Na początku Mszy św. koncelebrowanej 21 kwietnia w bazylice konkatedralnej św. Jakuba abp Józef Górzyński podkreślił, że 1. rocznica śmierci jest szczególnym wspomnieniem zmarłego. – Kiedy przywołujemy dzisiaj postać śp. abp. Wojciecha Ziemby, chcemy gorąco modlić się dla niego o dar radości nieba. Chcemy również wyrazić Bogu i przed Bogiem naszą wdzięczność za jego życie i dzieło, które na Warmii ma szczególne odbicie. Wiemy, że ślady kapłańskiego i biskupiego posługiwania, które tu zostawił, przechodzą do historii jako dziedzictwo pozostawione dla nas i przyszłych pokoleń, które chcemy zrozumieć, docenić i właściwie podjąć. Dziękujemy Bogu za tak oddanego i gorliwego pasterza – powiedział metropolita warmiński.
Biskup Janusz Ostrowski zaznaczył, że śp. abp Ziemba był człowiekiem bardzo zorganizowanym i podejmującym różne inicjatywy, które przynosiły owoce trwające do dziś. – Nie wystarczy wymyślić czegoś dobrego, trzeba to jeszcze tak zorganizować, by można było z jego efektów czerpać przez długie lata. I taki był abp Wojciech – zauważył bp Ostrowski.
Homilię wygłosił ks. prof. Andrzej Kopiczko, który przybliżył też życiorys zmarłego arcybiskupa.
Wojciech Ziemba urodził się 15 października 1941 r. w Wampierzowie w parafii Wadowice Górne (diecezja tarnowska). Zmarł 21 kwietnia 2021 r. w Olsztynie. Jego ciało spoczywa w krypcie arcybiskupów warmińskich w bazylice konkatedralnej św. Jakuba w Olsztynie. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa: Dives in misericordia Deus (Bóg bogaty w miłosierdzie).
„Nie było w nim zniechęcenia. Zawstydzał znacznie od siebie młodszych. Takich, co to koło czterdziestki mają już dość i myślą o emeryturze."
"Jemu emerytura nie była w głowie. Prawdziwy sługa Ewangelii, którego życie jaśniało zapałem” – tak o śp. abp. Wojciechu Ziembie mówił bp Adrian Galbas, biskup pomocniczy diecezji ełckiej w czasie Mszy św. żałobnej w intencji śp. abp. Wojciecha Ziemby, Pierwszego Biskupa Diecezji Ełckiej, w konkatedrze pw. NMP Matki Kościoła w Gołdapi.
W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, 26 grudnia, Kościół katolicki wspomina św. Szczepana, diakona i pierwszego męczennika.
Autor Dziejów Apostolskich podaje, że był on jednym z siedmiu diakonów młodego Kościoła, wybranym do sprawowania opieki nad wdowami i ubogimi (Dz 6, 1-6). Kiedy gorliwością głoszenia Ewangelii, czynieniem znaków i cudów naraził się starszyźnie żydowskiej i kiedy Żydzi nie mogli w dyskusji sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia Szczepan przemawiał, podburzyli oni lud, postawili w Sanhedrynie fałszywych świadków przeciw Szczepanowi i oskarżając o bluźnierstwo przeciw świątyni i Prawu, doprowadzili do ukamienowania go (Dz 6,7 - 7,60).
Piękno rodziny budują wszyscy, którzy ją tworzą. Wszyscy w niej są nauczycielami i uczniami. Są nawzajem dla siebie przykładem i wzorem, zachętą do dobra i gotowi na przebaczenie. Ponoszą wspólną odpowiedzialność za dobro. A wówczas nie tylko go pomnażają, ale też strzegą przed mnóstwem zagrożeń. Siłę twórczą posiada wyłącznie rodzina piękna w relacje.
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1734956640.jpg)
_1733754438.jpg)
