Reklama

Wiara

Elementarz biblijny

Ukryci w Bogu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Autor Listu do Kolosan w 3. rozdziale, gdy rozpoczyna część parenetyczną listu, a więc skoncentrowaną na wskazówkach co do chrześcijańskiego życia, zwraca się do adresatów – mówi o nich, że już umarli razem z Chrystusem, a potem powstali z Nim z martwych, i dodaje, że ich życie ukryte jest razem z Chrystusem w Bogu (Kol 3, 1-3).

Reklama

O obecnym życiu wiernych Apostoł najpierw mówi, że zostało ono zapoczątkowane przez przyjęcie wiary i chrzest, które oznaczają śmierć („umarliście”) oraz powstanie z martwych razem z Chrystusem. Autor na określenie życia używa tutaj greckiego rzeczownika dzoe, który oznacza egzystencję wykraczającą poza wymiar cielesny (ten cielesny wymiar wyraża inny rzeczownik – bios). Takie właśnie życie – dzoe jawi się tutaj jako wyłączny dar łaski, co oznacza, że człowiek sam z siebie nie jest w stanie go zdobyć. To nowe życie Apostoł dookreśla tutaj jako życie ukryte. Chwilę później (w. 3, 4) zauważa, że jego objawienie w całej pełni dokona się w momencie, kiedy objawi się ponownie Chrystus. Motyw ukrycia – objawienia jest charakterystyczny dla sposobu myślenia żydowskiej apokaliptyki. Zgodnie z tą perspektywą wiele rzeczy związanych z Bogiem i Jego planami realnie istnieje w teraźniejszości, ale są one jednocześnie, w pewien sposób, zakryte przed ludzkimi oczyma. Nadejdzie jednak taki czas, że to wszystko zostanie objawione i będzie dostrzegalne także dla ludzi na ziemi. Tak więc nasza niebiańska tożsamość – przynależność do sfery nieba, udział w Bożym życiu – jest prawdziwa, a jednocześnie ukryta.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Motyw „ukrycia” może mieć tutaj jeszcze jedno znaczenie. Czasownik krypto (ukryć) można bowiem przetłumaczyć precyzyjniej jako „ukryć w bezpiecznym miejscu w celu ochrony”. Znaczenie takie jest naturalne, ponieważ ukrywanie się jest często motywowane poszukiwaniem bezpiecznego miejsca w sytuacji działania wrogów (por. 1 Sm 13, 6). Tak więc „ukrywać się” oznacza poszukiwać bezpieczeństwa i ochrony (por. Ps 17, 8; 27, 5). W tej sytuacji mielibyśmy tutaj zapewnienie, że nasze życie jest bezpieczne, ponieważ zjednoczeni z Chrystusem jesteśmy chronieni przez Boga.

Takie podwójne znaczenie motywu ukrycia niesie ze sobą dwojakiego rodzaju skutki. Po pierwsze, jest to dla nas bardzo dobra wiadomość – dopóki trwamy w łączności z Chrystusem w Bogu, nic nam nie grozi. Bóg nas ukrywa przed złem. I po drugie, płynie z tego dla nas zobowiązanie do troski o tę więź. Jej zewnętrznym wyrazem jest nowa jakość życia już teraz. Stanowi to logiczną konsekwencję faktu, że dawne życie zostało złożone do grobu, czyli już go nie ma, a w jego miejscu pojawiło się życie nowe, które domaga się odmienionego postępowania.

2022-04-12 12:20

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Samuel

Samuel jest jedną z najbardziej znanych postaci, które pojawiają się na kartach Biblii. Doniosłość tej postaci podkreśla fakt, że mamy w Biblii Hebrajskiej dwie księgi noszące jego imię. Znaczenie tego imienia można interpretować dwojako: albo w powiązaniu z rzeczownikiem hebrajskim šem („imię”) oraz ’el („Bóg”) – wtedy imię Samuel oznaczałoby „Jego imię Bóg”, albo w powiązaniu z czasownikiem šama‘ („słuchać”). Ta druga interpretacja pojawia się w opisie narodzin Samuela (por. 1 Sm 1), w którym jego matka – Anna postrzega jego narodzenie jako owoc wysłuchanej przez Boga modlitwy (šemu’el – „Bóg wysłuchał”). Jako dziecko Samuel służył w Namiocie Spotkania razem z kapłanem Helim. Często określany jest on jako prorok bądź widzący (por. 1 Sm 3, 20; 1 Krn 9, 22; 2 Krn 35, 18), choć w rzeczywistości był ostatnim z sędziów – charyzmatycznych przywódców powoływanych przez Boga dla obrony przed wrogami (por. 1 Sm 7, 15-17). Po nim nastała w biblijnym Izraelu epoka królów. Samuel jest jedną z tych postaci w Biblii, których narodziny zostały szczegółowo opisane. Dysponujemy również opowiadaniem opisującym jego powołanie (por. 1 Sm 3). W ten sposób Samuel staje się postacią modelową, która ukazuje, jak należy odpowiedzieć na wezwanie ze strony Boga: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha” (1 Sm 3, 9). Podczas lektury Pierwszej Księgi Samuela zauważamy także, że Samuel wykonuje zadania, które potem będą charakterystyczne dla kapłanów: składa ofiarę całopalną (por. 1 Sm 7, 9; 10, 8), buduje ołtarz (por. 1 Sm 7, 17), uczestniczy w namaszczeniu królów (1 Sm 10, 1; 16, 12). Później staje się on także niejako sumieniem królów, pouczając ich w imieniu Boga, oceniając ich postępowanie, a nawet zapowiadając Boży wyrok (por. 1 Sm 13, 5-14; 15, 20-23). Relacja o jego śmierci, w przeciwieństwie do opowiadania o narodzinach, jest bardzo krótka (por. 1 Sm 25, 1). Najlepiej chyba misję Samuela charakteryzują słowa z 1 Sm 3, 19: „Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię”. Kardynał Carlo Maria Martini, w swoich rozważaniach nad postacią Samuela, zauważa, że koniecznym uzupełnieniem zdania: „Pan był z nim”, powinno być inne zdanie: „on był z Panem”. W ten sposób wyraża się przymierze, które Bóg zawiera z człowiekiem, bo wspomniane dwa zdania: „Pan był z nim” i „on był z Panem”, stanowią zaaplikowanie w odniesieniu do jednostki formuły przymierza wiążącej Boga z ludem Izraela: „Ja będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem” (por. Ez 37, 27).
CZYTAJ DALEJ

Zmarł śp. Tadeusz Dziwisz, brat Kardynała Stanisława Dziwisza

2025-04-29 19:08

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

Adobe Stock

Zmarł śp. Tadeusz Dziwisz, brat Kardynała Stanisława Dziwisza, Arcybiskupa Krakowskiego Seniora.

Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w środę, 30 kwietnia 2025 r. w kościele św. Stanisława BM w Rabie Wyżnej. Poprzedzi ją modlitwa różańcowa od godz. 13.30.
CZYTAJ DALEJ

Niemcy/80 lat temu wyzwolono obóz koncentracyjny Ravensbrueck

2025-04-30 10:04

[ TEMATY ]

rocznica

Niemcy

obóz koncentracyjny

naziści

Ravensbrueck

Adobe Stock

Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny Ravensbrueck

Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny Ravensbrueck

80 lat temu, 30 kwietnia 1945 r., wyzwolono niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny Ravensbrueck w Brandenburgii. Wśród więzionych tam osób było blisko 40 tys. Polek, z których wiele deportowano na wschód Niemiec po upadku powstania warszawskiego. Obóz przeżyło około 8 tys. polskich więźniarek.

Obóz koncentracyjny Ravensbrueck w Brandenburgii służył od 1939 r. jako obóz dla kobiet. W kwietniu 1941 r. utworzono tam również obóz męski, a w czerwcu 1942 r. zorganizowano obóz dla młodych kobiet i dziewcząt. Do głównego obozu koncentracyjnego przyłączono ponad 40 podobozów, w których więźniowie musieli wykonywać prace przymusowe.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję