Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu,
a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się
nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się,
żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: „Odszedł
od zmysłów”.
A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy,
mówili: „Ma Belzebuba i mocą władcy złych
duchów wyrzuca złe duchy”.
Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach:
„Jak może Szatan wyrzucać Szatana?
Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone,
takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom
wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie
mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw
sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać,
lecz koniec z nim. Nikt nie może wejść do domu
mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw
nie zwiąże, i dopiero wtedy dom jego ograbi.
Zaprawdę, powiadam wam: Wszystkie grzechy
i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą
im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw
Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia,
lecz winien jest grzechu wiecznego”. Mówili
bowiem: „Ma ducha nieczystego”.
Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc
na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać.
A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli:
„Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają
Ciebie”.
Odpowiedział im: „Któż jest moją matką i którzy
są moimi braćmi?”.
I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł:
„Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę
Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką”.
Oto słowo Pańskie.
Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy:
„Cóż mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Kto ma
dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie
ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”.
Przyszli także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli
do niego: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im
powiedział: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to,
co wam wyznaczono”.
Pytali go też i żołnierze: „A my co mamy czynić?”.
On im odpowiedział: „Na nikim pieniędzy nie
wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie
na waszym żołdzie”.
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli
domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest
Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: „Ja
was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie,
któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka
u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym
i ogniem. Ma on wiejadło w ręku dla oczyszczenia
swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza,
a plewy spali w ogniu nieugaszonym”.
Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił
dobrą nowinę.
Oto słowo Pańskie.
Franciszek (imię chrzcielne: Askaniusz) urodził się w Villa Santa Maria (królestwo Neapolu). Wpływ na jego duchowe życie miało uzdrowienie ze śmiertelnej choroby. Miał wówczas 22 lata i złożył ślub oddania się Panu Bogu na służbę. Studiował teologię na uniwersytecie w Neapolu. W 1587 r. przyjął święcenia kapłańskie. Zaraz też dołączył do bractwa kapłanów neapolitańskich, których celem było towarzyszenie skazanym na śmierć, opieka nad więźniami i galernikami. Franciszek opiekował się również nieuleczalnie chorymi. Z upływem czasu dołączyli do niego inni kapłani i razem udali się do pustelni w Camaldoli, gdzie opracowali regułę nowego zgromadzenia Kanoników Regularnych Mniejszych, którzy opiekowali się biednymi, chorymi i więźniami. W regule do ślubów ubóstwa, czystości i posłuszeństwa dołączony został ślub czwarty – nieprzyjmowania żadnych godności kościelnych. Papież Sykstus V zatwierdził regułę i nowy zakon w 1588 r. Rozwijał się on szybko. W 1594 r. powstał pierwszy dom zakonu w Hiszpanii, w kolejnych latach powstały domy w Rzymie, przy kościele św. Agnieszki na pl. Navona, w Valladolid i w Alcala.
Arcybiskup Józef Guzdek wręczył dziś dekrety kierujące do nowych parafii 27 kapłanów archidiecezji białostockiej. Wśród nich znaleźli się także dwaj neoprezbiterzy, którzy wkrótce rozpoczną swoją posługę duszpasterską jako wikariusze. Uroczystość była okazją do modlitwy, podziękowania za dotychczasową służbę i zawierzenia nowych zadań Bogu.
W związku ze zmianami personalnymi księży wikariuszy, abp Józef Guzdek zaznaczył, że są one zgodne z prawem kanonicznym i wynikają z realnych potrzeb duszpasterskich archidiecezji. „To normalna praktyka, zgodna nie tylko z przepisami, ale przede wszystkim z potrzebami” – podkreśla metropolita białostocki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.