Nagroda przyznawana przez miasto w dwóch kategoriach ma być zachętą do kontynuowania działań wzorowanych na dorobku i osiągnięciach regionalisty Aleksandra Patkowskiego. Przyznaje się ją osobom prywatnym bądź stowarzyszeniom za znaczące osiągnięcia na rzecz społeczności lokalnej – mówił Marcin Marzec, burmistrz Sandomierza.
W kategorii: Publikacje Książkowe poświęcone Sandomierzowi i regionowi sandomierskiemu, wyróżnienie oraz nagrodę otrzymał Andrzej Niespodziewany za dokument historyczno-genealogiczny zatytułowany Kroniki Wiązownickie. Dokument stanowi wyjątkowy wkład w zachowanie i dokumentację historii dawnego obszaru Sandomierszczyzny. Autor publikacji czuł się niezwykle wyróżniony, zwłaszcza, że tydzień temu odebrał nagrodę za dokonania w dziedzinie kultury z rąk Marszałka Województwa Świętokrzyskiego. Laudację o autorze oraz krótkie streszczenie książki wygłosił dr Piotr Sławiński, który zwrócił uwagę na obszerny charakter dzieła oraz na niecodzienną dokładność w spisywaniu dziejów regionu Wiązownicy i powiązań tej miejscowości z najdalszymi zakątkami świata.
W drugiej kategorii: Za Dokonania w Zakresie Krzewienia Kultury, Utrwalania Tradycji, Regionalizmu oraz Wszelkich Form Aktywności Społecznej Nagrodę Bonum Publicum przyznano Stowarzyszeniu Mieszkańców Gminy Annopol „SZANSA”. Organizacja odznacza się wyjątkowym zaangażowaniem w promocję kultury, tradycji, regionalizmu i aktywności społecznej. Laureat nagrody Wojciech Rudziejewski „Rudziewicz”, prezes stowarzyszenia wyraził wdzięczność za dostrzeżenie wkładu organizacji w krzewienie kultury regionu. Uzasadnienie wyboru wygłosił dr Dominik Kacper Płaza, dyrektor Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi, który opowiedział o wielkim wkładzie stowarzyszenia w działanie na polu znalezisk historycznych. Kilka lat temu członkowie organizacji odnaleźli tzw. „Skarb z Trójcy” w Zawichoście (pisaliśmy o nim na naszych łamach), którego wartość obecnie szacuje się na 3 mln zł, a jego wartość historyczna jest bezcenna. Skarb przechowywany jest obecnie w Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi.
Na zakończenie części oficjalnej Marcin Marzec, burmistrz powiedział: – Ten wyjątkowy sukces nominacji oraz oczywiście zwycięstwa pokazuje, że istnieją osoby oraz organizacje, które troszczą się o dobro i rozwój naszego regionu, a ich osiągnięcia z pewnością pozostaną zapisane na kartach historii, stanowiąc dziedzictwo, które zostanie docenione przez przyszłe pokolenia.
Nagrody w postaci finansowej, wyjątkowej statuetki wykonanej przez wybitnego rzeźbiarza Józefa Opalę oraz pamiątkowe dyplomy wręczyli: Marcin Marzec, burmistrz Sandomierza, Wojciech Czerwiec, przewodniczący Rady Miasta, prof. Stanisław Adamczak, przewodniczący jury oraz Aneta Przyłucka sekretarz miasta. Zwieńczeniem uroczystej gali był nawiązujący do muzyki z różnych regionów świata recital gitarowy w wykonaniu Piotra Resteckiego.
W Sali Rycerskiej Zamku Królewskiego w Sandomierzu odbyła się VII Gala Orderu Rzeki Wisły, wyjątkowe wydarzenie, podczas którego uhonorowano osoby zasłużone dla odtwarzania, rozwoju i popularyzacji tradycji flisackich i szkutniczych w Polsce.
Tegorocznym laureatem prestiżowego wyróżnienia został Grzegorz Świtalski, prezes Fundacji „Sandomierka”, flisak honorowy, folklorysta i aktywny działacz na rzecz Wisły. Gala była jednym z kluczowych wydarzeń dwudniowego święta szkutników, flisaków i ludzi związanych z rzeką Wisłą. Uroczystości poprzedziła Eucharystia w intencji środowiska wodniackiego, po której uczestnicy przeszli do Zamku Królewskiego na oficjalną inaugurację oraz wręczenie odznaczenia. Podniosła ceremonia odbyła się w obecności przedstawicieli Chorągwi Ziemi Sandomierskiej, reprezentantów środowiska wodniaków, samorządowców oraz harcerzy 10 DH i 9 GZ „Złote Orły” ze Szkoły Podstawowej nr 4. Wyróżniony tytułem VII Kawalera Orderu Rzeki Wisły Grzegorz Świtalski jest armatorem Dubasa Sandomierka – rekonstrukcji średniowiecznej łodzi, na której realizuje żywe lekcje historii, a także muzykiem folkowym i autorem pieśni flisackich. Jako organizator licznych wydarzeń, takich jak Festiwal Dookoła Wody, Gala Orderu Rzeki Wisły czy Flis Niepodległości 11 Listopada, przyczynia się do popularyzacji tradycji wiślanych i integracji społeczności wodniackiej.
Kaplica Sykstyńska stanowi niezrównaną atrakcję. Jest to nie tylko dzieło sztuki, ale także świadectwo relacji między człowiekiem a nieskończonością. Jej sklepienie i Sąd Ostateczny stanowią magiczny moment dla tych, którzy znajdują się w tej wspaniałej świętej przestrzeni. Jest to symboliczne miejsce naszej chrześcijańskiej wiary, wizualna katecheza, która od 1492 roku jest również miejscem wyboru papieża. Jest już gotowa na wybór 267 Namiestnika Chrystusa na ziemi.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
