Reklama

Służyć (z) miłością

25 lat temu, 6 stycznia 1994 r., w Bazylice św. Piotra w Rzymie z rąk św. Jana Pawła II ks. Antoni Długosz przyjął sakrę biskupią

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Służyć (z) miłością” – to tytuł księgi jubileuszowej dedykowanej bp. Antoniemu Długoszowi w 25. rocznicę jego sakry biskupiej. Księga, pod redakcją naukową s. Anny Walulik CSFN, ks. Romana Ceglarka, ks. Zbigniewa Marka SJ i ks. Norberta G. Pikuły, została wydana przez Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Regina Poloniae”. Patronatem objęli ją: abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, i Stowarzyszenie Katechetyków Polskich.

Na treść księgi składają się artykuły i publikacje przyjaciół i uczniów bp. Długosza oraz specjalistów z zakresu katechetyki, homiletyki, teologii moralnej, teologii pastoralnej, teologii biblijnej, nauk medycznych, psychologii, pedagogiki, katolickiej nauki społecznej i filozofii.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Publikację otwierają listy gratulacyjne, m.in. od abp. Salvatore Pennacchia – nuncjusza apostolskiego w Polsce, abp. Stanisława Gądeckiego – przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski i metropolity poznańskiego, abp. Wojciecha Polaka – prymasa Polski i metropolity gnieźnieńskiego, abp. Wacława Depo – metropolity częstochowskiego, abp. Marka Jędraszewskiego – metropolity krakowskiego i o. Arnolda Chrapkowskiego – generała Zakonu Paulinów.

Reklama

Sam tytuł księgi: „Służyć (z) miłością”, jak również tytuły poszczególnych jej części obrazują życie i działalność bp. Antoniego Długosza. „Żaden z autorów nie ma wątpliwości, że jest on człowiekiem, który Bogu, Kościołowi i ludziom – niezależnie od ich przekonań – służy (z) radością, (z) cierpliwością, (z) wiarą, (z) nadzieją i  (z) życzliwością” – czytamy we Wprowadzeniu.

Bardzo cennym źródłem dla lepszego poznania biografii bp. Antoniego Długosza są wypowiedzi osób, które na co dzień współpracowały z jubilatem. W ważne aspekty życia i działalności bp. Długosza wprowadzają refleksje: Mieczysława Walczaka, Tomasza Łękawy, Marka Sternalskiego, Piotra Wodo czy też s. Agnieszki Szuty CSFN. Istotę służby (z) radością w pasterskiej posłudze bp. Długosza pokazują teksty naukowe: ks. prof. Mariana Zająca, który podejmuje temat posługi bp. Długosza wobec małych dzieci w jego działalności katechetycznej, ks. dr. Jana Pawlika, Marka Michalaka oraz o. Tomasza Marii Dąbka OSB, który snuje refleksję nad biblijnym wezwaniem do radosnego przeżywania wiary i dzielenia się nią z innymi.

Reklama

W drugiej części, zatytułowanej „Służyć (z) cierpliwością”, autorzy publikacji podejmują ważną dla duszpasterstwa i wychowania kwestię siania dobra z cierpliwością. Czytelnicy publikacji znajdą tu takie tematy, jak: pedagog człowiekiem wrażliwym na głos sumienia, o wychowaniu według adhortacji „Amoris laetitia” papieża Franciszka, towarzyszenie przez służbę, towarzyszenie w wychowaniu i resocjalizacji, formacja do kapłaństwa a teoria dezintegracji pozytywnej oraz katecheza rodzinna. Tematy te podejmują: ks. prof. Andrzej Zwoliński, ks. dr Stanisław Jasionek, ks. prof. Kazimierz Misiaszek SDB, ks. dr Andrzej Hajduk SJ, ks. prof. Zbigniew Marek SJ, s. dr hab. Anna Walulik CSFN, ks. dr Janusz Mółka SJ i dr Miłosz Mółka, ks. dr Grzegorz Szumera, ks. dr hab. Rafał Bednarczyk i ks. prof. Ryszard Czekalski.

Istotnym wymiarem posługi bp. Długosza są wiara w Boga i wiara w człowieka. Ten aspekt służby podejmują w swoich artykułach: ks. dr hab. Arkadiusz Olczyk, ks. dr hab. Piotr Goliszek, dr Beata Stypułkowska, ks. prof. Piotr Tomasik, ks. prof. Tadeusz Panuś, ks. dr Roman Ceglarek oraz ks. prof. Radosław Chałupniak.

Ważnym wymiarem posługi każdego biskupa jest sprawowanie Eucharystii. Na ten aspekt zwraca uwagę nieżyjący już częstochowski teolog moralista, bioetyk ks. dr hab. Arkadiusz Olczyk, który podejmuje temat: „«Misterium eucharisticum» jako fundament przykazania miłości bliźniego”. Ks. dr Roman Ceglarek natomiast w interesujący sposób ukazuje problematykę pierwszej spowiedzi i Komunii św. w programach nauki religii w latach 1918-39.

Jednym z ulubionych tematów nauczania bp. Antoniego Długosza jest nadzieja chrześcijańska. Jej wymiar nakreślają artykuły: s. Agnieszki Szuty CSFN, s. Adrii Bach CSFN, ks. prof. Jana Kochela, ks. prof. Jana Szpeta oraz ks. dr. hab. Norberta G. Pikuły, który podejmuje temat edukacji do późnej dorosłości w katechezie.

Reklama

Bp Antoni Długosz bardzo często podkreśla, jak ważna w duszpasterstwie, katechezie i posłudze jest życzliwość wobec każdej osoby. Na życzliwość i warunki jej okazywania wskazują refleksje: ks. dr. Daniela Buni, ks. prof. Jana Orzeszyny, dr hab. Małgorzaty Dudy, ks. dr. hab. Pawła Mąkosy, s. dr hab. Haliny Wrońskiej CMW, ks. dr. Jarosława Kowalczyka, ks. dr. Marka Korgula oraz ks. dr. hab. Dariusza Kurzydły i ks. dr. Grzegorza Śniadacha.

Bp Antoni Długosz w pracy katechetycznej „docenia znaczenie interakcji i potęgę znaków w komunikacji religijnej. W swojej twórczości podejmuje tradycyjne formy przekazywania słowa Bożego i popiera rozwój nowych. Ewangelizuje i katechizuje zarówno dzieci, jak i uczonych czy celebrytów” – podkreślają autorzy Wprowadzenia do księgi.

Ponieważ we współczesnym duszpasterstwie ważną rolę odgrywają komunikacja i środki społecznego przekazu, w publikacji nie mogło zabraknąć takich tematów, jak: komunikacja interpersonalna, obecność katechetów w serwisach społecznościowych czy Internet w parafii.

Publikacja ta dobrze przybliża życie i działalność bp. Długosza, ale jak podkreślają redaktorzy naukowi księgi, może ona być inspiracją dla czytelników do rozwijania tego, co przekazuje swoją osobą i swoim posługiwaniem biskup jubilat.

Księgę ubogaca aneks z archiwalnymi zdjęciami, które ilustrują najważniejsze momenty i aspekty życia i posługi bp. Długosza.

2019-01-23 11:27

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zasłabnięcie kierowcy. Ksiądz-strażak zatrzymał się jako pierwszy i wezwał pomoc

2025-11-22 13:31

[ TEMATY ]

zasłabnięcie kierowcy

ksiądz‑strażak

zatrzymał się

wezwał pomoc

Adobe Stock

Kierowca siedział w zaparkowanym aucie z nogami na zewnątrz i opuszczoną głową

Kierowca siedział w zaparkowanym aucie z nogami na zewnątrz i opuszczoną głową

W czwartek, 20 listopada 2025 r., na trasie Błogoszów - Lipno (w powiecie jędrzejowskim) zasłabł kierowca. Przejeżdżający akurat tą trasą ks. Konrad Staniek, zatrzymał się i błyskawicznie wezwał odpowiednie służby. Dzięki szybkiej reakcji i pomocy udało się uratować życie 72-letniego mężczyzny.

Podziel się cytatem – opowiadała sierżant sztabowy Anita Radgowska z Komendy Powiatowej Policji w Jędrzejowie.
CZYTAJ DALEJ

Cierpiący papież

Niedziela Ogólnopolska 47/2023, str. 22

[ TEMATY ]

św. Klemens I

commons.wikimedia.org

Święty Klemens I

Święty Klemens I

Klemens I był trzecim następcą św. Piotra (po Linusie i Klecie), a więc czwartym papieżem w dziejach Kościoła.

Z tradycji chrześcijańskiej dowiadujemy się, że Klemens był synem Faustyna, niewolnikiem pochodzenia żydowskiego. Miał go wyzwolić patrycjusz rzymski Klemens, którego imię przyszły święty przyjął. Tertulian podaje, że Klemens miał być ochrzczony i otrzymać święcenia kapłańskie z rąk Piotra Apostoła. Święty Ireneusz, biskup Lyonu, zaświadcza, że Klemens „widział apostołów”, „spotykał ich”, „miał jeszcze w uszach ich przepowiadanie, a przed oczyma ich tradycję” (Adversus haereses 3, 3, 3). Przypisuje mu się autorstwo listu do chrześcijan w Koryncie, gdzie Kościół był rozdarty wewnętrzną niezgodą. List ten stanowi pierwszy przejaw prymatu Kościoła rzymskiego po śmierci św. Piotra. „List Klemensa porusza różne tematy o nieprzemijającej aktualności. Jest on tym bardziej znaczący, że już w I wieku ukazuje troskę Kościoła Rzymu, który przewodniczy w miłości wszystkim innym Kościołom” – powiedział Benedykt XVI.
CZYTAJ DALEJ

Wierność Bogu i wierność Kościołowi [Felieton]

2025-11-23 10:28

ks. Łukasz Romańczuk

Żyjemy w trudnych czasach. Żyjemy tak, jakby Boga nie było. Człowiek nastawiony jest na konsumpcyjny styl życia. Jest nastawiony tylko na zysk, na zabawę i przyjemności, a w społeczeństwie zanika poczucie obowiązku dobra wspólnego oraz odpowiedzialności za siebie i innych. Nie rozróżnia się dobra od zła, zabija się sumienie, a w konsekwencji młodzi ludzie popadają w depresję i tracą poczucie sensu życia. 

Dzięki Kościołowi katolickiemu jesteśmy Polakami – mamy wielką narodową kulturę, zbudowaliśmy wielką cywilizację i nie możemy pozwolić, żeby ona zginęła. Europa jest dziś w kryzysie. Rozpowszechniają się tam różne sekty, nie mające ducha chrześcijańskiego, ale posługujące się Ewangelią – takie przypadki były nawet na Ślęży. Sekty które głoszą, że życie doczesne nie ma najmniejszej wartości, że materia i ciało ludzkie to samo zło i należy je zniszczyć, że należy zniszczyć wszelkie społeczności, poczynając od małżeństwa i rodziny, trzeba wszystko obalić i spowodować całkowite wygaśnięcie cywilizacji, która istnieje w Europie, niszcząc jej fundamenty, czyli chrześcijaństwo, często zamieniając świątynie w hotele, restauracje lub całkowicie zrównując je z ziemią. Dąży się do tego, żeby chrześcijaństwo w ogóle przestało istnieć. We wszystkich okresach historii kościoła, gdy przychodził kryzys, powstawały nowe zakony. Gdy przyszła reformacja, która odrzuciła 6 sakramentów, która odrzuciła władzę papieską, tradycję Kościelną i nauczanie ojców Kościoła i papieży, a skoncentrowała się na samej Biblii - tacy nauczyciele jak Luter, Zwingli czy Kalwin głosili, że każdy chrześcijanin ma prawdo po swojemu interpretować Pismo Święte, co wprowadzało zupełny chaos w kwestiach wiary. Wtedy pojawił się nowy zakon, który temu się przeciwstawił - zakon Jezuitów. Jezuici tworzyli szkoły, uczelnie, uniwersytety, które zakładał Kościół. Dziś rzadko się wspomina o tym, że uniwersytet jest dziełem Kościoła. W średniowieczu, w czasach gdy królowie i książęta nie umieli pisać i czytać jedynie Kościół tworzył uniwersytety – do roku 1400 założył ich ponad 40, m. in. uniwersytet Krakowski. Na tych uczelniach pracowało wielu zakonników, dominikanie - Albert Wielki, Tomasz z Akwinu, franciszkanie – Św. Bonawentura i inni. Oni kształtowali umysły Europejczyków i stworzyli na terenie Europy mnóstwo szkół – nie mieczem, nie ogniem, ale intelektualnie przeciwstawiali się reformacji i uratowali Kościół katolicki w Europie. Później były też inne organizacje - bardziej i mniej jawne - w Europie, które próbowały opanować życie polityczne krajów europejskich, uniwersytety, rozwijające się media i ówczesne gazety. Chcieli za pomocą tych środków zniszczyć Kościół katolicki. Jednak zakony broniły Kościoła i wciąż go budowały. Trzeba jednak stwierdzić, że szatan nie śpi – on działa zawsze i ma do swojej dyspozycji pomocników. W naszych czasach szatan działa skuteczniej niż dawniej - poprzez media, dzięki którym ma większy zasięg. Próbuje się też skłócić profesorów, redaktorów gazet czy telewizji.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję