Sześćset dwa numery regularne, cztery numery specjalne, w których ukazały się setki artykułów, wywiadów i felietonów. Na jubileusz swego 50-lecia miesięcznik "W drodze" przygotował dla czytelników niepowtarzalny gratisowy numer.
Specjalny jubileuszowy numer miesięcznika "W drodze" zawiera starannie wyselekcjonowany przez redakcję top publikacji – najlepsze z najlepszych, które ukazały się na przestrzeni 50 lat istnienia dominikańskiego pisma. Wydanie na 568 stronach zawiera pięćdziesiąt pięć tekstów, które poprzedzają: wstępniak redakcji pierwszego numeru, wstępniak o. Romana Bieleckiego oraz listy generała zakonu o. Gerarda Francisca Timonera III i prowincjała o. Łukasza Wiśniewskiego.
„Pragniemy, by nasze pismo miało swój skromny udział w formowaniu człowieka wierzącego na miarę naszych czasów, katolika prawidłowo wkomponowanego w układ Bóg – człowiek – świat” – czytamy we wstępniaku o. Marcina Babraja, napisanym do pierwszego numeru z września 1973 r. – roku 750-lecia działalności zakonu dominikańskiego w Polsce. Okoliczności ukazania się 1. numeru wspomina we wstępie do wydania jubileuszowego o. Roman Bielecki: „Złośliwi mówili wtedy: «Pierwszy numer w drodze, drugi w rowie, a trzeci się nie ukaże»”. I dalej kreśli to, co po półwieczu dla redakcji ciągle jest ważne: „Od lat jesteśmy wierni podtytułowi Miesięcznik poświęcony życiu chrześcijańskiemu i niezmiennie powtarzamy, że piszemy o Kościele i wierze ludzkim językiem. Niejednokrotnie krytycznie i prowokująco, z pewnością bez patosu i infantylizmu”.
Wydawnictwo jubileuszowe jest warte przeczytania od deski do deski. Zamieszczono w nim m.in. teksty z numeru 1., z lat 80. i 90. XX wieku – również te, na których swoje piętno odcisnęła cenzura, a także wywiady, wiersze i przekłady. Wśród autorów wydania specjalnego, obok tych z kręgu Zakonu Dominikanów, znaleźli się m.in.: Karol de Foucauld, Roman Brandstaetter, Anna Kamieńska, ks. prof. Józef Tischner, abp Adrian Galbas, Kazimiera Iłłakowiczówna, ks. Adam Boniecki, ks. Jan Twardowski, abp Grzegorz Ryś, Małgorzata Musierowicz, Tessa Capponi-Borawska, Jan Grzegorczyk. W miesięczniku są również skany z archiwalnej kroniki pisma oraz zapiski pomysłodawcy i pierwszego wieloletniego redaktora naczelnego miesięcznika – o. Babraja.
E-wydanie numeru jubileuszowego jest dostępne w wersji elektronicznej epub i mobi. Można je pobrać za darmo na stronie: wdrodze.pl/produkt/w-drodze-2023-nr-specjalny.
2023-11-07 09:10
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Papież: 7 października dniem modlitwy i postu w intencji pokoju
Papież Franciszek podczas Mszy w środę w Watykanie zapowiedział, że 7 października, czyli rocznica ataku Hamasu na Izrael będzie dniem modlitwy o pokój. Ogłosił to w czasie inauguracji synodu biskupów, który do końca tego miesiąca będzie obradować pod hasłem "Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja".
W homilii na placu Świętego Piotra papież powiedział, że uda się w niedzielę do rzymskiej bazyliki Matki Bożej Większej, gdzie odmówi różaniec i będzie modlić się o dar pokoju.
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
Mimo, że woda na rzekach opada, wciąż potrzebna jest pomoc tym, którzy ucierpieli wskutek powodzi. Nieustanna pomoc płynie cały czas z Caritas Archidiecezji Wrocławskiej. Dziś do Lewina Brzeskiego pojechało 15 osuszaczy, a do Oławy pięć. O działaniach na rzecz powodzian opowiada Paweł Trawka, rzecznik wrocławskiej Caritas.
Caritas Archidiecezji Wrocławskiej od samego początku niesie pomoc powodzianom. - Z jednej strony fala powodziowa, z drugiej strony ogromna fala dobroci i pomocy, która się objawia na bardzo wielu płaszczyznach. Około 50 osuszaczy w najbliższych dniach już trafiło do powodzian. Tylko dzisiaj kolejnych 15 wyjechało do Lewina Brzeskiego, a 5 trafi do Oławy. Te osuszacze są niezmiernie tam potrzebne, ponieważ zalanych jest ponad pół tysiąca domów. Mieszkańcy Lewina Brzeskiego i okolicznych miejscowości konkretnie doświadczyło tego, że przez 5 dni fala powodziowa stała w domu. Te zniszczenia nie są tak spektakularne jak np. w Stroniu Śląskim. Są one w jakimś sensie trudniejsze, ponieważ nie zawsze je widać, a ich skutki mogą być odczuwane nawet przez kilka następnych miesięcy. Dlatego ważne jest teraz osuszanie domów. Jest już październik, zaczęły się nawet przymrozki. Dlatego intensyfikujemy działania, staramy się kupować osuszacze - zaznacza Paweł Trawka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
