontowane od lat domy i kamienice, oraz architektura opuszczonych wiejskich domów ziemi łowickiej składają się na wystawę prac plastycznych Justyny Kocemby-Ciesielskiej z Bełchowa.
To właśnie takie miejsca zainspirowały Justynę Kocembę-Ciesielską (absolwentkę WSP w Częstochowie), która dostrzegła ich duże walory malarskie i postanowiła sportretować ten odchodzący powoli w przeszłość świat. Plonem jej artystycznych obserwacji z ostatnich dwóch lat są, zaprezentowane na wystawie w Łowickim Ośrodku Kultury, rysunki, wykonane tuszem, atramentem, sepią, suchą pastelą. Różnorodność technik pozwoliła młodej artystce oddać wielość klimatów i nastrojów architektury zarówno samego Łowicza, jak i jego najbliższych okolic: Maurzyc, Parmy czy rodzinnego Bełchowa. To właśnie z tych miejscowości pochodzą uwiecznione przez nią stare, mocno nadgryzione przez ząb czasu wiejskie chałupy, które niebawem znikną z naszego pejzażu. Większość z nich to dziś miejsca „martwe”, opuszczone przez ludzi. Aż trudno uwierzyć, ze kiedyś tętniło w nich życie... Być może dlatego na żadnej z prac nie ma postaci ludzkich; są to miejsca pozostawione samym sobie, skazane na niebyt.
Justyna Kocemba-Ciesielska dowolnie czerpie motywy z krajobrazu, często skupiając się na jednym detalu architektonicznym: wybitym oknie, drzwiach, załamującym się dachu, odrapanej ścianie. Szuka nietypowych ujęć, np. wąskich przejść między podwórkami, nachodzących na siebie ścian oficyn, panoramy dachów. Te eksperymenty z kompozycją prowadzą niekiedy w stronę abstrakcji: prace z powodzeniem można oglądać z różnych stron, ściany stapiają się z tłem, dach tworzy jedną barwną plamę z niebem.
Niekiedy dom zdaje się być „zawieszony” w przestrzeni, chodnik lżejszy niż zabudowa, a linia horyzontu dziwnie się załamuje i biegnie w dwóch przeciwnych kierunkach. Nostalgiczny nastrój rysunków pogłębia ich monochromatyczna kolorystyka. Czerń, szarość, czerwień, fiolet, sepia - to barwy najczęściej wybierane przez artystkę. Czasami w jednolitym kolorystycznie rysunku pojawia się dodatkowa barwa np. różowy chodnik w czarnym widoku kamienicy miejskiej. „Taki nieoczekiwany element tworzy nową jakość w oszczędnych formalnie pracach, sprawiających niekiedy wrażenie niedokończonego szkicu” - pisze w folderze towarzyszącym wystawie, jej kurator - Monika Nowakowska.
Wystawę, na którą składa się ok. 30 rysunków, można oglądać do 18 marca br. w Sali Ślubów ŁOK-u, przy ul. Podrzecznej 20.
Samarytanin otrzymuje od Jezusa misję: Idź! Znajdź tamtych, ciągle jeszcze zagubionych, pozbawionych wiary, którzy nie rozpoznali Dawcy życia, lecz zobaczyli we Mnie tylko zwyczajnego lekarza. Taką misję wyznacza Jezus także mnie.
Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».
Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.
A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani, rzekł Jezus do swoich uczniów: "Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem będę się modlił". Wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę. "I rzekł do nich: "Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie!" I odszedłszy nieco dalej, upadł na ziemię i modlił się, żeby - jeśli to możliwe - ominęła Go ta godzina. I mówił: "Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest możliwe, zabierz ten kielich ode Mnie! Lecz nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty [niech się stanie]!"
W Rzymie zakończyła się dwudniowa międzynarodowa konferencja naukowa na temat „Beatyfikacja męczenniczek II wojny światowej, siostry Krzysztofy Klomfass i XIV Towarzyszek. Perspektywa historyczna, prawna i teologiczna”.
Konferencja na Wydziale Historii Kościoła i Dziedzictwa Kulturowego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie odbyła się po raz drugi. - Bardzo się cieszę, że po ponad półtora roku w tym samym miejscu kończymy pewną drogę, którą rozpoczęliśmy na Gregorianie razem z Wydziałem Teologicznym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w maju ubiegłego roku, kiedy zebraliśmy się wokół kardynała Stanisława Hozjusza. Teraz gromadzimy się wokół Sióstr Męczenniczek, sióstr świętej Katarzyny, błogosławionych Krzysztofem Klomfass i jej XIV Towarzyszek. Bardzo się cieszę, że ma to miejsce na Gregorianie. Zrobiliśmy bardzo ładną drogę w towarzystwie tych sióstr, bardzo ładną drogę duchową i intelektualną. Także bardzo się cieszę, że też Gregoriana jest w to zaangażowana, że jest zaangażowany Papieski Komitet Nauk Historycznych i bardzo się cieszę, że te siostry zaczynają być znane w Rzymie, a z Rzymu będą znane na całym świecie - mówi ks. Marek Inglot, przewodniczący Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
