95 lat temu w Wielkanoc – która podobnie jak w tym roku przypadała 17 kwietnia – po raz pierwszy w Polsce z katedry poznańskiej transmitowano Mszę św. przez radio.
Transmisje wielkanocne z katedry poznańskiej, zrealizowane przez Radio Poznańskie działające na podstawie subkoncesji udzielonej przez Polskie Radio w Warszawie, zainaugurowały długoletnią historię polskich transmisji nabożeństw w środkach społecznego przekazu.
„Radiosłuchaczy ogarnęło zdziwienie, gdy w słuchawkach czy w głośniku rozległy się głosy chórów i tony organów archikatedry” – donosił kilka dni później ogólnopolski tygodnik Radio. Z kolei w Gazecie Jarocińskiej stwierdzano, że „Radio Poznańskie nadawało w Wielką Sobotę wieczorem rezurekcję z wielką siłą, a śpiew i muzyka dawały radiosłuchaczom satysfakcję”. Pierwsze poznańskie transmisje chwalono w prasie zagranicznej, a niemieccy radioamatorzy domagali się drukowania także w prasie programu z Poznania, gdyż „Poznań jest jedną z najczystszych i najgłośniejszych stacji na wschodzie Niemiec”.
W okresie międzywojennym Msze św. transmitowane były z katedry poznańskiej na przemian z innymi miejscami kultu. W 1945 r. radiowe transmisje Mszy św. z Poznania wznowiono, ale w 1949 r. zniknęły one z anteny Polskiego Radia. Przywrócono je dopiero w 1980 r. z kościoła Świętego Krzyża w Warszawie – jako realizację postanowień sierpniowych z Gdańska.
Zakończono prace przy budowie windy dla niepełnosprawnych dzieci w Niepublicznej Szkole Podstawowej i Gimnazjum „Zawsze Razem” na poznańskim Piątkowie. Pieniądze na ten cel przekazali m.in. papież Franciszek i archidiecezja poznańska. Winda zostanie uruchomiona na początku 2016 r.
W placówce uczy się 37 uczniów z niepełnosprawnością ruchową i o różnym stopniu upośledzenia intelektualnego, z Poznania i z okolicznych gmin. Większość z nich porusza się na wózkach inwalidzkich, które kilka razy dziennie, po wąskich schodach, wnosili dotąd na piętro trzej panowie, pracownicy placówki. Była to konieczność, ponieważ na wyższej kondygnacji znajdują się sale lekcyjne.
Wizerunek Świętej Rodziny to popularny motyw obrazów zawieszanych na ścianach domów, szczególnie w okresie międzywojennym i w pierwszych latach po wojnie. Obrazy te malowano zwykle na płótnie lub deskach. Najpopularniejsze były tzw. oleodruki.
Uzyskane dzięki technice oleografii odbitki na płótnie naśladowały obrazy olejne, wykonane przez anonimowych artystów. Chociaż ich walor artystyczny był najczęściej nikły, miały wielką wartość sentymentalną dla osób, w których domach dzieła te nie tylko stanowiły ozdobę, ale też niosły konkretne duchowe przesłanie.
Zabytkowe szaty liturgiczne sprzed wieków można oglądać na wystawie „Tkaniny – ukryte piękno” w Muzeum Wsi Lubelskiej. Eksponaty pochodzą z zasobów Muzeum Archidiecezji Lubelskiej. Wśród nich są m.in. ornaty szyte z pasów kontuszowych, haftowane srebrną i złotą nicią.
Violetta Dryło z działu edukacji i promocji Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie przekazała, że wystawa prezentuje przykłady ornatów, dalmatyk i kap z różnych epok historycznych, a także stuły, manipularze, palki, vela i welony oraz umbraculla.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1766416222.jpg)
