Reklama

Mały Asyż w Warszawie

Wspólna modlitwa o pokój na świecie w warszawskiej synagodze Nożyków zwieńczyła polsko-żydowskie obchody z okazji 50-lecia soborowej deklaracji „Nostra aetate”. Bp Mieczysław Cisło, przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem, nazwał je Małym Asyżem

Niedziela Ogólnopolska 49/2015, str. 9

Witold Dudziński

Zdaniem rabina Naftalego Ruthenberga, dialog chrześcijańsko-żydowski – zapoczątkowany deklaracją „Nostra aetate”, a uznający zarówno jedność, jak i odrębność chrześcijan i żydów – ciągle się rozwija, ale wymaga jeszcze czasu

Zdaniem rabina Naftalego Ruthenberga,
dialog chrześcijańsko-żydowski –
zapoczątkowany deklaracją
„Nostra aetate”, a uznający
zarówno jedność, jak i odrębność
chrześcijan i żydów – ciągle się rozwija,
ale wymaga jeszcze czasu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Duch Asyżu – miejsca spotkań przedstawicieli różnych religii, zainicjowanych przez Jana Pawła II – był obecny w warszawskiej synagodze podczas modlitwy, którą razem z bp. Mieczysławem Cisło poprowadził Michael Schudrich – naczelny rabin Polski. – Niech z naszych serc wyparte zostaną słowa „podział” i „wojna” – zachęcał w modlitwie bp Cisło. – Odnów, Panie, serca i umysły, aby słowo „brat” było tym słowem, które pozwala nam się spotykać – modlił się rabin Schudrich, prosząc, by na naszej ziemi nie było nienawiści i pogardy.

Nowy kierunek

Pierwsza część obchodów 50-lecia „Nostra aetate” odbyła się wcześniej w siedzibie Konferencji Episkopatu Polski. Uczestniczyli w niej przedstawicie polskiego Kościoła i żydów, nie mógł przybyć Tomasz Miśkiewicz – mufti Muzułmańskiego Związku Religijnego w Polsce. Jednym z wydarzeń było wystąpienie rabina Naftalego Ruthenberga z Izraela, według którego II Sobór Watykański, rozpoczynając historyczną przemianę w ramach Kościoła katolickiego, wyznaczył też nowy kierunek w relacjach między katolicyzmem a judaizmem, który znacznie wykroczył poza relacje między religiami i wywarł wielki wpływ na całą ludzkość.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Deklaracja „Nostra aetate” o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich, ogłoszona przez ojców Soboru Watykańskiego II w końcu października 1965 r., zmieniła sposób podejścia Kościoła do tych religii, zapowiadając ożywiony dialog między wyznaniami. Odnosiła się do największych religii: buddyzmu, islamu i judaizmu. „Kościół katolicki – brzmiało kluczowe dla deklaracji stwierdzenie – nie odrzuca nic z tego, co w religiach owych prawdziwe jest i święte”.

Zdaniem Naftalego Ruthenberga, dialog chrześcijańsko-żydowski – zapoczątkowany deklaracją, a uznający zarówno jedność, jak i odrębność chrześcijan i żydów – ciągle się rozwija, ale wymaga jeszcze czasu. – Miną całe pokolenia, zanim w pełni zaowocuje – ocenił rabin.

Wszyscy jesteśmy cudzoziemcami

Deklaracja i Psalm 15 („Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie...”) – odczytany po polsku przez abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, i po hebrajsku przez rabina Schudricha – stały się punktem wyjścia do rozważań na temat współczesnych zagrożeń, nadziei i obowiązków.

– Życie w obecnym świecie nie jest łatwe, a napięcia między przedstawicielami różnych religii wzmagają się, co wymaga budowania przyjacielskich stosunków – mówiła Anna Azari, ambasador Izraela w RP, dziękując polskim biskupom za list opublikowany z okazji rocznicy deklaracji „Nostra aetate”.

Abp Gądecki oraz rabin Schudrich rozważali werset z Księgi Wyjścia (por. Wj 22, 20): „Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców...”. Rabin zwrócił uwagę, że żydzi mają silne doświadczenie bycia cudzoziemcami, a takie doświadczenie zobowiązuje do wrażliwości na cudzoziemców. – Nieważne, kto jest tym cudzoziemcem, obcym. Mamy obowiązek pomóc mu, gdy jest słabszy – mówił.

W nawiązaniu do tych samych słów abp Gądecki zauważył, że Stary Testament nie mówi jednoznacznie, kim jest ów „cudzoziemiec”. W konsekwencji wszyscy jesteśmy cudzoziemcami i pielgrzymami na ziemi, a jednocześnie, niezależnie od wyznania i pochodzenia, wszyscy jesteśmy rodziną. Odnosząc się do obecnej sytuacji politycznej, abp Gądecki wskazał, że miłość do rodziny czy ojczyzny nie może nikogo dyskwalifikować ani odrzucać. – Patriotyzm to miłość do swoich nieodrzucająca innych – zaznaczył – w odróżnieniu od nacjonalizmu, który kocha tylko swoich, a nienawidzi obcych.

2015-12-02 08:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święcenie pokarmów

Kościół ustanowił sakramentalia, czyli „święte znaki, które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki, przede wszystkim duchowe. Sakramentalia nie udzielają łaski Ducha Świętego na sposób sakramentalny, lecz przez modlitwę Kościoła uzdalniają do przyjęcia łaski i dysponują do współpracy z nią. Wśród sakramentaliów znajdują się najpierw błogosławieństwa (osób, posiłków, przedmiotów, miejsc). Każde błogosławieństwo jest uwielbieniem Boga i modlitwą o Jego dary” (KKK 1667-1671). Modlitwa i błogosławienie pokarmów znane jest już w Starym Testamencie, czyni to także Jezus: „On tymczasem wziął pięć chlebów i dwie ryby, podniósł wzrok ku niebu, pobłogosławił je, połamał i dawał uczniom, aby rozdawali ludziom” (Łk 9, 16).
CZYTAJ DALEJ

Czy w Wielką Sobotę jest Msza św.?

Pytanie czytelnika: Koleżanka powiedziała mi, że w Wielkim Tygodniu nie ma Mszy św. w Wielki Piątek i w Wielką Sobotę. Nie bardzo rozumiem, bo Msza św. w sobotę przecież jest. Proszę o wytłumaczenie.
CZYTAJ DALEJ

Franciszek: droga Jezusa nas kosztuje w świecie, który wszystko kalkuluje

2025-04-19 00:12

PAP

„Droga Krzyżowa jest modlitwą tych, którzy są w drodze. Przecina nasze zwykłe ścieżki, abyśmy przeszli ze znużenia ku radości” - stwierdził papież Franciszek podczas Drogi Krzyżowej w Wielki Piątek w rzymskim Koloseum. Wzięło w niej udział ok. 18 tys. ludzi. Przewodniczył jej, w zastępstwie Ojca Świętego, wikariusz generalny diecezji rzymskiej, kard. Baldo Reina. Papieskie rozważania dotyczyły m.in. wolność, egoizmu, odpowiedzialności, wiary, hipokryzji, upokorzenia.

„Droga oferowana każdemu człowiekowi - podróż do wewnątrz, rachunek sumienia, zatrzymanie się na cierpieniach Chrystusa w drodze na Kalwarię” - podkreślił Franciszek i wskazał, że Droga Krzyżowa jest rzeczywiście zejściem Jezusa „ku temu światu, który Bóg kocha” (Stacja II). Jest także „odpowiedzią, przyjęciem odpowiedzialności” przez Chrystusa. On, „przybity do krzyża”, wstawia się, stawiając się „między skłóconymi stronami” (stacja XI) i prowadzi je do Boga, ponieważ Jego „krzyż burzy mury, anuluje długi, unieważnia wyroki, ustanawia pojednanie”. Jezus, „prawdziwy Jubileusz”, odarty z szat i objawiony nawet „tym, którzy patrzą, jak umiera”, patrzy na nich „jak na umiłowanych powierzonych przez Ojca”, ukazując swoje pragnienie zbawienia „nas wszystkich, każdego z osobna” (Stacja X)
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję