Jak ewangelizować w codzienności? – to jedno z pytań, na które próbowano odpowiedzieć podczas czerwcowego weekendu w Rzepedzi. To tam odbywały się rekolekcje przygotowujące letnią ewangelizacje pod hasłem „Bieszczady dla Jezusa”.
Sztab organizacyjny spotkał się w ośrodku „Oaza”, aby łącząc się za pośrednictwem Internetu z uczestnikami rekolekcji, omawiać główne tematy związane z postawą ewangelizatora, pomysłem na głoszenie kerygmatu oraz, co było nowością, miejscem rodziny w procesie ewangelizacji. Konferencje głoszone przez księży archidiecezji przemyskiej wprowadzały uczestników nie tylko w specyfikę ewangelizacji nad Zaporą Solińską, ale przede wszystkim w proces ewangelizacji w codzienności.
Fundament wiary
O tym, jak ważny jest fundament wiary, doświadczenie Bożej obecności oraz pragnienie Słowa Bożego opowiadał ks Mateusz Rutkowski, obecny moderator SNE. W sposób obrazowy, posługując się licznymi przykładami, akcentował, jak ważna jest formacja ewangelizatora, jego doświadczenie oraz chęć karmienia się Słowem Bożym. Słowa „Bóg na pierwszym miejscu” mogą zabrzmieć jak slogan, jednak ciągle wielu z nas ma doświadczenie, jak łatwo o tym zapomnieć. Omawiając postawę ucznia Jezusa, mocno akcentował, że w każdym z nas powinien ciągle wzrastać głód Boga, tęsknota za przebywaniem z Nim. Wtedy to budzi się w nas poczucie gotowości do posługi. Modlitwa, Biblia i posłuszeństwo, to trzy elementy prowadzące nas do Boga, i dające pewność Jego Obecności, tak bardzo nam potrzebnej.
Bóg ciągle czeka na nas, obdarowując nas najpiękniejszą Miłością prosto ze Swego Serca
Podziel się cytatem
Mentalność ewangelizatora
Reklama
Ks Mariusz Ryba nawiązał do tzw. „mentalności ewangelizatora”, która powinna charakteryzować ucznia Jezusa. Ta mentalność to głoszenie kerygmatu w codzienności, to przede wszystkim czyny, to swoisty sposób na życie. Bardzo mocno wybrzmiały słowa: „Zobacz, jaki masz talent, i rób to, aby służyć innym”. Akcentując, jak ważna jest Eucharystia, zaznaczył też, że proces ewangelizacji ma prowadzić przede wszystkim do sakramentów, nie do przyjaźni z ewangelizatorem. Prowadzić ludzi do Boga, to dawać tę pewność, że zbawienie stało się udziałem każdego z nas, że mimo grzechu, Bóg ciągle czeka na nas, obdarowując nas najpiękniejszą Miłością prosto ze Swego Serca.
Kierunek rodzina
Jaki jest dzisiejszy obraz rodziny? – na to pytanie odpowiadali uczestnicy w małych grupach po konferencji ks. Macieja Fladera. Akcentowanie roli rodziny jest dziś ogromnie ważne. Wszyscy wiemy, że to właśnie rodzina kształtuje nasze postawy na całe życie. Sytuacja epidemii pokazała, jak wiele jest ciągle do zrobienia w naszych domach i mieszkaniach. Przebywanie ze sobą podczas czasu izolacji, spowodowało wiele napięć w rodzinnych relacjach. A przecież rodzina jest tym pierwszym miejscem naszego wzrostu w wierze. To tu kształtuje się nasz kręgosłup moralny. Mama i tato to pierwsze najważniejsze osoby w życiu każdego dziecka. Każde z nich ma swoją rolę do wypełnienia w życiu swoich dzieci.
Msza św., uwielbienie, wspólne modlitwy, to wszystko tak trudne nieraz do zrealizowania przez łącze internetowe, w tym wypadku zdało egzamin. Dla wszystkich było to nowe doświadczenie, jednak sądząc po zajęciach w małych grupach, owocne. Mamy pewność, że epidemia i związane z tym ograniczenia, nie zwalniają nikogo z niesienie Dobrej Nowiny. Ten czas choć trudny, pozwolił nam wszystkim zdobyć nowe doświadczenie wiary.
Czy szewc lub inżynier mogą nas nauczać o Jezusie, a świecki kaznodzieja zastąpić autorytet księdza?
Nie mam nic przeciwko świeckim kaznodziejom, bo niby dlaczego miałabym? Doceniam ich, bo wzbogacają ofertę dedykowaną każdemu, kto ma potrzebę słuchać. Lecz tak jak nie poszłabym po pomoc do psychoterapeuty bez certyfikatu, tak nie budowałabym fundamentów wiary na interpretacji Pisma Świętego dokonanej przez osobę pełną zapału, dobrej woli, być może nawet autentycznego powołania, ale pozbawioną specjalistycznego wykształcenia. Dlaczego? Ponieważ języka polskiego uczył mnie polonista, a nie biolog, zaś moje koty leczy weterynarz, a nie ogrodnik. Oczywiście, nikogo nie dyskredytuję! Większość z nas rozwija się przez całe życie, a niektórzy swoje faktyczne preferencje odkrywają obok formalnego wykształcenia czy mimo jego braku. Nieraz owo przebudzenie wymaga wielu lat tkwienia w określonej strukturze. Takie przykłady można znaleźć w prywatnym otoczeniu, a jeśli nie – zawsze dostarczą ich media. I świetnie. Dają nadzieję, motywują do zmiany na lepsze – według osób, które podejmują takie wyzwania. Nie zamykają nam one drzwi na działanie, ale gdyby wyznaczały kryterium funkcji społecznej, mogłoby się okazać, że w takim układzie wykształcenie nie odgrywa żadnej roli. Bo skoro szewc czy inżynier budownictwa mogą nas nauczać o Jezusie, to dlaczego teolog nie ma projektować obiektów architektonicznych? Ktoś powie: nie porównujmy rangi zjawiska, gdyż budynek, który powstał według źle wyliczonego planu, może się zawalić i pogrzebać nas pod gruzami. To prawda, ale czy przekaz płynący z nauk Jezusa, poddany spontanicznej interpretacji, opartej tylko na subiektywnej wrażliwości, bez podbudowy akademickiej, nie obróci w rumowisko naszego życia, aktualnych relacji, dążeń? W epoce powszechnego kryzysu autorytetów zagadnienie to może się wydawać błahe. Dziś każdy jest ekspertem w każdej dziedzinie. Może to jednak być niebezpieczne w sytuacji, gdy politycy danych profesji, częściej niż rzadziej, zajmują stanowiska odległe od ich drogi naukowej i wydają dyspozycje obejmujące miliony obywateli. To otwiera pewną furtkę, lecz osobiście nie popieram takich sytuacji i co zrozumiałe – nie ufam osobie bez specjalistycznego wykształcenia w sprawach, które wymagają lat edukacji. Gdy za kierownicą usiądzie mistrz czterech kółek, wyuczony jazdy od dziecka, podczas rutynowej kontroli i tak będzie musiał okazać prawo jazdy. I nawet jeśli tak to nie działa w każdej branży, to powinno. Także, a może zwłaszcza, w zawodzie kaznodziei. Czym innym jest otwierać rano Pismo Święte i interpretować jego fragmenty, „jak nam w duszy zagra”, a czym innym publicznie głosić własne refleksje i brać na siebie odpowiedzialność, że ktoś pójdzie za – jak by nie liczył – naszym prywatnym odbiorem. Słusznie lub nie, ale boję się takiej formy i sama nie podjęłabym się podobnej roli. Owszem, chętnie posłucham świeckiego kaznodziei, ale nigdy nie zastąpi mi on autorytetu księdza – osoby, która w szczególny sposób poświęciła się Bogu, weszła w sferę sacrum. Bo jeśli w sprawach wiary to nie kapłan ma być głównym prowadzącym, wkraczamy na drogę spowitą mgłą relatywnej interpretacji, a ona może nas zaprowadzić praktycznie wszędzie. Dziwi mnie więc trochę aplauz niektórych księży dla zjawiska świeckich kaznodziejów. Widzę w nim nie tylko zagęszczenie przestrzeni słowem Bożym, ale konkurencję. Znakomicie, jeśli tylko motywuje ona kapłana do pracy nad własnym przekazem i działaniem. Gorzej, jeśli z czasem owa konkurencja wykreuje się na lidera przekazu charyzmatycznego, co przy dzisiejszej krytyce kapłaństwa jest wielce prawdopodobne.
W przesłaniu do uczestników 28. Zgromadzenia Ogólnego Międzynarodowej Federacji Uniwersytetów Katolickich Leon XIV wskazał, że te uczelnie mają być drogą rozumu ku Bogu, prowadzoną przez Chrystusa będącego Mądrością. Papież przestrzegł tym samym przed uleganiem pozornie atrakcyjnym, ale płytkim ideologiom.
Ojciec Święty nawiązał do hasła tegorocznych obrad, które potrwa do 1 sierpnia w meksykańskiej Guadalajarze - „Katolickie uniwersytety - choreografowie wiedzy”. „Jest to bardzo piękne przesłanie, które wzywa do harmonii, jedności, dynamiki i radości” - ocenił Papież, dodając, że to również okazja do zadania sobie pytania „za jaką muzyką podążamy”. „W naszych czasach, być może bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, mnożą się ‘śpiewy syren’ - atrakcyjne przez swoją nowość, popularność czy pozorne poczucie bezpieczeństwa” - przestrzegł Ojciec Święty.
Bądźcie więc twórcami komunii, zdolnymi przełamać logikę podziałów i polaryzacji, indywidualizmu i egocentryzmu. Skupcie się na Chrystusie, aby pokonać logikę świata, fake newsów i frywolności – pięknem i światłem prawdy – powiedział dziś Papież do młodzieży zebranej na Jubileuszu Influencerów.
Papież zaznaczył, że Jezus powołał swoich pierwszych apostołów, gdy naprawiali sieci rybackie i powiedział. Dodał, że także dziś Chrystus prosi o naprawienie sieci, „a nawet więcej, prosi nas, dzisiaj, abyśmy budowali inne sieci: sieci relacji, sieci miłości, sieci bezinteresownego dzielenia się, w których przyjaźń jest głęboka”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
