Reklama

Wiadomości

Polskie przejęcie mediów

Przejęcie przez Orlen Polski Press to zdobycie przez polską spółkę kontroli nad mediami, które dotychczas były w rękach niemieckich.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mało który temat związany z naszym naftowym gigantem wywołał w ostatnim czasie takie poruszenie mediów, jak ten dotyczący odkupienia od niemieckiego koncernu Verlagsgruppe Passau wydawnictwa Polska Press. Ani fuzja z LOTOS, ani planowane połączenie z PGNiG, ani inwestycja w RUCH nie wywołały takiej lawiny komentarzy. „Zabijanie wolności słowa”, „cenzura wolnej prasy”, „kolejne narzędzie propagandy PiS” – to tylko niektóre z opinii, które możemy znaleźć w mediach głównego nurtu i w serwisach społecznościowych. Komentujący zapominają jednak dodać, że w tej całej układance chodzi nie tylko o „przekaz”, ale przede wszystkim o pieniądze.

Oferta dla milionów

Reklama

Prezes Orlenu Daniel Obajtek nigdy nie ukrywał swoich zamiarów uczynienia z kontrolowanej przez siebie grupy jednego z kluczowych graczy sektora petrochemicznego i energetycznego w Unii Europejskiej. Od momentu objęcia stanowiska szef Orlenu konsekwentnie realizuje tę politykę i powiększa portfolio płockiej spółki. W strategii koncernu na najbliższe lata duży nacisk kładzie się m.in. na rozwój sprzedaży detalicznej (nie tylko paliw, ale też energii) i budowanie sieci klientów pod nadchodzącą wielkimi krokami rewolucję na rynku motoryzacyjnym. Wsparcie tego procesu to podstawowy cel ostatniego zakupu, czego zresztą nie ukrywa sam prezes. „Dzięki transakcji zyskamy dostęp do 17,4 mln użytkowników portali wchodzących w skład Grupy. Pozwoli nam to skutecznie wspierać sprzedaż i rozbudowywać narzędzia big data. To kluczowe zasoby w kontekście planowanego rozwoju sieci detalicznej” – napisał na Twitterze Daniel Obajtek, informując o przejęciu wydawnictwa Polska Press.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W bardzo dużym uproszczeniu: chodzi o możliwość analizowania potrzeb użytkowników i dostosowywania do nich oferty sprzedażowej. „Uzupełnienie portfolio mediowego PKN Orlen o podmiot zarządzający prasą drukowaną i mediami cyfrowymi umożliwi stworzenie kompleksowej i konkurencyjnej oferty w obszarze reklamy” – możemy przeczytać w oficjalnym komunikacie. Po przejęciu wydawnictwa koncern może zoptymalizować wydatki na reklamę i promocję. Mówimy tutaj o dotarciu do ogromnej grupy odbiorców, do których można adresować ofertę spersonalizowaną pod względem ich miejsca zamieszkania.

Cenzura mediów?

Od kilku lat Polska Press Grupa jest największym w kraju wydawcą mediów regionalnych. W jej skład wchodzi 20 dzienników regionalnych i ok. 150 lokalnych tygodników. To także poważny gracz w sektorze internetowym. Choć „zasięgi” portali kontrolowanych przez Polskę Press są zdecydowanie mniejsze od zasięgów największych portali horyzontalnych, to ich użytkownicy są bardzo atrakcyjni pod względem marketingowym.

Przejęcie przez PKN Orlen Polski Press ma jednak wymiar nie tylko finansowy – to także zdobycie przez polską spółkę nadzorowaną przez państwo kontroli nad mediami, które dotychczas były w rękach niemieckich. Stwarza to możliwość skuteczniejszej obrony polskiej racji stanu. Nie dziwi zatem fakt, że „tytuły” wciąż kontrolowane przez zagraniczny kapitał najgłośniej krzyczą o cenzurze. Publicznie wyrażane jest zdziwienie, że koncern energetyczny zainteresował się akurat tym sektorem. Ten ostatni argument jest kompletnie nietrafiony. Duże światowe podmioty gospodarcze od lat inwestują w media. Ich prezesi i właściciele zdają sobie sprawę, jak ważne jest posiadanie własnych kanałów komunikacji, np. współwłaścicielem (przez spółkę NBC Universal) jednej z największych stacji telewizyjnych na świecie (CNBC) jest amerykański gigant przemysłowy, działający także na rynku ropy naftowej – General Electric. Podobne przykłady możemy zaobserwować także na naszym rynku. Do niedawna właścicielem Wirtualnej Polski był francuski operator telekomunikacyjny Orange. Czy dziwi zatem fakt, że nasz narodowy czempion nie chce zostawać w tyle? Tym bardziej że – znając rozmach prezesa Obajtka – w najbliższym czasie będzie miał wiele do zakomunikowania.

2020-12-16 08:57

Oceń: 0 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O. Lombardi: od 40 lat papieżom towarzyszą kamery watykańskiej telewizji

[ TEMATY ]

media

Adobe.Stock

Watykańskie Centrum Telewizyjne (dziś Vatican Media) obchodzi 40. rocznicę powstania. „To była wielka intuicja Jana Pawła II, który chciał, by Watykan miał narzędzie komunikacji w obszarze wizualnym” – mówi o. Federico Lombardi SJ, wieloletni dyrektor tej instytucji. Jak dodaje, wcześniej Stolica Apostolska polegała na transmisjach przygotowywanych przez włoską telewizję publiczną RAI.

Wieloletni rzecznik dwóch papieży szczególnie wspomina dwie transmisje watykańskiej telewizji. Ostatnią drogę krzyżową, w której uczestniczył cierpiący Jan Paweł II, a potem przelot Benedykta XVI z Watykanu do Castel Gandolfo, co zamykało jego pontyfikat.
CZYTAJ DALEJ

Święty niewolnik niewolników

Był miłosiernym misjonarzem. Poświęcił się posłudze wśród niewolników.

Święty Piotr Klawer wiedział, że język miłości i miłosierdzia rozumieją wszyscy. Rzeczywiście miłość pomaga zrozumieć prawdę, a prawda wymaga gestów miłości – powiedział papież Franciszek w trakcie modlitwy w jezuickim kościele św. Piotra Klawera w Cartagenie w 2017 r.
CZYTAJ DALEJ

Chiny: w wieku 91 lat zmarł tajny biskup-trapista P. Pei Ronggui

2025-09-09 18:56

[ TEMATY ]

Chiny

91 lat

zmarł

tajny biskup

trapista

Pei Ronggui

Episkopat Flickr

W wieku prawie 92 lat zmarł 6 września podziemny biskup diecezji Luoyang (prowincja Henan we wschodnich Chinach) - Placidus Pei Ronggui, mnich trapista. Pochodził z najbardziej katolickiej prowincji chińskiej Hebei, a kapłanem mógł zostać dopiero w 1981, kilka lat po osławionej rewolucji kulturalnej (1966-76), gdy miał 48 lat. Prawie całe życie doświadczał różnych ograniczeń i prześladowań, głównie z powodu odmowy przystąpienia do kontrolowanego przez partię komunistyczną Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich (PSKCh) i w sumie spędził w więzieniach cztery lata.

Jego "przygoda" z zakonem trapistów - jednym z najsurowszych w Kościele katolickim - była bardzo znamienna w jego ojczystej prowincji, w której przed dojściem komunistów do władzy w październiku 1949 istniały dwa opactwa tej wspólnoty zakonnej. Pierwsze z nich - pod wezwaniem Matki Bożej Pocieszenia - znajdowało się w miejscowości Yangchiaping na terenie dzisiejszego miasta Zhangjiakou i zniszczyli je w 1947 bojówkarze komunistyczni. Drugie opactwo, któremu patronowała Matka Boża Radości, mieściło się w Chengtingu (dzisiejszy Zhengding), skąd mnisi musieli uciekać po zabiciu 32 z nich. Po wielu przejściach ostatecznie udało im się dostać na początku lat pięćdziesiątych do Hongkongu, gdzie ówczesny biskup Enrico Valtorta pomógł im otworzyć klasztor również poświęcony Matce Bożej Radości w Thai Shui Hang na tzw. Nowych Terytoriach Hongkongu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję