O pomocy cierpiącym, jako drodze uświęcenia, pisze papież Franciszek w orędziu na 23. Światowy Dzień Chorego, który będziemy obchodzić 11 lutego. Hasłem tegorocznych obchodów są słowa z Księgi Hioba: „Niewidomemu byłem oczami, chromemu służyłem za nogi”. Przy tej okazji warto wspomnieć o św. Antonim, do którego z prośbą o uzdrowienie zwracają się tysiące chorych. Aneta Kwaśniewska rozmawia z o. Zenonem Burdakiem OFM z sanktuarium św. Antoniego w Radecznicy
Aneta Kwaśniewska: – Św. Antoni, objawiając się w XVII wieku, mówił o mocy uzdrawiającej dla tych, którzy się do niego zwracają...
Reklama
O. Zenon Burdak Ofm: – Tak, 8 maja 1664 r. w Radecznicy św. Antoni objawił się Szymonowi Tkaczowi i taką dał obietnicę: „Przeze mnie chorzy, ślepi, chromi i różnymi dolegliwościami utrapieni znajdować i otrzymywać będą pociechy swoje. Chorzy zdrowie, ślepi wzrok, chromi chód, zgoła wszyscy uciekający się na to miejsce, bez łaski nie odejdą”. Dzień Chorego każdego roku jest obchodzony w sposób szczególny w sanktuarium w Radecznicy, a to za sprawą św. Antoniego, który jest nazywany wielkim cudotwórcą i uzdrowicielem chorych, bo ma przywilej wypraszania tych łask u Boga. Ogromne jest zainteresowanie tą Mszą św., która jest połączona z sakramentem chorych i czuwaniem modlitewnym przed łaskami słynącym obrazem św. Antoniego. To spotkanie zwykle trwa kilka godzin. Przy sprzyjającej pogodzie dróżkami objawień przechodzi procesja modlitewna. Zapraszamy wszystkich chorych, doświadczonych krzyżem, cierpieniem oraz opiekujących się chorymi, pracujących z chorymi i dla nich. Wielki cudotwórca św. Antoni czeka na Jasnej Górze Lubelszczyzny w Radecznicy, zarówno 7 lutego, w pierwszą sobotę miesiąca o godz. 10, jak też każdego innego dnia w roku. Doświadczamy tego, że faktycznie św. Antoni dotrzymuje słowa danego przed 350 laty i mamy wiele świadectw łask, cudów i uzdrowień dla tych, którzy pielgrzymują i modlą się w tym wyjątkowym miejscu. Jest tyle urokliwych miejsc na świecie, jednak św. Antoni wybrał tę niewielką miejscowość na Lubelszczyźnie.
– Odnaleziono wizerunek św. Antoniego. Czy obraz został już odrestaurowany?
– To jest obraz pędzla Jana Rosena i znajdował się on w ołtarzu głównym w sanktuarium do 1939 r. W czasie wojny Niemcy grabili dzieła Rosena i obraz uważany był za zaginiony. Prawdopodobnie, gdy zbliżał się front, to nasi ojcowie ukryli ten obraz, a na jego miejsce umieścili obraz autorstwa Karola Gustawa Polityńskiego. W ten to właśnie sposób obraz Rosena ocalał i niedawno odnaleziono go w szybie wentylacyjnym. Został odrestaurowany i był w święta Bożego Narodzenia wystawiony w sanktuarium. Nie będzie on umieszczony w ołtarzu, gdyż jest znacznie większy od tego, który jest w tym miejscu obecnie. Obraz znajduje się w auli, każdy może go zobaczyć i pomodlić się przed nim.
11 lutego, we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, będziemy przeżywać XXIV Światowy Dzień Chorego. Główne uroczyści odbędą się w Ziemi Świętej w Nazarecie, gdzie „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1, 14). Z tej to racji Franciszek wystosował orędzie zatytułowane „Zawierzmy się Jezusowi miłosiernemu jak Maryja: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie»” (J 2,5). Papież rozważając w nim ewangeliczny opis wesela w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-11), gdzie Jezus dokonał pierwszego cudu na prośbę swojej Matki, stawia inspirujące pytanie: czego uczy nas to wydarzenie w odniesieniu do Światowego Dnia Chorego?
Ojciec św. szukając odpowiedzi na zadane powyżej pytanie zauważa i podkreśla znamienny fakt, że chorzy w swoim niewyrażalnym cierpieniu, jak i ci, którzy im pomagają, borykając się nieraz z własnymi i systemowymi ograniczeniami oraz porażkami, nie muszą być sami przeżywając te trudne doświadczenia. Mogą i powinni bardzo świadomie zaprosić Jezusa i Jego Matkę. Bowiem podobnie jak w trudnej sytuacji w Kanie Galilejskiej, tak i w życiu każdego człowieka wierzącego doświadczającego cierpienia i trudności chce być obecny miłosierny Jezus „który pomaga osobom w potrzebie i w trudnej sytuacji”. Blisko Niego zawsze jest obecna Maryja, „Matka opatrznościowa i prosząca”, która pociesza swoje dzieci. Franciszek przypominając tę prawdę stwierdza: „Ileż nadziei dla nas wszystkich w tym wydarzeniu! Mamy Matkę, której oczy są czujne i dobre jak oczy Syna; Jej macierzyńskie serce jest pełne miłosierdzia, jak On; Jej ręce chcą pomagać, jak ręce Jezusa, które łamały chleb dla łaknących, które dotykały chorych i ich uzdrawiały. Napełnia nas to ufnością i otwiera na łaskę i miłosierdzie Chrystusa”.
Przemiana wody w wino była „początkiem znaków” Jezusa na ziemi. Był to cud podtrzymania radości ziemskiej, radości związanej z miłością. Jezus przemienił wodę w wino i kazał sługom roznosić je gościom. Wiara mówi, że w życiu wiecznym, które – mówiąc obrazowo – przypominać będzie też radosną ucztę, już sam Jezus będzie usługiwał zbawionym winem wiecznej radości.
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
24 stycznia 2025 r. mija 8 lat od tragicznej śmierci sługi Bożej Heleny Kmieć. Tego dnia w Libiążu będziemy wspominać młodą polską wolontariuszkę, która zginęła w czasie misji w Boliwii.
Mszy św. sprawowanej w kościele św. Barbary w Libiążu będzie przewodniczył bp Jan Zając, a po Eucharystii odbędzie się premiera filmu “Misja Zambia”.Mimo że od śmierci Heleny Kmieć mija już 8 lat, to blask jej życia wciąż rozświetla drogi osób, które ją znały lub zostały zainspirowane jej postawą niesienia dobra na cały świat. Dlatego też tegorocznym obchodom nieprzypadkowo towarzyszy hasło „Ona była światłem”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
