Rocznicowa wystawa Muzeum Archidiecezjalnego w Łodzi została podzielona na cztery części i prezentowana jest w czterech głównych modułach. Trzy z nich znajdują się w budynku muzeum, czwarty w podziemiach bazyliki archikatedralnej św. Stanisława Kostki w Łodzi.
Część pierwsza wystawy dotyczy prehistorii diecezji. Ukazuje ona dzieje chrześcijaństwa na ziemiach regionu do roku 1920, gdy utworzono diecezję. Wspaniałymi pergaminowymi dokumentami, wyjątkowymi artefaktami są: słynny pierścień księżnej Salomei oraz eksponaty ukazujące historię takich miejsc, jak: Tum k. Łęczycy, Łask czy Piotrków Trybunalski.
Część druga wystawy upamiętnia powstania diecezji łódzkiej, dlatego jednym z jej najważniejszych eksponatów jest bulla Christi Domini papieża Benedykta XV z 10 grudnia 1920 r. Kolejnym eksponatem jest bulla nominacyjna ks. Wincentego Tymienieckiego na pierwszego biskupa łódzkiego. Na wystawie znajduje się również pastorał konsekracyjny bp. Tymienieckiego, który został mu użyczony przez bp. Wincentego Teofila Chościak-Popiela.
Trzecia część wystawy poświęcona jest okresowi od II wojny światowej do końca posługi abp. Marka Jędraszewskiego. Wyjątkowo poruszający jest moduł dotyczący męczeństwa duchowieństwa łódzkiego. Symbolicznie zaznaczono też czas PRL-u. Gabloty zaś dedykowane poszczególnym ordynariuszom diecezji łódzkiej prezentują często bardzo osobiste pamiątki.
Reklama
Ostatnia część to sala, która znajduje się w podziemiach naszej bazyliki. Ukazuje osobę Karola Wojtyły – Jana Pawła II – i jego związki z Łodzią oraz niezapomnianą wizytę w naszym mieście w 1987 r.
Ekspozycje współtworzyli łódzcy graficy: Anna i Paweł Gryglewscy oraz liczne grono historyków, muzealników i duchownych. Prezentowane materiały pochodzą ze zbiorów instytucji państwowych i samorządowych oraz są własnością archidiecezji łódzkiej.
Wystawę można obejrzeć w Muzeum Archidiecezji Łódzkiej przy ul. Księdza Skorupki 13 w godz. 8.30-17 po wcześniejszej rezerwacji telefonicznej (42 6648710). W związku z obostrzeniami sanitarnymi jednorazowa liczba osób zwiedzających wystawę nie może przekroczyć dziesięciu osób.
Do Głogowa przyjechało dwadzieścia cennych eksponatów
Miłośnicy sztuki sakralnej mają okazję do obejrzenia niezwykłej wystawy dzieł pochodzących ze Śląska. Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Głogowie zaprasza.
Wystawa „Splendor śląskiej sztuki sakralnej XIV-XVI wieku ze zbiorów Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu” jest jednym z najważniejszych tegorocznych wydarzeń wystawienniczych w głogowskim Muzeum Archeologiczno-Historycznym. Przedstawione tu dzieła reprezentują niemal cały przekrój nurtów panujących w sztuce sakralnej późnego średniowiecza i wczesnej nowożytności. – Można powiedzieć, że był to dla nas bardzo szczęśliwy zbieg okoliczności – mówi Waldemar Hass, dyrektor MAH. – Wcześniej, bo w 2021 r., obiekty te prezentowane były w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu. Tamtejsza wystawa nosiła tytuł „Wokół sacrum. Fascynująca sztuka śląska XIV-XVI wieku”. Bardzo ucieszyła mnie informacja, że jest możliwość wypożyczenia tych dzieł. Wystąpiłem więc z prośbą do abp. Józefa Kupnego, metropolity wrocławskiego o zgodę i ją otrzymałem. Dzieła sztuki nie wróciły więc od razu do Wrocławia, gdzie trwa właśnie remont Muzeum Archidiecezjalnego, ale przywiezione zostały do nas.
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
"Edukatorka seksualna" Antonina Kopyt, która z ramienia rządu Tuska pracuje nad podstawą programową do obowiązkowego od 1 września 2025 przedmiotu "edukacja zdrowotna", ogłosiła rozpoczęcie płatnej współpracy z Federą - jedną z największych organizacji lobby aborcyjnego w Polsce, żądającej nieograniczonej aborcji dzieci w łonach matek i promującej nielegalne pigułki poronne. Fundacja Pro-Prawo do Życia zwraca uwagę, iż Federa zajmuje się również promocją wulgarnej "edukacji seksualnej" wśród dzieci i młodzieży, w ramach której zachęca uczniów do masturbacji, oglądania pornografii i posiadania wielu partnerów seksualnych jednocześnie.
Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny (Federa) to jedna z największych organizacji aborcyjnych w Polsce. Celem jej działania jest m.in. forsowanie aborcji na żądanie, legalizacji i dekryminalizacji aborcji oraz upowszechnianie domowych aborcji z użyciem nielegalnych pigułek poronnych. Federa zrzesza również "edukatorów seksualnych", którzy wchodzą do szkół i organizują dla uczniów demoralizujące lekcje. Kilka dni temu płatną współprace z Federą ogłosiła w mediach społecznościowych Antonina Kopyt - "edukatorka seksualna", która weszła w skład powołanego przez rząd Tuska zespołu mającego stworzyć podstawę programową do obowiązkowej "edukacji seksualnej", która od 1 września 2025 r. wejdzie do wszystkich polskich szkół pod nazwą nowego przedmiotu "edukacja zdrowotna". W ramach tej współpracy, Kopyt ma zająć się przeciwdziałaniem rzekomej "dezinformacji" na temat "edukacji seksualnej", która pojawiła się w przestrzeni publicznej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
