Niedawno minęła 35. rocznica męczeńskiej śmierci bł. Jerzego Popiełuszki – patrona „Solidarności” – bestialsko zamordowanego w 1984 r. przez Służbę Bezpieczeństwa w PRL. Przypomnienie tej niezłomnej postaci w Kościele i mediach stało się też okazją do osobistego wspomnienia naszego współpracownika, fotoreportera Ryszarda Wyszyńskiego.
– Był to rok 1981 – mówi. – W tym czasie byłem trenerem chodu sportowego w „Górniku Wałbrzych”. Na przełomie sierpnia i września odbywały się w Gdańsku tradycyjne zawody „O Puchar Obrońców Poczty Gdańskiej w chodzie sportowym”. Mieliśmy bardzo młodych zawodników w klubie. Takie wyjazdy to była też okazja do zwiedzania miasta, a Gdańsk był wówczas takim szczególnym miejscem. Pamiętam z tego czasu tylko to, że z zawodnikami udaliśmy się w naszym wolnym czasie w okolice Stoczni Gdańskiej, żeby zobaczyć Pomnik Krzyży ku czci stoczniowców zabitych w 1970 r. oraz całe to miejsce, gdzie nie tak niedawno działy się ważne wydarzenia w historii naszego kraju i że, jak zawsze, miałem z sobą aparat fotograficzny.
Przeglądając po latach swoje najwcześniejsze archiwa, a dla mnie rozstanie się ze zdjęciem albo negatywami jest bardzo trudne, więc tego nigdy nie robiłem – natrafiłem w zbiorach na mój stary nieopisany czarno-biały film. Przykuł on moją uwagę i z ciekawością go obejrzałem. Zobaczyłem wtedy, że na negatywie jest na pewno ksiądz. Dopiero po zeskanowaniu tego filmu okazało się, że na zdjęciach, które wtedy robiłem, znajduje się ks. Jerzy Popiełuszko, dziś błogosławiony kapłan. Sprawdziłem w Internecie, co to było za wydarzenie. Z zamieszczonych tam materiałów, które mogłem porównać z moimi, wiem że była to uroczystość w sierpniu 1981 r. odsłonięcia tablicy poświęconej ofiarom grudnia 1970 i umieszczonej na murze przy Stoczni Gdańskiej. Tablicę ufundowała Huta Warszawa, a poświęcał ją wówczas ks. Jerzy Popiełuszko, czyli po latach mogę powiedzieć, że wraz z naszymi młodymi sportowcami z Wałbrzycha uczestniczyliśmy wtedy w bardzo ważnym wydarzeniu – mówi Ryszard Wyszyński i dodaje: – Znalazłem jeszcze jedno ciekawe zdjęcie związane z „Solidarnością”, do historii którego też niebawem powrócę.
Poniżej prezentujemy kilka ujęć ze wspomnianej wyżej uroczystości.
Pomnik bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Toruniu, odsłonięty w 2011 r.
O solidarności, o wolności decyduje siła ducha, oparta na wierze, przebaczeniu, modlitwie, bezinteresowności, wrażliwości na sprawy drugiego. Solidarność to jeden i drugi, razem.
Wsiadam do kolejki SKM. Jadę całą trasę z Gdyni Chyloni do Gdańska Głównego. Wychodzę z dworca. Nie zastanawiam się, w którą stronę pójść. W jednym kierunku płynie rzeka ludzi opuszczająca podmiejski pociąg. Pod stocznię. Pod bramę nr 2. Jestem klerykiem WSD w Pelplinie. Jestem na drugim roku. Trwają letnie wakacje. Koniec sierpnia 1980 r. Staję pod bramą. Ze czcią, jakbym był pośrodku sanktuarium, oglądam zawieszone krzyże, obrazy Matki Bożej, zdjęcia papieża Jana Pawła II. Poprzez metalowe sztachety wysokiego ogrodzenia poprzetykane są kwiaty. Dużo kwiatów. Po prawej stronie od wejścia wiszą tablice. Odręcznie napisane dwadzieścia jeden postulatów. Podchodzę. Czytam punkt po punkcie. W jednym z nich strajkujący domagają się transmisji coniedzielnej Mszy św. w Polskim Radiu. Wiarę widać gołym okiem. Znaki powieszone na bramie wołają, jak dziś wołają trzy krzyże – pomnik – hołd dla zamordowanych przez komunistów stoczniowców-robotników grudnia 1970 r. Tłamszona przez dekadę pamięć wystrzeliła na wysokość 42 metrów. Teraz jest widoczna dla całego świata. O godną pracę i płacę, o niezależne związki, które będą ich bronić, ale również o wiarę, o możliwość wolności jej wyznawania walczą robotnicy. Są w tym zaskakująco wolni. Bo przecież mijało już wówczas 35 lat opresji komunistów wobec robotników, ale i Kościoła katolickiego i ludzi wierzących, spychania ich do drugiej kategorii. Wszyscy się boimy. Strajkujący dali przykład, jak pokonać strach. Ich determinacja jest silniejsza niż lęk. Z robotnikami są kapłani. Odprawiają na terenie stoczni Msze św., słuchają spowiedzi. Przecież trwa strajk okupacyjny. Nikt nie opuszcza zakładu pracy. Dobrowolnie stali się więźniami. Cóż nie robi się dla wolności. To jest jak z postem. Rezygnuję z dobrych rzeczy dla dobra większego.
Camino de Santiago bije rekordy. Coraz więcej pielgrzymów
Liczba pielgrzymów wędrujących do Santiago de Compostela rośnie z roku na rok. Według biura pielgrzyma Oficina de Acogida al Peregrino, w 2025 roku trasę może ukończyć aż 570 tysięcy osób — to o 14 procent więcej niż w rekordowym 2024 roku - podaje Catholic Herald.
Jak pisze Catholic Herald, Camino de Santiago przeżywa prawdziwy renesans. W 2024 roku pielgrzymkę ukończyły 499 242 osoby — o 12 procent więcej niż rok wcześniej. Dla porównania, w 2000 roku szlak przeszło jedynie 55 004 pielgrzymów. Jeśli prognozy na 2025 rok się sprawdzą, liczba pielgrzymów będzie ponad dziesięciokrotnie wyższa niż ćwierć wieku temu.
Minęło sześć tygodni od przegranej obozu rządzącego w wyborach prezydenckich. Sześć tygodni politycznego bezruchu, gorączkowego przeczesywania własnych szeregów i tępego wpatrywania się w sufit w poszukiwaniu „planu B”. Miało być nowe otwarcie. „Jeszcze tylko Pałac” – mówili. A tymczasem Pałac przejęty, prezydent Karol Nawrocki za niecały miesiąc zostanie zaprzysiężony, a Koalicja 13 grudnia stanęła – nie w miejscu, ale w martwym punkcie. Zacięcie, brak pomysłu, brak wizji, brak przyszłości.
Porażka z Nawrockim zaskoczyła ich nie dlatego, że była „niemożliwa”. Zaskoczyła dlatego, że nie przewidzieli żadnego scenariusza poza zwycięstwem. I zamiast zmierzyć się z pytaniem „dlaczego przegraliśmy?”, wpadli w histerię. Najpierw – jak ujawniła Interia – Donald Tusk miał naciskać na marszałka Hołownię, by ten zablokował objęcie urzędu przez nowego prezydenta. De facto zamach stanu: „uśmiechnięty”, wsparty dywizją autorytetów prawniczych i gadających głów w mediach, ale jednak zamach. Gdy Hołownia – na szczęście – odmówił, w zanadrzu pojawił się nowy pomysł, czysto PR-owy: rekonstrukcja rządu. Kolejna zagrywka taktyczna w miejsce strategii. Jakby przesuwanie tych samych figur na tej samej planszy mogło nagle zmienić wynik gry.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
