Bóg drugi raz objawia się Mojżeszowi i przedstawia mu się. W Biblii imię określa osobę, która je nosi. Jak zatem sam Pan Bóg przedstawia się Mojżeszowi?
W Księdze Wyjścia czytamy: „Mojżesz, wstawszy rano, wstąpił na górę, jak mu nakazał Pan, i wziął do rąk tablice kamienne. A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się koło Niego, i wypowiedział imię Pana. Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: «Pan, Pan, Bóg miłosierny i łagodny, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność»” (Wj 34, 4b-6).
Bóg nie podaje jednego imienia. Zamiast tego używa różnych określeń. One pomagają nam zrozumieć, jaki jest Bóg. Ludzki umysł nie jest w stanie poznać Pana Boga. Poznajemy Go przez analogię, metaforę i opisy. W pierwszym objawieniu Mojżeszowi Bóg mówi o sobie: „JESTEM, KTÓRY JESTEM”, co zapisywano czterema hebrajskimi literami „JHWH”. To imię wyraża to, kim On jest i co czyni. Żydzi przez szacunek do dziś nie wymawiają tego imienia. Uważają, że jest zbyt wielkie, zbyt święte, by człowiek mógł je pojąć i wymówić. Gdy czytają Pismo Święte, w miejscu, gdzie jest „JHWH”, wymawiają „Adonai”, czyli „Pan”.
W objawieniu najpierw padają słowa: „Pan, Pan”. Hebrajski tekst używa tu właśnie imienia Boga „JHWH”. Jahwe to jest to samo imię Boga, które znali Abraham, Izaak i Jakub. Nie było to nowe objawienie. Bóg przedstawił się jako wieczny, niezmienny.
Reklama
Następnie Bóg mówi o sobie: „Bóg miłosierny” (hebr. El ra-hum). „Miłosierny” można inaczej przetłumaczyć jako pełen współczucia. Pochodzenie tego słowa wiąże się z hebrajskim rechem – łono, wnętrzności; w ten sposób porównuje się miłość Boga do miłości macierzyńskiej. Bóg, jak matka, chce chronić i ocalać życie swojego ludu. Papież Franciszek mówi jasno: „Miłosierdzie to imię Boga”.
Potem Bóg dodaje: „i łaskawy”. Łaskawy (hebr. channun) kryje znaczenie „pochylać się w życzliwości ku niższemu, sprzyjać lub obdarzać”. Jest to łaska, czyli dawanie niezasługującym na to.
„Nieskory do gniewu” to kolejne imię Pana Boga, które objawia Jego cierpliwość wobec człowieka. Hebrajskie określenie erek appajim to idiom, dosłownie brzmiący: „długich nozdrzy”. Znaczy to, że Bóg powstrzymuje swój gniew i czeka na nawrócenie człowieka. Nie obraża się, nie oburza się na obrazę i zło, ale jest cierpliwy wobec swego ludu.
Bóg jest „bogaty w łaskę”. Wyrażenie hebrajskie rab chesed wskazuje na obfitość łaski, dobroci Boga. Nic Go nie ogranicza w bezinteresownej miłości i łaskawości.
Dalej Bóg dodaje: „i wierność”. Bóg jest wierny, ponieważ w Nim jest prawda. Bóg nie zmienia swoich obietnic. Jego miłość względem ludzi jest stała.
Kochający, łaskawy i obdarowujący charakter Boga nie przekreśla Jego sprawiedliwości, ale pomaga człowiekowi w drodze wiary, szczególnie w przyjmowaniu Bożego przebaczenia i łaski.
W czytanym dzisiaj fragmencie 1 Listu do Koryntian warto zwrócić uwagę na zawartą w nim obietnicę: „jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak też nosić będziemy obraz Człowieka niebieskiego” – 15, 49. Rozdział 15 jest, z teologicznego punktu widzenia, jednym z najważniejszych, i to nie tylko w tym liście, ale w całym Nowym Testamencie. Mówi on bowiem o kluczowej dla chrześcijaństwa prawdzie wiary, a mianowicie o zmartwychwstaniu umarłych. Chodzi o trzy kwestie: 1) o fakt zmartwychwstania Chrystusa; 2) o fakt naszego cielesnego zmartwychwstania; 3) o sposób naszego cielesnego zmartwychwstania. Jeśli chodzi o tę trzecią kwestię – Paweł próbuje wyjaśnić adresatom, na czym będzie polegało nasze zmartwychwstanie. Swoją odpowiedź buduje w oparciu o motyw przemiany naszego ciała: zmartwychwstaniemy w tym samym ciele, ale nie takim samym, lecz przemienionym. Stan pierwotny ukazany został przez odwołanie się do motywu Adama, stan docelowy – przez odwołanie się do motywu Chrystusa. Adam i Chrystus pojawiają się tutaj jako reprezentanci dwóch rodzajów ludzi. Pierwszy wskazuje na człowieka naznaczonego śmiertelnością, Drugi zaś – nieśmiertelnością. Kluczem do zrozumienia tej wypowiedzi jest najpierw interpretacja rzeczownika eikon (obraz), a następnie czasownika foreo (nosić). Wspomniany rzeczownik wskazuje na podobiznę, zastępcze odbicie tego, co chciałoby się przedstawić. Może mieć znaczenie odwołujące się do podobieństwa fizycznego (np. wizerunek cezara na monecie – por. Mt 22, 20) albo też niematerialnego (Jezus jest obrazem Boga – por. Kol 1, 15). Czasownik foreo wskazuje na noszenie czegoś w sposób regularny, przez określony czas (np. noszenie ubrania). Ponieważ w 1 Kor 15 Pawłowi chodzi o wyjaśnienie, na czym polega zmartwychwstanie ciała, możemy zakładać, że obraz człowieka ziemskiego oznacza śmiertelne ciało człowieka, które niejako dziedziczymy po naszym praojcu Adamie (por. Rdz 5, 3, gdzie jest mowa o przekazywaniu obrazu przez zrodzenie potomstwa), zaś obraz Człowieka niebieskiego oznacza ciało uwielbione, na podobieństwo uwielbionego ciała Chrystusa. Prawdę o zmartwychwstaniu umarłych trzeba jednak postrzegać w kontekście całej nauki Pawła, w której akcent położony jest na kwestię łączności człowieka z Chrystusem (przynależności do Niego). Apostoł mówi o tym wyraźnie w 1 Kor 15, 23, gdzie, wspominając o kolejności, w jakiej będzie się dokonywać zmartwychwstanie, wskazuje na więź z Panem (człowiek musi być „w Chrystusie”). Jedność z Adamem mamy na mocy dzielenia z nim śmiertelnej natury ludzkiej, łączność z Chrystusem uwielbionym – na mocy chrztu św., bo wtedy zostajemy w Niego wszczepieni. Naszym zadaniem jest uchronić tę więź przed zniszczeniem jej przez grzech ciężki.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? Skoro Bóg jest miłością… to jak może istnieć piekło?
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Youcat – katechizm Kościoła katolickiego.
Miasto Kraków przekazało Archidiecezji Krakowskiej kościół św. Łazarza przy ul. Kopernika w odpłatne użytkowanie. Od kwietnia strona kościelna będzie płacić czynsz w wysokości blisko 15 tysięcy złotych, a także pokrywać koszty mediów.
Zabytkowy, XVII-wieczny kościół św. Łazarza (pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny) mieszczący się przy ul. Kopernika 19 przez ostatnie lata pełnił funkcję posługi duchowej dla pacjentów okolicznych klinik szpitalnych i ich bliskich, nie był kościołem parafialnym. W 2019 roku stał się własnością Agencji Rozwoju Miasta Krakowa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
