Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Chociaż ciemno dookoła, z chęcią idę do kościoła

Ksiądz poeta i profesor Janusz Stanisław Pasierb napisał: „Adwent to świt. Adwent to daleki tłumny fryz pełen postaci i zdarzeń, nieczytelny i pozbawiony sensu, gdyby w Betlejem (...) nie narodziło się dziecko, któremu nadano imię Jezus, a którego matką była Maryja (...). Adwent to pustynia, na której widać wyniosłą postać odzianą w skórę wielbłąda. Adwent to nasze życie. Adwent to liturgia (...). Adwent to czas przychodzenia Tego, który jest zawsze, znajomy i nieznajomy”

Niedziela sosnowiecka 49/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

adwent

Bożena Sztajner

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Polski Adwent jest szczególnie bogaty w zwyczaje religijne. Od XII wieku znana jest adwentowa Msza św. ku czci Matki Bożej, zwana Roratami. Roraty odprawiano przed wschodem słońca, o świcie, na znak czuwania i oczekiwania Chrystusa. Symbolem tego właśnie świtu – zwiastującego Słońce, była Maryja w roratniej świecy.

Pieszo, ze śpiewem

Na terenach wiejskich udawano się na Roraty pieszo, ze śpiewem. Również cały Adwent starano się przeżywać we wspólnocie nie tylko rodzinnej, ale i sąsiedzkiej. Zbierano się na wspólne przędzenie, darcie pierza, naprawianie odzieży i uprzęży. Na tych spotkaniach odmawiano Różaniec, śpiewano pieśni adwentowe.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Charakter Adwentu jako okresu przygotowującego do świąt Bożego Narodzenia miał wpływ na powstanie adwentowych obrzędów domowych. Duchowe przygotowanie odbywało się poprzez udział w Liturgii parafialnej, rekolekcjach, sakramentach świętych i osobistą modlitwę. Wytwarzało to atmosferę rozmodlenia i wyciszenia wewnętrznego. Znalazło to swój wyraz w odmawianiu wspólnie modlitwy „Anioł Pański”, w wieczornicach adwentowych, w umieszczaniu domku adwentowego i nowennie antyfon wielkich, w obrzędach przyjęcia do domu wędrującej figury i listach pisanych przez dzieci do Dzieciątka Jezus.

W radości i uwielbieniu

Reklama

Dorośli wspominają Roraty z wielkim sentymentem i radością. – Na Roraty chodziłam od dzieciństwa. Do kościoła szliśmy pieszo. Nie przeszkadzało nam to, że na dworze było ciemno i zimno. Szliśmy całymi rodzinami. Pamiętam, że nam, dzieciom, nie chciało się wstawać. Mieszkałam kilka kilometrów od kościoła. Najtrudniej było pójść na pierwsze Roraty. Potem jednak pojawiała się chęć, by wybrać się na nie następny raz. Pamiętam, jak po powrocie pytaliśmy mamę, kiedy będą kolejne takie Msze. Prosiliśmy, by nie zapomniała nas obudzić. Za udział w Roratach nie dostawaliśmy żadnych nagród. Wiele dzieci, szczególnie tych, które miały daleko do domu, prosto z nabożeństwa szło do szkoły. Tornistry na czas Mszy św. zostawialiśmy w przedsionku kościoła – wspomina 80-letnia mieszkanka diecezji sosnowieckiej, Zofia Bulska.

Lampiony, Dzieciątko i nowenna

Co różni współczesne Roraty od tych, które były odprawiane jeszcze kilkadziesiąt lat temu? A jak przeżywany jest Adwent w parafiach diecezji sosnowieckiej, jakie tradycje adwentowe są nam szczególnie bliskie?

W większości parafii diecezji sosnowieckiej Roraty odbywają się w porze wieczornej i mają niepowtarzalną atmosferę. Dzieci przychodzą z zapalonymi lampionami. W jednej z parafii diecezji sosnowieckiej najmłodsi otrzymują podczas Rorat elementy szopki bożonarodzeniowej, która na zakończenie Adwentu ułoży się w piękną całość. Jeszcze w innej, za udział w Roratach są przyznawane nagrody – stajenki betlejemskie, książki, płyty, obrazki Świętej Rodziny, a nawet maskotki.

Reklama

– W naszej parafii Roraty odprawimy od poniedziałku do piątku o godz. 17. To już wieloletnia tradycja. Na Msze św. roratnie zapraszamy zwłaszcza dzieci. Od kilku lat podczas Rorat opieramy się na materiałach przygotowanych przez katolickie wydawnictwa. Na Roraty każde dziecko przynosi kolorowy lampion. Przed Mszą wygasza się wszystkie światła w kościele. Potem następuje uroczyste wejście kapłana i ministrantów. Na czele procesji idą maluchy, które oświetlają drogę celebransowi i służbie liturgicznej. Podczas Mszy św. dzieci gromadzą się wokół ołtarza. Swoje lampiony gaszą dopiero przed śpiewem hymnu „Chwała na wysokości” – opowiada ks. Jan Wieczorek, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Jaroszowcu. Tam też dzieci przygotowują serca, na których mają wypisane dobre uczynki. Spośród tych serc każdego dnia ksiądz losuje dziecko, które zabiera Dzieciątko do domu na jedną dobę. Na drugi dzień Dzieciątko wraca, a wraz z nim wypisana prośba, która jest odczytywana podczas Rorat. I tak wszystkie serduszka i prośby z całego Adwentu umieszczane są przy bożonarodzeniowym żłóbku. Tradycją w jaroszowieckiej parafii jest też Nowenna do Dzieciątka Jezus, która trwa od 16 do 24 grudnia. Na ołtarzu znajduje się wieniec z adwentowymi świecami. Każda oznacza kolejny tydzień czasu oczekiwania.

Pociąga i fascynuje

Podobnie Roraty wyglądają w parafii pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Czeladzi oraz wielu innych wspólnotach diecezji sosnowieckiej. W Czeladzi zwykle ok. sto dzieci gromadzi się na Mszach św. roratnich.

– Roraty pomagają w budowaniu wspólnoty i angażują całe rodziny. Najmłodszym zawsze towarzyszą rodzice lub dziadkowie. Co roku staramy się, by dzieci z ochotą przychodziły na Roraty. A to wymaga specjalnego przygotowania ze strony duszpasterzy. Zapalone lampiony w rękach dzieci symbolizują oczekiwanie w gotowości. Mrok w kościele i cisza, kiedy jest ciemno, jest największa. Dzieci wiedzą, że dzieje się coś szczególnego, coś zupełnie innego od tego, co proponuje świat dookoła, coś zupełnie innego nawet od zwykłych nabożeństw w ciągu roku. Skupienie, cisza, procesja w ciemnym kościele i kolejno zapalane świece na wieńcu adwentowym. To dzieci fascynuje – zauważa proboszcz parafii w Czeladzi, ks. kan. Jarosław Wolski.

Z kolei w parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Chechle Roratom towarzyszy zawsze piękna dekoracja adwentowa. Tym razem katechetka oraz proboszcz, ks. Marek Szeląg oparli Roraty na programie wydawnictwa „Rafael”: „Pielgrzymujemy po ziemi Pana Jezusa”.

Reklama

– Dzieci zbierają naklejki, poznając miejsca związane z Jezusem w Ziemi Świętej. Dla tych zaś, którzy z jakichś powodów, np. choroby, nie mogą osobiście uczestniczyć w Mszach św. roratnich w kościele, na stronie internetowej Domu Wydawniczego „Rafael” udostępniane są każdego dnia w Adwencie odpowiednie materiały, m.in. piękne i wartościowe słuchowiska – wyjaśnia pani katechetka. – Za udział w Roratach najmłodsi otrzymują drobne nagrody, ale my, kapłani, przypominamy im, że najważniejszą nagrodą jest życie z Jezusem, życie w łasce uświęcającej i wreszcie zbawienie – podkreśla ks. Szeląg.

Ciemnym rankiem

Wczesny ranek, ale jeszcze jest ciemno. Są również parafie w naszej diecezji, kiedy to właśnie wtedy z wielu stron w kierunku kościoła podążają maleńkie światełka. Nie można rozpoznać twarzy, a to właśnie dzieci z lampionami w ręku spieszą na Mszę św. Wchodzą do środka, ale świątynia jest pogrążona w mroku. Tylko wysoka świeca przy ambonce rzuca nieco blasku. Za chwilę rozlegnie się pełen tęsknoty śpiew: „Spuśćcie rosę, niebiosa”. Taki widok można ujrzeć m.in. w parafii pw. św. Barbary w Jaworznie-Podłężu, gdzie Roraty rozpoczynają się o 6.30.

W parafii pw. Najświętszego Zbawiciela w Przegini Roraty o poranku to już tradycja z dziada pradziada. Na Roraty do parafialnego kościoła przychodzi codzienne ponad setka dzieci. Wczesna pora, 6. rano, nie stanowi tutaj najmniejszego problemu. Niektórzy przychodzą nawet pół godziny wcześniej, aby odśpiewać Godzinki i Nowennę. Po zakończeniu Mszy św. roratniej z kościoła wylewa się rzeka ludzi. – Widok takich dzieci na pewno cieszy. Wiadomo, wczesna pora, niektóre są jeszcze zaspane, ale w kościele modlą się, czekają na Maryję. Dzieci otrzymują też okolicznościowe pamiątki, a wylosowane osoby – figurki Matki Bożej i św. Józefa – zaznacza proboszcz parafii, ks. Grzegorz Walczak.

Roratnie sentecje

W jednej z parafii diecezji sosnowieckiej dzieci wymyślają sentencje na temat Rorat. Oto niektóre z nich: „Kto na Roraty wstaje, temu Pan Bóg siłę daje”, „Na Roraty chodzę z rana, nawet trochę niewyspana”, „Chociaż ciemno dookoła, z chęcią idę do kościoła, „Do Maryi i Jezusa biegnę rano w dużych susach”, „Ciemna noc, trzeba wstać, na Roraty pora gnać, już lampiony zapalamy, te od dziadka i od mamy”.

2014-12-04 10:37

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Adwent na Wawelu

Katedra na Wawelu zaprasza wszystkich wiernych do udziału w nabożeństwach adwentowych. RORATY W dni powszednie zachęcany do uczestnictwa we Mszy św. roratniej, która jest sprawowana o godzinie 7.00 w Kaplicy Zygmuntowskiej, a w niedzielę o 8.00 przy Ołtarzu Koronacyjnym. Według starych podań zwyczaj odprawiania Rorat w Katedrze na Wawelu zapoczątkował Bolesław Wstydliwy. Na Mszach św. gromadziły wszystkie stany Królestwa, a przedstawiciel każdego z nich zapalał jedną święcę na siedmioramiennym świeczniku wypowiadając słowa: Jestem gotowy na sąd Boski. Roraty w Kaplicy Zygmuntowskiej, która zwykle jest niedostępna dla zwiedzających, są dobrą okazją do tego, by ze świadomością wielowiekowej tradycji jeszcze lepiej przygotować się na powtórne przyjście Pana. REKOLEKCJE ADWENTOWE W tym roku w Katedrze Rekolekcje adwentowe poprowadzi ks. dr hab. Robert Tyrała - Kanonik Kapituły Metropolitalnej, Prezydent Międzynarodowej Federacji Pueri Cantores i ceniony wykładowca akademicki. Wygłosi on kazania na wszystkich Mszach św. w II, III i IV niedzielę Adwentu. (7.00, 8.00, 9.00, 10.00, 11.30, 16.30) TRADYCYJNE NIESZPORY ADWENTOWE W niedziele Adwentu o 16.00 odprawiane są nieszpory adwentowe z udziałem Kanoników Kapituły Metropolitalnej. Oprawę liturgiczną przygotowują Klerycy seminarium krakowskiego. Serdecznie zapraszamy do udziału. ADORACJA Wystawienie Najświętszego Sakramentu w dni powszednie od godziny 9.00 do 16.20 (zakończone nabożeństwem o 16.00), w niedzielę adoracja trwa od 12.30 do 16.00. SPOWIEDŹ Sakrament pokuty i pojednania w Katedrze Wawelskiej w okresie Adwentu jest sprawowany tak jak w okresie zwykłym. W dni powszednie od 6.30 do 7.45 oraz podczas Mszy św. wieczornej. W niedzielę od 7.00 do 12.00, a także wieczorem, w czasie Mszy św. ODPUST ZUPEŁNY Przypominamy, ze trwa Rok Jubileuszowy 650-lecia konsekracji Katedry. Z tego tytułu dzięki decyzji Ojca Świętego można za pobożne nawiedzenie Matki Kościołów Krakowskich i przy zachowaniu zwykłych warunków zyskać odpust zupełny i ofiarować go za zmarłych lub we własnej intencji.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania abp. Andrzeja Przybylskiego: XXV niedziela zwykła

2025-09-19 14:58

[ TEMATY ]

abp Andrzej Przybylski

Maciej Orman/Niedziela

Abp Andrzej Przybylski - arcybiskup nominat metropolita katowicki

Abp Andrzej Przybylski - arcybiskup nominat metropolita katowicki

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa abp Andrzej Przybylski.

Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego, a bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: «Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże, i kiedy szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów, i plewy pszeniczne będziemy sprzedawać». Poprzysiągł Pan na dumę Jakuba: «Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków».
CZYTAJ DALEJ

Ks. Mirosław Wachowski: nuncjusz apostolski służy komunii Kościoła

2025-09-21 08:38

[ TEMATY ]

Irak

Nuncjusz Apostolski

ks. Marek Weresa / Vatican Media

Ks. Mirosław Wachowski

Ks. Mirosław Wachowski

Nowo mianowany nuncjusz apostolski w Iraku, ks. prałat Mirosław Wachowski, w rozmowie z mediami watykańskimi podzielił się osobistymi refleksjami o powołaniu, misji w ziemi Abrahama, służbie Kościołowi oraz duchowej sile, która pozwala iść naprzód. „Nuncjusz apostolski jest przedstawicielem Ojca Świętego wobec władz cywilnych, promując godność osoby ludzkiej, uniwersalne prawa człowieka, pracując na rzecz pokoju, tak w kraju, w którym spełnia swoją posługę, jak i na całym świecie” - wskazał.

W czwartek, 18 września Papież Leon XIV mianował nuncjuszem apostolskim w Iraku ks. prałata Mirosława Stanisława Wachowskiego, dotychczasowego Podsekretarza ds. Relacji z Państwami i Organizacjami Międzynarodowymi Stolicy Apostolskiej. Wyniósł go jednocześnie do stolicy tytularnej Villamagna di Proconsolare, z godnością arcybiskupa. Ks. Wachowski w wywiadzie dla Radia Watykańskiego podkreślił, że każda nowa nominacja traktowana jest przez niego jako akt Bożego miłosierdzia i zaufania, na który - jak sam mówi - nie zasłużył. „Z jakiegoś dla mnie tajemniczego, nieznanego powodu z wioski na Mazurach Pan Bóg powołał do kapłaństwa chłopaka, który według mnie nie miał jakichś szczególnych talentów”. To głębokie poczucie niewystarczalności nie przeszkadzało mu jednak zaufać: „Odpowiedziałem wtedy tak na to powołanie, ufając bardziej Jego łasce niż moim własnym ograniczonym zdolnościom”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję