Chodzi w niej o pomoc rodzinom w przygotowaniach do nowego roku szkolnego poprzez zakup plecaków i skompletowanie przyborów szkolnych. W tym roku do tej inicjatywy przyłączyło się 29 parafii z terenu diecezji.
Przygotowana została także wyprawka dla niemowlaka uratowanego dzięki Oknu Życia w Sandomierzu. Całemu przedsięwzięciu patronuje bp Krzysztof Nitkiewicz, który również brał udział w pakowaniu plecaków i wyprawki dla Bernarda Maksymiliana. Dzięki staraniom Caritas oraz księży proboszczów udało się przygotować wyprawkę dla 485 dzieci.
– Tornistry oraz wyprawki są podzielone i zróżnicowane zgodnie z wiekiem poszczególnych dzieci. Inne tornistry są dla dziewczynek, inne dla chłopców. W wyprawce do tornistrów znajdują się m.in.: piórniki, długopisy, korektory, ołówki, gumki, temperówki, komplety geometryczne, cyrkle. W plecaku znajdują się jeszcze różnego rodzaju zeszyty, kredki, bloki oraz pojemniki na drugie śniadanie – wylicza dyrektor Caritas ks. Bogusław Pitucha.
W przygotowaniu tornistrów uczestniczyli pracownicy oraz wolontariusze Caritas, Siostry Szarytki i klerycy.
Należy podkreślić, że tego typu pomocą objęte są również dzieci i młodzież z Ukrainy i Białorusi, przyjeżdżające na wakacyjne kolonie organizowane przez Caritas.
Caritas Diecezji Sandomierskiej oraz Siostry Służki Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej, przygotowały także wyprawkę dla uratowanego niemowlaka w sandomierskim Oknie Życia, którą biskup ordynariusz przekazał do szpitala.
Diecezjalny finał akcji „Tornister Pełen Uśmiechów” odbył się w parafii pw. św. Jana Pawła II w Ostrowcu Świętokrzyskim.
W Jaczowie 22 września odbyły się diecezjalne obchody Kromki Chleba dla Sąsiada – akcji organizowanej przez diecezjalną Caritas. W tym roku towarzyszyła im też tzw. Niedziela św. Franciszka, będąca realizacją projektu Caritas „Laudato si”
Gromadzimy się dzisiaj po pierwsze wokół chleba, a po drugie wokół piękna stworzenia i św. Franciszka – mówi Anna Kobylińska z diecezjalnej Caritas, która koordynuje w diecezji projekt „Laudato si”, będący nawiązaniem do encykliki papieża Franciszka. – Te dwie rzeczy bardzo się uzupełniają, bo jeśli mówię o nawróceniu ekologicznym, o dbaniu o środowisko, to ze względu na to, że kocham, że jestem w relacji do kogoś, z kim jestem dzisiaj, ale też do moich braci i sióstr, którzy przyjdą po mnie. Dlatego dzielę się chlebem, dbam o najbliższego ubogiego, żeby mieć w sobie tę wrażliwość na brata, ale też na siostrę ziemię.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W Sali Okna Papieskiego odbyło się w sobotę 5 kwietnia sympozjum naukowe „Kard. Wojtyła i prof. Kępiński – o cierpieniu. W 50. rocznicę sesji naukowej w Pałacu Biskupim w Krakowie”.
Zorganizowała je Fundacja „Collegium Voytylianum”. Podczas wydarzenia, które było częścią diecezjalnych obchodów 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II Wielkiego do Domu Ojca, referat wygłosił metropolita krakowski, abp prof. Marek Jędraszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
