– Jak św. Rita przebaczała, tak ta róża ma nam przypominać o przebaczaniu. „Zło dobrem zwyciężaj” – powiedział ks. Tomasz Karaś w bazylice św. Andrzeja Apostoła w Olkuszu.
Począwszy od października, 22. dnia każdego miesiąca, wspólnota tej parafii gromadzi się na wieczornej Mszy św., aby modlić się za wstawiennictwem św. Rity, patronki spraw trudnych i beznadziejnych.
W czasie Liturgii odczytywane są złożone do skrzynki intencje, powierzane Bogu przez ręce świętej, której życie było pełne zaufania, nadziei i miłości. Na pierwsze takie nabożeństwo przybyło bardzo wiele osób.
Jednym z pięknych gestów tej modlitwy jest poświęcenie róż przyniesionych przez wiernych. Róże – symbol świętej Rity, symbol cierpienia ofiarowanego Panu Bogu – przypominają, że nasze trudności i bóle oddane w modlitwie mogą zaowocować duchowym odrodzeniem. Poświęcone róże można było następnie zabrać do domu jako znak modlitwy i oddania się św. Ricie lub złożyć je do flakonu jako wotum wdzięczności. Później płatki tych róż będą zasuszone i włożone do woreczków. Taki symbol św. Rity można zawsze nosić przy sobie.
Reklama
Wieczornej Eucharystii, 22 października, przewodniczył i głosił homilię ks. Tomasz Karaś. W koncelebrze uczestniczyli ks. Antoni Mańka i ks. Krzysztof Barcicki. Podczas kazania ks. Tomasz Karaś przypomniał m.in. biografię św. Rity, ukazując jej drogę przez cierpienie do świętości. Pod koniec Eucharystii zwrócił uwagę na róże: – Jak św. Rita przebaczała, tak ta róża ma nam przypominać o przebaczaniu. „Zło dobrem zwyciężaj”. Ona pokazała, że z Bogiem wszystko jest możliwe. Wiele waszych serc jest poranionych z tych czy innych powodów. Niech św. Rita sprawi, że te wszystkie rzeczy przeminą – powiedział ks. Karaś.
Następnie wierni odmówili modlitwę z intencją o opiekę i orędownictwo świętej. Pod przewodnictwem ks. Tomasza Karasia odmówiono m.in. Litanię do św. Rity. Można także było oddać jej cześć przez ucałowanie relikwi, które wprowadził do parafii 20 października br. abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski.
Przed Eucharystią parafia gościła wspólnotę „Betlejem” z Jaworzna, która gromadzi osoby bezdomne. Członkowie wspólnoty, z serc przepełnionych modlitwą i oddaniem, przygotowali własnoręcznie ikony z wizerunkiem św. Rity, które można było zakupić, także po Mszy św. Dochód z ich sprzedaży zostanie przeznaczony na funkcjonowanie domu wspólnoty, który dla wielu jest miejscem odrodzenia duchowego i nowego życia. Ikony te, tworzone w duchu modlitwy, mogą stać się nie tylko ozdobą domów, ale także przypomnieniem o wstawiennictwie św. Rity, patronki spraw trudnych i beznadziejnych.
Jak co roku, 9 sierpnia, wyrusza Sosnowiecka Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę z Olkusza na Jasną Górę. Uczestniczyć w niej będą tylko kapłani pod przewodnictwem Pasterza diecezji sosnowieckiej bp Grzegorza Kaszaka. Codziennie na stronie www.pielgrzymka.sosnowiec.pl i pielgrzymkowym Facebooku będą transmitowane on-line Msze św. z pielgrzymiego szlaku według następującego planu:
9 sierpnia, godz. 8.30 – Msza św. na rozpoczęcie w bazylice św. Andrzeja Ap. w Olkuszu pod przewodnictwem biskupa pomocniczego diecezji sosnowieckiej Piotra Skuchy;
15 sierpnia obchodzimy w Kościele uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej
Maryi Panny. Uroczystość ta należy do centralnych świąt maryjnych
w roku kościelnym. O ile święto Bożego Narodzenia jest najwspanialszym
i największym świętem Boga Ojca, Wielkanoc - Syna Bożego, Zielone
Świątki - świętem Ducha Świętego, o tyle Wniebowzięcie jest największym
świętem Matki Bożej.
Pierwotnie było to święto dla uczczenia Maryi jako Matki
Boga. Na początku VI wieku w Palestynie i Syrii święto to staje się
wspomnieniem zaśnięcia Maryi i pod tym tytułem przyjęło się w Rzymie
w połowie VII wieku, a w VIII wieku zaczęto je obchodzić jako Wniebowzięcie
Najświętszej Maryi Panny.
Uroczystość ta koncentruje naszą uwagę na zakończeniu ziemskiego
życia Maryi, obejmuje wspomnienie Jej narodzin dla nieba (dies natalis)
. 1 listopada 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu
Konstytucją Apostolską "Munificentissimus Deus" (Najszczodrobliwszy
Bóg): "Na chwalę Boga Wszechmogącego, który szczególną swą łaskawość
Maryi Pannie okazał (...), ogłaszamy, określamy i definiujemy jako
objawiony przez Boga dogmat wiary, że Niepokalana Boża Rodzicielka,
zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu żywota ziemskiego, została
wzięta z ciałem i duszą do chwały niebieskiej". Powyższe słowa potwierdziły
prawdę, w którą od wieków wierzyli chrześcijanie. My dziś wypowiadamy
Bogu i Kościołowi wdzięczność za uroczyste ogłoszenie tej prawdy.
Fakt, że Maryja została wzięta z ciałem i duszą do nieba
nadaje dzisiejszemu świętu charakter niespotykanej radości. Dlatego
śpiewem dominującym w uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi
Panny jest "Magnificat" (Łk 1, 39 - 56). Nie zaznała skażenia grobu,
a ten nowy przywilej wypływa z pierwszego. Maryja zachowana została
od zmazy grzechu pierworodnego, dlatego też teraz nie ponosi jego
skutków. Porodziła Syna Bożego, Dawcę wszelkiego życia, dlatego śmierć
nie może Jej dotknąć. Uczestniczyła najpełniej w zbawczej tajemnicy
Chrystusa i stąd w Niej już teraz objawia się pełnia zbawienia przyniesionego
przez Chrystusa. Maryja pierwsza osiągnęła zbawienie, stała się obrazem
Kościoła w chwale, a dla ludu pielgrzymującego - znakiem nadziei. "
Na koniec Niepokalana Dziewica - jak mówi Konstytucja dogmatyczna
o Kościele - zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej,
dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta została
do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego,
aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy
grzechu i śmierci" (nr 59).
"W odniesieniu do osoby Maryi Wniebowzięcie (tajemnica eschatologiczna)
oznacza osiągnięcie kresu, pełnionego przez Nią w Bożym planie zbawienia,
posłannictwa i uwieńczenie wszystkich Jej przywilejów. Z punktu widzenia
chrystologicznego, chwała Wniebowzięcia i królewskości Maryi oznacza
wypełnienie owego jedynego przeznaczenia, które wiąże życie, przywileje,
współpracę Maryi nie tylko z historycznym życiem i dziełem Chrystusa,
ale również- z Jego królewskością i chwałą Pana. Wniebowzięcie jest
eschatologiczną konkluzją owego stopniowego upodobnienia się do Chrystusa,
które na etapach historycznej drogi Maryi wyraziło się w bolesnych
próbach, przez jakie przeszła Jej wiara. Jej nadzieja i miłość, w
Jej zgodzie i gotowości wobec zbawczej woli Boga, w Jej wspaniałomyślności
i odpowiedzialnej służbie odkupieńczemu dziełu Syna" (Jan Paweł II)
.
Z uroczystością Wniebowzięcia łączy się zwyczaj święcenia
w tym dniu ziół i pierwocin płodów rolnych, zwłaszcza zbóż i owoców.
Zwyczaj ten powstał w X wieku i nawiązuje genetycznie do ogólnoludzkiej
wiary w dobroczynne, terapeutyczne działanie ziół. Dokonuje się to
w sierpniu, gdy żniwa wieńczą trud pracy rolnika, a zioła i owoce
osiągają szczytowa fazę letniej wegetacji. Błogosławienie ich staje
się w najpełniejszym tego słowa znaczeniu błogosławieniem Boga za
coroczne zbiory, za wszystko, "co z Bożej mamy ręki". Wybór dnia
Wniebowzięcia dla ich benedykcji wykazuje związek z porą żniwną i
odnoszoną do Maryi pochwałą Kościoła, który nazywa Matkę Bożą Kwiatem
pól i Lilią dolin (Pnp 2, 1), spośród zaś wszystkich kwiatów łączy
z Jej postacią wdzięk róży i lilii.
Nastąpiło przedziwne zespolenie w duszy ludu polskiego Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny z dożynkami. Piękny wyraz daje temu poetka:
Zamroczyło nam Panną Nietkniętą
rozmarynem, maruhą t miętą
od kadzideł i kwiatów, i zielska
zachorzała nam Panna Anielska!
Zachorzała chwalebnie przy święcie
na tęsknotę i sen i wniebowzięcie,
w kwietnym durze, w obciążeniu powiek,
śmierć ze snem Ją naszły po połowie.....
Nim Ją błękit kadzidłem podpłynął,
z rąk nam parną zwisła zieleniną,
z rąk Ją potem żywą a umarłą -
srebrny poszum skrzydłami podgarnął...
Oczadziułą tak w kwiatach i pieśni
Śpiacą w niebo Anieli ponieśl (B. Obertyńska)
- Nie znajdujemy wsparcia w Europie, tak jak wtedy w 1920 roku. Czujemy się sami, ale wiemy, Bóg jest z Polakami, tak jak zawsze był, dając nam swoją Matkę i Królową jako naszą Matkę - Matkę polskiego narodu, do której ciągle na nowo przybywamy, błagając, by wzięła nas pod swoją obronę, by nas ratowała – mówił abp Marek Jędraszewski w Ludźmierzu w czasie odpustu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
Na początku Mszy św. abp. Marka Jędraszewskiego powitali parafianie z Ludźmierza, dziękując mu za obecność i przewodniczenie Eucharystii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
