O Fatimie słyszał chyba każdy. Tam miały miejsce najważniejsze objawienia maryjne, a sanktuarium, gdzie przemówiła Maryja, jest jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc kultu maryjnego na świecie: inspiruje ono do głębokiej wiary i pobudza wyobraźnię. Nie miejsce jednak jest ważne, tylko słowa Matki Bożej. Czy dobrze je rozumiemy? Czy fatimskie przesłanie możemy ograniczyć do okresu od maja do października 1917 r.? Czy prośby Maryi zostały spełnione? Z tymi pytaniami mierzy się dr hab. Maria Wacholc.
Autorka dała się poznać jako pisarka książek o tematyce różańcowej i maryjnej. Tym razem na literacki warsztat wzięła najgłośniejsze w dziejach objawienia; zastanawia się, czy po upływie 106 lat od ukazania się Maryi trójce pastuszków w dolinie Cova da Iria znamy pełną prawdę o fatimskim orędziu. Pisarka koncentruje się nie na tzw. tajemnicach fatimskich, lecz na fundamentalnych treściach samego orędzia.
Maria Wacholc stara się odkryć prawdę o fatimskich objawieniach i zręcznie oddziela sensację, która jest z nimi związana, oraz apokaliptyczne proroctwa od samej Maryi. Ukazuje Jej Serce zatroskane o wieczne zbawienie wszystkich ludzi. Skupia się na dwóch aspektach fatimskiego przesłania: nabożeństwie pięciu sobót oraz nabożeństwie do Niepokalanego Serca Maryi. Aby lepiej przybliżyć te aspekty, Maria Wacholc dokładnie analizuje całość fatimskiego przesłania, począwszy od zjawienia się anioła w 1915 r., a skończywszy na wizjach otrzymywanych przez s. Łucję w czasie jej zakonnego życia.
W książce Fatima. Niespełnione prośby Matki Bożej autorka kompleksowo przedstawia to, co Maryja powiedziała do ludzkości w Fatimie. Z profesorską wnikliwością, duchową wrażliwością i kobiecą intuicją prowadzi czytelnika przez kolejne odsłony fatimskiego orędzia, by dotrzeć do jego sedna.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
W owym czasie Paweł i Barnaba, przeszedłszy przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. A wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”». Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego.
Do Henrykowa na Pielgrzymkę Ludzi Pracy licznie przybyły poczty sztandarowe z różnych stron Dolnego Śląska.
– Każdy z nas na swój sposób jest pracodawcą i pracownikiem – mówił bp Jacek Kiciński.
Już po raz 10. odbyła się Archidiecezjalna Pielgrzymka Ludzi Pracy do Henrykowa. Uroczystej Eucharystii przewodniczył bp Jacek Kiciński, po niej był czas na wspólne rozmowy i spotkania podczas festynu. Wspólnie modlili się pracownicy i pracodawcy, przedstawiciele związków zawodowych, „Solidarności”, licznie przybyłe poczty sztandarowe. – Bardzo się cieszę, że możemy po raz kolejny być razem u stóp Matki Bożej Henrykowskiej i dziękować za świat ludzi pracy – mówił na początku homilii bp Kiciński. Nawiązując do hasła tegorocznej pielgrzymki „Z Maryją pielgrzymujemy przez Rok Jubileuszowy” opowiadał o pielgrzymowaniu Maryi, która uczy nas, że całe nasze życie jest pielgrzymką wiary. Najpierw pielgrzymuje przez góry z pośpiechem do krewnej Elżbiety, by jej pomóc. – W tym pielgrzymowaniu Maryja jawi się jako pielgrzym nadziei, bo niesie nadzieję Jezusa Chrystusa. Gdy nawiedza św. Elżbietę, uczy nas przede wszystkim wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka. Idzie z radością, by pomagać. Wrażliwość Maryi pokazuje, że czas poświęcony drugiemu człowiekowi nie jest stracony. W tym wydarzeniu odkrywamy ważną prawdę: żeby zatrzymać się przy człowieku, trzeba poświęcić mu swój czas. W przeciwnym razie nigdy nie odkryjemy jego braków i potrzeb – przekonywał bp Jacek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
