W Zespole Szkół w Sulechowie 28 maja odbyło się uroczyste wręczenie nagród laureatom 10. Powiatowego Konkursu Wiedzy o Papieżu Janie Pawle II. W konkursie wzięło udział 180 uczniów. 34 osoby z sześciu gimnazjów zakwalifikowały się do II etapu. W tym roku tematem zmagań był pontyfikat Jana Pawła II oraz fragmenty encykliki „Dives in misericordia”.
Nagrody główne ufundował burmistrz Sulechowa Ignacy Odważny, natomiast wyróżnienia zasponsorował ks. proboszcz Henryk Wojnar. Wyróżnione osoby to Natalia Różycka, Wojciech Grzegorczyn, Malwina Tukiendorf oraz Anna Woźniak. Podium opanowali uczniowie ze Świdnicy: trzecie miejsce zdobyła Julia Gagajewska, drugie Michał Smogór, a pierwsze Wiktoria Lecko. – Materiał był trudny, bo obejmował 27 lat – przyznają zwycięzcy. – Musieliśmy odpowiedzieć na ok. 40 pytań, głównie zamkniętych, ale było też kilka otwartych. Trzeba było znać daty, uzupełniać cytaty.
Julia, Michał i Wiktoria przygotowywali się do konkursu ponad miesiąc pod okiem swojej katechetki Małgorzaty Mordel w ramach spotkań koła biblijnego, do którego należą. Cała trójka jest bardzo zadowolona z nagród (aparat fotograficzny, radio i tablet).
Hasło konkursu brzmiało: „Z Wujkiem na kajakach”. I do tego nawiązał ks. Henryk Wojnar, zachęcając młodzież do aktywnego wypoczynku na wzór Karola Wojtyły: – Drodzy przyjaciele, nie bójcie się wakacji pod namiotem. Takie wakacje w klimacie przyrody, lasów, traw szumiących to piękne przeżycia, które ładują akumulatory.
Konkurs uświetnił koncert niezwykłego zespołu – dla uczniów zaśpiewali i zagrali… nauczyciele.
Konkurs jest adresowany do dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 21 lat. Jego celem jest inspirowanie dzieci i młodzieży do twórczości artystycznej oraz promowanie dorobku poetyckiego i postaci Włodzimierza Pietrzaka, zapomnianego poety, krytyka literackiego, żołnierza Powstania Warszawskiego.
Organizatorem i pomysłodawcą wszystkich edycji konkursu jest Maciej Konieczny.
Gdyby św. Jan Paweł II żył, 18 maja obchodziłby urodziny. Jego wpływ na nas pozostaje wielki i błogosławiony. Papież Polak głosił Ewangelię z nową mocą, będąc we wszystkim wierny nauczaniu Jezusa. Gdy wspominam postać św. Jana Pawła II, to najpierw staje mi przed oczami jego wielka miłość do nas, jego rodaków, i do Polski.
Ta miłość wręcz przynaglała naszego Papieża do pielgrzymek do Polski. Także w Rzymie cieszyliśmy się szczególną troską. W „polskich” audiencjach, organizowanych czasem co kilka dni w Watykanie, uczestniczyły w sumie setki tysięcy osób. Gdziekolwiek Jan Paweł II rozmawiał z rodakami – w Polsce, w Rzymie czy w czasie spotkań z Polonią rozsianą po całym świecie – wszędzie okazywał swoją radość i wzruszenie. Przytulał, znajdował słowa otuchy, patrzył z czułością i troską. W czasie stanu wojennego organizował międzynarodową pomoc dla Polski. Gdy była taka potrzeba, to – jak mądrze kochający ojciec – przestrzegał nas przed naszymi słabościami. Mobilizował do nawrócenia i wierności Chrystusowi. Mówił z bólem o tym, co go w jego Ojczyźnie i w postawach Polaków niepokoiło czy wręcz bolało. Odnosił się do nas jak zatroskany i współcierpiący przyjaciel, a nie jak chłodny, zewnętrzny obserwator. Nie próbował nawet ukrywać swojej wielkiej miłości do Ojczyzny. W czasie czwartej pielgrzymki wręcz wykrzyczał swój niepokój o los Polski: „Może dlatego mówię tak, jak mówię, ponieważ to jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry! I zrozumcie, wy wszyscy, którzy lekkomyślnie podchodzicie do tych spraw, zrozumcie, że te sprawy nie mogą mnie nie obchodzić, nie mogą mnie nie boleć! Was też powinny boleć!” (Kielce, 3 czerwca 1991 r.). Te słowa zawsze mnie wzruszają. Cała postawa św. Jana Pawła II w odniesieniu do rodaków i Ojczyzny świadczyła o tym, że w każdej chwili gotowy był oddać życie w obronie swojego ukochanego Narodu.
Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, nie przez to kim jest, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Jan Paweł II
Bóg nie pogodził się ze śmiercią człowieka. Chrystus przyszedł na świat, aby o tym świat przekonać. Chrystus umarł na krzyżu i został złożony do grobu, by temu właśnie dać świadectwo: Bóg nie pogodził się ze śmiercią człowieka! Jest bowiem Bogiem żyjących, a nie umarłych (…) Chrystus zmartwychwstał w określonym momencie dziejów, ale wciąż pragnie powstawać z martwych w życiu niezliczonej rzeszy ludzi, w życiu jednostek i ludów. Owo powstawanie z martwych wymaga współdziałania człowieka, współdziałania wszystkich ludzi. Ale w tym zmartwychwstaniu zawsze ujawnia się tamto życie, które przed tylu wiekami w wielkanocny poranek pokonało grób. Wszędzie tam, gdzie serce, przezwyciężając egoizm, przemoc, nienawiść, pochyla się z miłością ku temu, kto jest w potrzebie, tam i dziś zmartwychwstaje Chrystus (…) Wszędzie tam, gdzie umiera człowiek, który przeszedł przez życie wierząc, miłując i cierpiąc, zmartwychwstanie Chrystusa świętuje swe ostateczne zwycięstwo.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
