Pierwsza inauguracja nowego roku szkolnego w Publicznym Katolickim Liceum Ogólnokształcącym Parafii Bożego Ciała w Jarosławiu, nowej placówki oświatowej, której przyświeca szlachetna triada Ratio-Fides-Patria, zbiega się z 100. rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości i rodzi nadzieję na solidne nauczanie oraz chrześcijańskie i patriotyczne wychowanie młodego pokolenia. „Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie” (Jan Zamoyski). Bitwa o wolną, niepodległą i mądrą Polskę rozgrywa się między innymi w przestrzeni szkolnej. W tym kontekście warto przywołać świetlaną postać sługi Bożej Anny Jenke, wybitnego nauczyciela i pedagoga jarosławskiej młodzieży, w 50. i 60. latach XX wieku.

Niewątpliwie, profesor Anna Jenke jest opatrznościowym wzorem dla współczesnych pedagogów. W katolickiej Polsce jest bowiem niewiele szkół katolickich, ale na szczęście mamy jeszcze sporo nauczycieli katolików, których apostolska aktywność jest dzisiaj potrzebą chwili. Neomarksizm znowu staje się ideologią dominującą wśród prominentnych elit na świecie i próbuje „przebijać” się do Polski, podobnie jak bezbożny komunizm w czasach, kiedy żyła i pracowała Anna Jenke. Jako nauczyciel katolik sprostała trudnym wyzwaniom w czasach komunistycznego zniewolenia. I choć ówczesna władza zadekretowała, że Boga nie ma, że religia to opium i zabobon, że wiara kłóci się z postępem, to Anna Jenke nie uległa pokusie takiej „nowoczesności”. Była mądrym człowiekiem. Bardzo serio traktowała misję nauczyciela i odpowiedzialność za wychowanie młodego pokolenia. Szła pod prąd, aby uchronić dzieci i młodzież przed ideologią ciemności. Światło i siłę czerpała z głębokiej wiary i z osobistej relacji z Panem Bogiem. Była zapatrzona w niebo, dlatego tak mocno i odważnie chodziła po ziemi. Swoją chrześcijańską postawą kształtowała charaktery wychowanków.

Anna Jenke uczy nas twórczego towarzyszenia dzieciom i młodzieży na drogach ich intelektualnego i duchowego wzrastania w oparciu o wartości chrześcijańskie. Nie można nie skorzystać z tej wielce pożytecznej lekcji, skoro wciąż potęgują się zagrożenia dla wychowania według ewangelicznych zasad. Współczesny świat skażony ateistyczną poprawnością polityczną, bardzo mocno lansuje również tezę o prywatności wiary – to znaczy, że wiara jest wyłącznie prywatną sprawą człowieka. Owszem, mogę ją wyznawać, ale tylko w kościele lub w domu. Natomiast gdy wychodzę do pracy – na przykład w szkole – powinienem ją zostawić w zakrystii. Oczywiście, w imię tolerancji i szacunku dla ludzi o innych wrażliwościach, bo – jak mówią „postępowcy” – żyjemy w świecie pluralistycznym i zasada prywatności wiary odpowiada najwyższym standardom humanistycznym.

Anna Jenke nie uległa pokusie pseudonowoczesnych idei. Słoneczna Skała – jak siebie nazywała – odważnie towarzyszyła młodzieży, wskazując jej wartości ewangeliczne jako fundament bezpiecznego budowania. Takie też przesłanie profesor Anna adresuje do dzisiejszych pedagogów, aby mieli odwagę zdemaskowania i odrzucenia kuszącej propagandy o prywatności wiary, ubranej w szaty niby nowoczesnej wrażliwości. Owszem, prywatność wiary odpowiada europejskim, a nawet światowym standardom liberalnych i lewackich środowisk ateistycznych. Nie odpowiada natomiast standardom Ewangelii. W Ewangelii Jezus mówi jasno i stanowczo: „Będziecie moimi świadkami aż na krańce świata” (Dz. 1,8). Takiej dynamicznej postawy chrześcijańskiej wymaga od nas Pan Jezus.

Anna Jenke podpowiada, w jaki sposób nauczyciel katolik może dzisiaj realizować misję świadka wiary. W pierwszej kolejności winien zadbać o właściwe tempo swojej wiary i żyć w głębokiej relacji z Panem Bogiem. Słowem, ma otwierać się na tchnienie Ducha Świętego w bogactwie Jego siedmiu darów, aby nie zabrakło mu odwagi do wyznawania wiary i do dzielenia się wiarą z wychowankami. Uczeń ma prawo oczekiwać potwierdzenia i wzmocnienia swojej wiary nie tylko od katechety na lekcji religii, ale także od każdego innego nauczyciela katolika.

Chrześcijańska postawa Anny Jenke robiła wielce budujące wrażenie w ówczesnym środowisku szkolnym i społeczności Jarosławia. Potwierdzają to wychowankowie i świadkowie jej życia. Zachowując w pamięci tę świetlaną postać, starają się na różne sposoby ukazywać jej nieprzeciętną osobowość we współczesnych środowiskach wychowawczych. Najlepszym tego przykładem są między innymi Powiatowe Konkursy Wiedzy i Poezji o Annie Jenke organizowane od 20 lat w Zespole Szkół w Rogóżnie k. Łańcuta. Wspólnie podejmowane i z powodzeniem realizowane dzieła konkursowe przekonują, jak wielką wartością w nauczaniu i wychowaniu młodego pokolenia jest synchronizacja trzech podstawowych środowisk formacyjnych – rodziny, szkoły i Kościoła.