Św. Paweł zachęca nas: „Czy jecie, czy pijecie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą” (1 Kor 10, 31). I tak wprawdzie prosimy Ojca, aby każdego dnia dawał nam chleb powszedni, jednak chleb
i wino jako materia sakramentu Eucharystii mają znaczenie szersze, znaczenie które warto poznać. Chleb, dar Boży, jest dla człowieka źródłem siły, środkiem podtrzymującym go przy życiu w sposób tak istotny,
że brak chleba oznacza brak wszystkiego. Dlatego w modlitwie Ojcze nasz, chleb streszcza wszystkie dobra, które są nam niezbędne, co więcej jest on wyrazem dobra najwyższego ze wszystkich. Obok chleba
wino stanowi część codziennego pożywienia. Posiada szczególną własność: „Rozwesela serce ludzkie” (Ps 104, 15). Stanowi ono jeden z istotnych elementów Uczty eucharystycznej, podczas której
chrześcijanin czerpie radość z samego Chrystusa.
Chleb nie jest tylko po to, by podtrzymywać człowieka przy życiu, ale także żeby się nim dzielić. Z szacunku dla gościa podawano mu chleb świeżo upieczony, ponieważ każdy posiłek wyraża pewną wspólnotę.
Wspólne spożywanie chleba wyrażało przyjaźń. Było ono również aktem wewnętrznej komunii. Chleb wyrażał również przyjaźń z Bogiem, symbolizował związek między Bogiem i ludźmi.
Chleb był podstawą ludzkiego życia nie tylko do zaspokajania głodu, ile spożywania z innymi. A więc chleb był najpierw wyrazem gościnności i przyjaźni.
CHLEB W KULCIE
Jednym z wielu rodzajów chleba, używanego do celów kultu, był chleb kwaszony. „Wskazywał on z jednej strony na codzienność i odnowienie, a z drugiej był chlebem czuwania i wymagającym pracy”.
Kwas był wykluczony z wszelkich ofiar, ponieważ symbolizował zepsucie. Należało go odrzucić. Chleb kwaszony był symbolem pośpiechu, chlebem smutku.
Żydzi łączyli chleb z różnymi świętami. Podczas Paschy spożywano chleb nie kwaszony. W Święto Przaśników wypiekano nowy chleb przaśny, który spożywano podczas Święta Tygodni.
Pascha zmieniła sens Święta Przaśników, nadając mu odniesienie z wyjścia z Egiptu. Dlatego też Święto Przaśników stało się świętem dziękczynienia. Natomiast chleb przaśny stał się symbolem niewoli,
nędzy i oczekiwania Królestwa.
Nie można zapomnieć o chlebach pokładnych, do których kapłani przywiązywali ogromną wagę. Umieszczone były w świątyni na stole, na którym miały być składane na ofiarę (Wj 25, 23-30). Te chleby wyrażały
wspólnotę Boga z wiernymi.
Chrystus natomiast ofiaruje nam chleb z nieba i czyni z niego pamiątkę siebie samego: „To czyńcie na moją pamiątkę”. Chrystus dał go nam jako codzienny pokarm. Nie czyni On nic nowego,
ale przekracza rozumienie chlebów pokładnych. Chleb był znakiem zbawienia i błogosławieństwa. Był to także symbol radości i życia.
Chrystus wypełnia symbolikę chleba. Jest On ośrodkiem tego, co oznacza chleb.
SYMBOLIKA WINA
Równie bogata jest symbolika wina. Było ono znakiem tego, co w życiu może być przyjemne: przyjaźni, miłości, a także wszelkiej radości, którą można przeżywać na ziemi w bardzo zróżnicowanej formie.
W Starym Testamencie zapowiadane przez Boga szczęście przedstawiane było w wielkiej obfitości wina. Natomiast zapowiadanie wielkiej kary, jaką Bóg miał zesłać na lud za doznanie obrazy symbolizowało
pozbawienie wina.
W Nowym Testamencie nowe wino jest symbolem Uczty czasów mesjańskich, winem nowego przymierza. Chrystus otwiera nową erę przez wylanie swojej krwi, krwi zaślubin nowego Izraela.
Picie wina jest więc nie tylko powodem do dziękczynienia, lecz także okazją do przypomnienia sobie ofiary, która jest źródłem zbawienia i niekończącej się radości.
Potrzebne wsparcie dla sióstr seniorek - starszych, chorych i cierpiących
2025-09-18 13:55
ar /KAI
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Dębickich
Siostry seniorki potrzebują wsparcia
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Dębickich zwraca się z gorącą prośbą o wsparcie dla swoich sióstr starszych, chorych i cierpiących, które całe życie poświęciły służbie innym. Trwa internetowa zbiórka na wsparcie sióstr seniorek. Środki przeznaczone są na zakup specjalistycznego sprzętu rehabilitacyjnego, który poprawi komfort życia i ułatwi codzienną opiekę nad starszymi, chorymi i cierpiącymi siostrami.
Siostry przez dziesiątki lat oddawały swoją młodość, talenty i siły, pracując w parafiach, szkołach, szpitalach i domach opieki. Zawsze z uśmiechem i sercem pełnym oddania niosły pomoc dzieciom, ubogim, chorym i tym, którzy stracili nadzieję. Ich życie jest świadectwem miłości do Jezusa i bliźniego.
Pismo Święte podkreśla potrzebę uczciwości. Jezus uczy, że kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie.
Jezus powiedział do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał więc go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać”. Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan odbiera mi zarządzanie? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem już, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę odsunięty od zarządzania”. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt”. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi sobie ludźmi niż synowie światłości. Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w bardzo małej sprawie jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w bardzo małej sprawie jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzaniu niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, to kto wam prawdziwe dobro powierzy? Jeśli w zarządzaniu cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, to któż wam da wasze? Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!»
W najbliższych tygodniach Polska i Czechy podpiszą umowę o współpracy policyjnej i transgranicznej – zapowiedział minister spraw wewnętrznych i administracji Marcin Kierwiński po spotkaniu w Lubaniu z czeskim wicepremierem, szefem MSW Vítem Rakušanem.
Jak informuje w komunikacie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
