Święty Brat Albert Chmielowski był patronem i bohaterem XIII Nocy Świętych w Gnieźnie, w której wziął udział abp Wojciech Polak, Prymas Polski. Modlitewne czuwanie przy relikwiach świętych i błogosławionych odbyło się także w kilkunastu innych miastach archidiecezji gnieźnieńskiej.
Wybór założyciela zgromadzeń albertyńskich na patrona Nocy Świętych wpisał się w trwający właśnie rok św. Brata Alberta. Jego dzieło i najważniejsze przesłanie, aby kochać bliźniego swego jak siebie samego nie tylko w teorii, ale przede wszystkim w praktyce przypomnieli uczniowie gnieźnieńskiego Gimnazjum Stowarzyszenia „Rodzice Dzieciom”.
Uczniowie wystawili spektakl po Litanii do Wszystkich Świętych, podczas której, do ołtarza przyniesione zostały relikwie świętych i błogosławionych z gnieźnieńskich i okolicznych parafii. Wszyscy oni – jak przypomniał podczas czuwania Prymas Polski, abp Wojciech Polak – wskazują nam, że świętość nie jest zarezerwowana dla wybranych, ale jest dostępna nam wszystkim i wszyscy jesteśmy do niej powołani.
- To był święty codzienności – mówił metropolita gnieźnieński. Dodał, że Brat Albert Chmielowski osiągnął świętość wybierając niełatwą drogę służenia najuboższym, niechcianym, pogardzanym, bezdomnym. - Powinno się być jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się – mówił Prymas.
Następnie wszyscy przeszli w procesji do katedry gnieźnieńskiej, modląc się w drodze Koronką do Bożego Miłosierdzia za miasto i jego mieszkańców. Czuwanie zakończyła adoracja i błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
Tegoroczną gnieźnieńską Noc Świętych zorganizowała parafia farna wspólnie w Gimnazjum Stowarzyszenia „Rodzice Dzieciom”. Wraz z licznie zebranymi wiernymi modlili się kapłani gnieźnieńskich i okolicznych parafii oraz przedstawiciele lokalnych władz. O oprawę muzyczną zadbał zespół „Nowa Pieśń” z Inowrocławia.
Noc Świętych odbyła się także w kilkunastu innych miastach archidiecezji gnieźnieńskiej. Punktem centralnym obchodów była modlitwa przy relikwiach świętych i błogosławionych. Czuwanie odbyło się m.in. w Inowrocławiu, Słupcy, Kruszwicy, Chodzieży, Zagórowie, Strzelnie, Trzemesznie, Miłosławiu, Pobiedziskach, Golinie, Szamocinie, Nekli i Rogoźnie. W niektórych szkołach zorganizowano również bale i korowody świętych.
W „Zapiskach więziennych” Prymasa Wyszyńskiego pod datą 1 stycznia 1954 r. czytamy: „Dziś doznaliśmy osobliwego «nawiedzenia». Na samym skraju ogrodu, pod lipami, dotarły do nas jakieś głosy muzyki i śpiewu. (…) Powoli rozróżniamy melodię kolędy: «Pójdźmy wszyscy do stajenki». Śpiewa lud, towarzyszą organy. Przy bardzo pilnym nadsłuchiwaniu docierają do nas jedynie zrozumiałe słowa: «Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał z czarta mocy»”.
Wśród naszych sportów narodowych można wymienić różne dyscypliny. Mamy w historii “trochę” sukcesów. Gdyby jednak była taka dyscyplina jak “narzekanie”, Polacy byliby w niej bezkonkurencyjni. Pomijam już codzienne rozmowy, ale zwracam uwagę na to, co dzieje się, gdy reprezentanci Polski biorą udział w różnych imprezach sportowych. Granica między chwałą, a hejtem jest bardzo cienka.
Na ostatnich mistrzostwach świata Polscy siatkarze zdobyli brązowe medale. Wielu internautów, podających się za kibiców [tu zaznaczę, że w moim pojęciu prawdziwy kibic to ten, kto jest z drużyną na dobre i na złe] zaczęło w niewybredny sposób atakować wręcz polskich zawodników za porażkę w Włochami. Dla mnie trzecie miejsce polskich siatkarzy to powód do dumy. Wiem, że to na tej imprezie najgorszy wynik od 2014 roku, ale przecież wcześniej tak pięknie nie było - mistrzostwo świata w 1974 roku i srebro w 2006 roku. A ponieważ z lat mej młodości pamiętam te “suche” lata, cieszę się, że reprezentacja Polski nie schodzi z wysokiego poziomu. W rzeczywistości 3 miejsce w mistrzostwach świata to dowód ogromnej pracy, wytrwałości i charakteru. W przypadku siatkówki, na sukces nakłada się wiele czynników, a wysiłek, który wkłada każdy z zawodników, aby wejść na poziom reprezentacyjny jest ogromny. Naprzeciw siebie stają zawodnicy, którzy poświęcają wiele, aby sukces sportowy odnieść. Obecnie nie ma miejsca na “taryfę ulgową”. Sport ma to do siebie, że bywa nieprzewidywalny. I co jest też ważne, sport, podobnie jak życie, to nie tylko zwycięstwa, lecz także potknięcia, z których trzeba wstać. I właśnie w tym tkwi prawdziwa wartość tego sukcesu.
Już w połowie października Sosnowiec stanie się centrum nowej kultury i spotkań, które łączą muzykę, wartości i inspirację. 18 października Arena Sosnowiec wypełni się setkami młodych ludzi podczas Strefy Młodych Festiwal, a dzień później odbędzie się tam Gala Człowieka Nowej Kultury – wyjątkowe wydarzenie, na które wstęp jest bezpłatny.
Na uczestników sobotniego festiwalu czeka mocny program: koncerty artystów dobrze znanych młodemu pokoleniu (Edzio Rap, Magda Bereda, Agnieszka Musiał, niemaGOtu, Deus Meus) oraz spotkania z inspirującymi gośćmi, wśród zaproszonych m.in. Jay Dabrowski, Boża Tancerka, Ślimak na pustyni, Ksiądz z osiedla, Cukier, Anatom, anMari, Arkadio, s. Łucja Rado, bp Adam Bab, bp Grzegorz Suchodolski, bp Artur Ważny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
