Drewnianą kaplicę, wybudowaną za czasów panowania w Oleszycach rodu Ramszów, 30 sierpnia 1458 r. biskup przemyski Mikołaj Odrowąż Błażejowski podniósł do godności parafialnego kościoła. Tatarzy spalili kościół w 1498 r. Nowy w stylu romańskim poświęcił w niedzielę po uroczystości Narodzenia NMP w 1530 r. bp Jan Karnowski. Za proboszcza ks. Karola Michalskiego, kanonika kolegiaty jarosławskiej, kościół ten zmienił swój wygląd: wybudowano dwie kaplice – św. Antoniego i św. Józefa, prezbiterium, zakrystię, dzwonnicę, a cmentarz otoczono murem. 6 listopada 1753 r. kościół ten poświęcił bp Wacław Hieronim Sierakowski, a oleszycka parafia otrzymała tytuł Narodzenia NMP. W to święto 8 września br. odbył się odpust parafialny, poprzedzony w niedzielne popołudnie modlitwą za zmarłych na cmentarzu komunalnym. Odmówiony Różaniec, a po nim Eucharystię odprawił proboszcz ks. kan. Józef Dudek. Homilię wygłosił wikariusz ks. Radosław Sokołowski. Odpustowej Sumie przewodniczył ks. prał. Jan Bojarski, który obecnie jest penitencjarzem w katedrze lwowskiej. Mszą tą dziękował Panu Boga za złoty jubileusz 50-lecia swego kapłaństwa.

Urodzony 10 stycznia 1937 r., po ukończeniu lubaczowskiego Liceum Ogólnokształcącego, podjął studia teologiczno-filozoficzne w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze na Wawelu 21 czerwca 1964 r. z rąk metropolity krakowskiego abp. Karola Wojtyły. Pierwszą parafią, w której pracował nowy wikariusz były właśnie Oleszyce. Potem były następne: Lipsko k. Narola, Stary Dzików i znowu Oleszyce. 15 sierpnia 1974 r. odprawił Mszę św. w Nowym Siole jako administrator parafii nowo wydzielonej z parafii Cieszanów. Potem były probostwa w: Cewkowie, Lubaczowie (parafia św. Mikołaja), Siedliskach Książęcych, Kryłowie. W 2007 r. przeszedł na emeryturę. – Dwaj koledzy kapłani pracujący w archidiecezji lwowskiej, z którymi się przyjaźniłem, zaproponowali bym przybył do nich, gdyż potrzebni są kapłani. Zadzwonił metropolita lwowski kard. Marian Jaworski, bym przyjechał. Proponował objęcie parafii. Wyraziłem zgodę na bycie penitencjarzem w katedrze. Podczas Sumy odprawianej przez kard. Mariana Jaworskiego, do której zostałem zaproszony, Metropolita Lwowski przedstawił mnie tamtym wiernym. Już ósmy rok, bo od 8 lipca 2007 r. tam jestem. Pokochałem ten lud – wspomina ks. prał. Jan Bojarski. Rozpoczynając Eucharystię przypomniał, że swój złoty jubileusz sprawował już 22 czerwca w katedrze lwowskiej i 29 czerwca w lubaczowskiej konkatedrze przed obliczem Matki Bożej Łaskawej, a dziś Matki Bożej Siewnej, Pani Oleszyckiej. Wyraził radość, że to wielkie dziękczynienie za dar kapłaństwa może sprawować w pierwszej swojej parafii. W refleksyjnej homilii ks. kan. Józef Dudek rozważył słowa Maryi: „Duch mój się raduje w Bogu Zbawcy moim” i „Oto ja służebnica Pańska”. Z przykrością zauważył, że współczesna władza, człowiek dzisiaj jest przeciwko życiu, a Bóg jest dawcą życia i ono jest radością. Wszyscy powołani jesteśmy do życia, aby służyć, „nikt z nas nie żyje dla siebie”. Życie dla drugich, jak matka i ojciec dla dzieci. Maryja żyła dla Jezusa. Kto postawił na Maryję, nigdy się nie zawiódł. Dla nas przykładem jest św. Jan Paweł II. Na Maryję postawił także jubilat, który w katedrze lwowskiej modli się do Pani Łaskawej. Nie możemy być smutni, zasępieni, bo radujemy się w wdzięczności za Maryję, za tajemnicę i dar kapłaństwa. Homilię zakończył strofami swego wiersza: „Matko, do Ciebie wznoszę swe dłonie, na nich swe serce oziębłe, miłością swoją je rozgrzej, niech płonie”. Pod koniec Mszy św. w imieniu parafian złotemu jubilatowi życzenia i kwiaty złożyli: Rada Duszpastersko-Ekonomiczna, Legion Maryi i proboszcz parafii. Kwartet „Akord” dedykował pieśń. Msza św. zakończyła się procesja eucharystyczna wokół kościoła. Pod nowy zasiew poświęcone zostało ziarno.

Niespodzianką było zaproszenie na tę Mszę św. odpustową i ten złoty jubileusz ks. J. Bojarskiego ukraińskiego męskiego kwartetu „Akord” działającego przy Filharmonii Tarnopolskiej. Zespół ten działa już ponad 10 lat, występuje często z koncertami w Polsce. Artyści swym kunsztem wokalnym oczarowali wiernych w oleszyckiej świątyni. Śpiewali przed odpustową Mszą św. i podczas jej Liturgii. Swoim śpiewem trafili do naszych serc, przenieśli dusze w sferę sacrum, do Boga i Matki Bożej Siewnej. Był to wielki koncert, w wykonaniu wielkich artystów i wzbudził podziw i zachwyt.