Reklama

Wiadomości

Psycholog radzi

Uzależnienie od kontroli

Osoby uzależnione od kontroli nie ograniczają się do własnego życia, chcą mieć wpływ na życie innych, co często zagraża ich związkowi lub przyjaźni.

Niedziela Ogólnopolska 35/2023, str. 44

[ TEMATY ]

psychologia

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uzależnienie od kontroli to zjawisko psychiczne, w którym ludzie mają nadmierne pragnienie kontrolowania. Przejawia się w kompulsywnych zachowaniach, takich jak ciągłe sprawdzanie, planowanie i organizowanie. Osoby uzależnione od kontroli czują się niekomfortowo i niepewnie wtedy, gdy nie mają pełnej kontroli nad swoim środowiskiem i życiem. Może to znacznie obciążyć ich samych i ich relacje.

Typowe przyczyny przymusu kontroli

Osoby z kompulsją kontroli starają się kontrolować wszystkie aspekty swojego życia i są stale zaniepokojone potencjalnymi negatywnymi konsekwencjami utraty kontroli. Przyczyny przymusu kontroli mogą być różne, m.in. traumatyczne doświadczenia, niepewność lub perfekcjonizm. Skutki przymusu kontroli mogą być jednak niepokojące, ponieważ osoby z kompulsją kontroli często cierpią z powodu silnego stresu i mają trudności z nabraniem zaufania do innych ludzi. Profesjonalna terapia może pomóc w opanowaniu przymusu kontrolowania i uzyskaniu zdrowszego poziomu kontroli.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

7 znaków, po których poznasz, czy występuje u ciebie uzależnienie od kontroli:

1. Jesteś bardzo niecierpliwy

Pociąg po prostu nie chce jechać, kolega X nie kontaktuje się ze względu na krótkoterminowy projekt lub twój najlepszy przyjaciel miał kupić bilety do kina kilka dni temu, ale nadal tego nie zrobił? Dla maniaków kontroli takie momenty to koszmar, ponieważ wtedy nagle zostają zmuszeni do zrzeczenia się kontroli na krótką chwilę.

2. Chcesz robić wszystko sam

Reklama

Ludzie kontrolujący zazwyczaj wolą robić rzeczy w pojedynkę. Wtedy w końcu wiedzą, czego się spodziewać. Zaangażowanie się w życie innych ludzi? Lepiej nie! I to właśnie może zrazić współpracowników, rodzinę, przyjaciół.

3. Trudno ci się zrelaksować

Po prostu usiąść na kanapie i podnieść nogi? Nie do pomyślenia dla osób uzależnionych od kontroli! Coś może się stać, gdy leniuchują i nie trzymają odpowiednio lejców. Zawsze muszą zrobić coś z listy rzeczy do zrobienia.

4. Uzależnienie doprowadza cię do szału

Są pewne rzeczy, których po prostu nie możemy kontrolować. Nie pozostaje nam więc nic innego, jak zaufać naszym bliskim.

5. Za bardzo próbujesz zmieniać innych

Wiesz wszystko lepiej? W końcu masz pełną kontrolę nad życiem i dlatego dokładnie wiesz, dokąd iść. Ludzie uzależnieni od kontroli często próbują zmieniać innych. Zwłaszcza w partnerstwie może to być trucizna dla związku.

6. Nie lubisz zlecać zadań innym

„Sam i tak mogę zrobić to znacznie lepiej” – to jedno z twoich ulubionych zdań? Nie powinieneś być z tego dumny. Oczywiście, to wspaniale, gdy ktoś jest szczególnie niezależny, ale swoją postawą przekazujesz innym następującą informację: „Nie ufam ci, jestem od ciebie lepszy, i tak nie możesz tego zrobić lepiej niż ja”. Takie zachowanie może być szczególnie toksyczne, zwłaszcza w partnerstwie. Daj szansę innym, ponieważ nie jesteś miarą wszystkich rzeczy – a już na pewno nie jesteś doskonały.

7. Umniejszasz wartość innych

Szybko oceniasz i krytykujesz ludzi? Oczywiście, krytyczne spojrzenie nie jest niczym złym. Wszystko zależy od częstotliwości tej krytyki. Jest to, niestety, dość wyraźne u osób uzależnionych od kontroli.

Przymus kontroli może poważnie wpływać na życie i prowadzić do ciągłego uczucia niepokoju. Istnieje jednak kilka sposobów, aby sobie z tym poradzić i zmniejszyć potrzebę kontroli. Kluczową strategią jest uświadomienie sobie, że nie możesz kontrolować wszystkiego i że niepewność jest naturalną częścią życia. Możesz spróbować skupić się na rzeczach, które faktycznie możesz kontrolować, zamiast martwić się o to, czego nie można kontrolować. Techniki relaksacyjne mogą pomóc zmniejszyć wewnętrzne napięcie. Modlitwa również pomoże znaleźć wewnętrzny spokój.

2023-08-22 12:40

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jak rozmawiać z zakochaną nastolatką

Niedziela Ogólnopolska 28/2021, str. 57

[ TEMATY ]

psychologia

Adobe.Stock

Córkę należy uświadomić, że są trzy składowe miłości: intymność, namiętność i zaangażowanie. Pierwsza z nich to intymność, na którą składają się: sfera przyjaźni, czyli lubienie się, posiadanie wspólnych zainteresowań i przeżyć, chęć przebywania ze sobą, tęsknota. Druga – to namiętność, czyli miłość w wymiarze fizycznym. Na końcu jest zaangażowanie, czyli deklaracja stałości relacji, która manifestuje się jako narzeczeństwo i małżeństwo. Wyjaśnijcie młodziutkiej kobiecie, że namiętność, czyli fizyczna strona miłości, oraz zaangażowanie, czyli narzeczeństwo i małżeństwo, są dla niej niedostępne ze względu na niedostateczną wciąż liczbę wiosen i skupcie się na dostępnej dla niej składowej miłości, czyli intymności, która oznacza związek przyjacielski. Powiedzcie, że o fizycznej miłości planowaliście porozmawiać z córką, ale czekacie, aż skończy 15 lat. Jeśli ona chciałaby o tym rozmawiać wcześniej, to poproście, by dała znać, to pozwoli wam przygotować się do takiej rozmowy lub skorzystać z pomocy psychologa, jeśli nie umiecie o tych sprawach rozmawiać.
CZYTAJ DALEJ

Niezwykła przyjaciółka Ojca Pio

2025-09-22 19:37

[ TEMATY ]

św. Ojciec Pio

Grafika Studio Serafin

Pragnienie śmierci znalazło poczesne miejsce w duchowości Ojca Pio. Nie było ono wyrazem ucieczki od cierpienia czy rozpaczy, lecz dojrzałą tęsknotą za pełnym zjednoczeniem z Bogiem. Myśl o jej bliskim nadejściu nie tylko Stygmatyka nie przerażała, lecz przeciwnie, nieodparcie pociągała...

Śmierć w rozumieniu Ojca Pio nie była końcem życia, ale przejściem do pełnej komunii z umiłowanym Bogiem. Wyznał, że pod wpływem działania Jego łaski stała się dla niego „szczytem szczęścia” i jego „przyjaciółką”. Takie jej pojmowanie ukazuje głęboki związek zakonnika ze św. Franciszkiem z Asyżu, który w swej „Pieśni słonecznej” nazwał ją „siostrą”.
CZYTAJ DALEJ

Toruń: Zmarł ks. prałat Stanisław Kardasz, działacz społeczny i opozycyjny

2025-09-23 18:29

[ TEMATY ]

działacz społeczny

opozycjonista

ks. prałat Stanisław Kardasz

Diecezja toruńska

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardacz

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardacz

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardasz, wieloletni proboszcz parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej i Świętego Jerzego w Toruniu, działacz społeczny i opozycyjny związany z Solidarnością. Miał 88 lat – poinformowała we wtorek kuria diecezji toruńskiej.

Ks. Kardasz urodził się 29 października 1936 r. w Gdyni. W 1960 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie, a w 1968 r. – historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był m.in. wikariuszem parafii św. Jakuba w Toruniu i parafii św. Krzyża w Grudziądzu, a w latach 1976-2013 proboszczem parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej i Świętego Jerzego w Toruniu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję