Dziemiańska Ekstremalna Droga Krzyżowa jest najstarszą w diecezji pelplińskiej, a każdego roku uczestniczy w tym wydarzeniu ponad tysiąc osób. Tradycyjnie do wyboru są trzy trasy: św. Antoniego (30 km), św. Franciszka (42 km) i św. Rity (55 km) – najdłuższa trasa na Pomorzu. Wszystkie szlaki prowadzą z kościoła w Dziemianach na jedyną kalwarię w diecezji – Kalwarię Wielewską. Trasy przebiegają głównie lasami, nad brzegami jezior i w terenie niezabudowanym, co pozwala w ciszy pomyśleć o swoich problemach, a przede wszystkim doświadczyć spotkania z Bogiem.
Całą trasę uczestnicy pokonują w milczeniu, samotnie lub w małych grupach. Aby nie zabłądzić, organizatorzy przygotowują każdego roku opisy i mapy trasy. Pomocna jest również aplikacja na telefon ze specjalnymi rozważaniami, które pomagają w przemyśleniach.
Tegoroczne rozważania EDK były skupione wokół słów św. Jana Pawła II: „Musicie od siebie wymagać”.
Ekstremalna Droga Krzyżowa powstała z inicjatywy ks. Jacka Stryczka w 2009 r. Jej istotą jest nocne zmaganie się ze swoimi słabościami na trasie o długości ok. 40 km w tych zmaganiach wiara staje się jedynym powodem do pokonania swoich słabości, z kolei modlitwa doprowadza do spotkania z Bogiem. Na stronie organizatorów można zapoznać się z wyjaśnieniem: dlaczego ekstremalna? Bo trzeba opuścić swoją strefę komfortu i podjąć ryzyko pokonania wybranej trasy, jak również zmagania się z bólem i wysiłkiem. Wychodząc na trasę, godzisz się na pokonanie minimum 40 km w nocy, w zmiennych warunkach atmosferycznych, w ciszy, w samotności lub w małej grupie. EDK to najbardziej świadoma droga krzyżowa w życiu. Milczenie, modlitwa, rozważania stacji – to wszystko „tylko” po to, by spotkać się z Bogiem.
Świętego Kaspra znamy przede wszystkim z jego niezwykłego zapału misyjnego, zdolności krasomówczych, ogromnej gorliwości i pracowitości, umiejętności zyskiwania ludzi dla Boga. Jawi się jako człowiek odważny, silny, odporny wobec wszelkich trudów, chorób, przeszkód i jakby daleki od naszej rzeczywistości. A jednak, mimo tych talentów i cnót, był on zwykłym człowiekiem, jakże bliskim nam: w swoich słabościach, problemach, ograniczeniach…
Kasper del Bufalo urodził się 6 stycznia 1786 roku w Rzymie. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął studia w Kolegium Rzymskim i w wieku 12 lat otrzymał sutannę. Już jako chłopiec zaczął głosić kazania: początkowo jakby dla zabawy swoim kolegom, potem na placach i rynkach, a gdy ukończył 14 lat, wygłosił swoje pierwsze oficjalne kazanie w kościele św. Urszuli. Później głoszenie Słowa Bożego okazało się jego wyjątkowym charyzmatem: nazywany był przez sobie współczesnych „duchowym trzęsieniem ziemi”. Od wczesnych lat młodzieńczych angażował się w duszpasterstwo: organizował katechizację biednych dzieci, troszczył się o religijne dokształcanie rolników, opiekował się żebrakami i włóczęgami, odwiedzał więźniów i chorych, nie zaniedbując także arystokracji. Aż trudno uwierzyć, w ilu dziełach charytatywnych brał udział. Gdy skończył 20 lat, został mianowany kierownikiem hospicjum Santa Galia. Angażował się, gdzie tylko mógł, nie szczędząc czasu i sił. Narzucił też sobie surowy plan dnia, posty, umartwienia, nocne czuwania…
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, nie przez to kim jest, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Jan Paweł II
Bóg nie pogodził się ze śmiercią człowieka. Chrystus przyszedł na świat, aby o tym świat przekonać. Chrystus umarł na krzyżu i został złożony do grobu, by temu właśnie dać świadectwo: Bóg nie pogodził się ze śmiercią człowieka! Jest bowiem Bogiem żyjących, a nie umarłych (…) Chrystus zmartwychwstał w określonym momencie dziejów, ale wciąż pragnie powstawać z martwych w życiu niezliczonej rzeszy ludzi, w życiu jednostek i ludów. Owo powstawanie z martwych wymaga współdziałania człowieka, współdziałania wszystkich ludzi. Ale w tym zmartwychwstaniu zawsze ujawnia się tamto życie, które przed tylu wiekami w wielkanocny poranek pokonało grób. Wszędzie tam, gdzie serce, przezwyciężając egoizm, przemoc, nienawiść, pochyla się z miłością ku temu, kto jest w potrzebie, tam i dziś zmartwychwstaje Chrystus (…) Wszędzie tam, gdzie umiera człowiek, który przeszedł przez życie wierząc, miłując i cierpiąc, zmartwychwstanie Chrystusa świętuje swe ostateczne zwycięstwo.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
