Miriam Baouardy urodziła się w Abellin, w Galilei. Jej ojciec pochodził z Damaszku, a matka z Libanu. Bardzo wcześnie, bo w wieku 3 lat, straciła rodziców. Jej wychowaniem zajął się wuj. Gdy miała 12 lat, przynaglano ją już do małżeństwa, ale wybroniła się przed nim i złożyła ślub czystości. Pracowała jako służąca w Marsylii. W 1865 r. wstąpiła do józefitek. W zwyczajność jej codzienności wkroczyły niezwykłe zjawiska mistyczne, takie jak ekstazy i stygmaty, uważane przez Miriam za objawy trądu. Wzbudziły one niepokój we wspólnocie. Siostry skierowały ją do Karmelu w Pau. Tam przyjęła imię Marii od Jezusa Ukrzyżowanego.
W 1870 r. razem z innymi wyjechała do Indii, aby w Mangalore założyć nowy klasztor. Powróciła jednak do Francji. Wówczas jej kierownikiem duchowym został ks. Piotr Estrate, przełożony sercanów w Betherram. W 1875 r. Maria zaczęła realizować dzieło założenia Karmelu w Betlejem. Zainicjowała ponadto nowy klasztor w Nazarecie.
22 sierpnia 1878 r. przeżyła upadek ze schodów, w trakcie którego złamała rękę. Błyskawicznie rozwinęła się gangrena. W następstwie tego Miriam zmarła 26 sierpnia 1878 r. w Betlejem.
Podróżujący koleją mogą teraz dotrzeć do Watykanu bez kontaktu z ruchem samochodowym. W Rzymie w sobotę na stacji San Pietro otwarto ścieżkę dla pieszych, która prowadzi na Plac św. Piotra bez konieczności przechodzenia przez ulicę.
„Passeggiata del Gelsomino” (przejście jaśminowe) rozpoczyna się na włoskiej stacji kolejowej Watykan i prowadzi przez stary most kolejowy z którego roztacza się wspaniały widok na Bazylikę św. Piotra, bezpośrednio do Murów Watykańskich. Idąc nimi dochodzi się do Placu św. Piotra. Według władz miasta koszt renowacji, która obejmowała także zasadzenie ponad tysiąca roślin, wyniósł 2,6 mln euro.
O swej modlitwie za chorych i cierpiących a także za pracowników służby zdrowia zapewnił Ojciec Święty w opublikowanym przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej przesłaniu przed modlitwą „Anioł Pański”. Franciszek zaapelował także o pokój, tam gdzie toczone są wojny.
Ewangelia tej piątej niedzieli Wielkiego Postu przedstawia nam historię kobiety przyłapanej na cudzołóstwie (J 8, 1-11). Podczas gdy uczeni w Piśmie i faryzeusze chcą ją ukamienować, Jezus przywraca tej kobiecie utracone piękno: ona upadła w proch ziemi, a Jezus, na tym prochu, kreśli dla niej swym palcem nową historię - to „palec Boży”, który zbawia swoje dzieci (por. Wj 8, 15) i uwalnia je od zła (por. Łk 11, 20).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
