Zakończenie Roku Wiary

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 48/2013, str. 1

Aleksandra Bąk

Piotr Marcińczak

Bądź na bieżąco!

W uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata 24 listopada zakończył się ogłoszony przez papieża Benedykta XVI Rok Wiary. Z tej okazji we wszystkich parafiach podkreślano znaczenie Wyznania wiary – Credo oraz modlono się o to, by Rok Wiary wydawał owoce w życiu wspólnot i każdego chrześcijanina. W naszej diecezji Msze św., którym przewodzili biskupi, sprawowane były w Świebodzinie, Gorzowie Wlkp. i Zielonej Górze. W sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie 12 października rok temu zainaugurowano diecezjalne obchody Roku Wiary. Na zakończenie Eucharystii przewodził bp Paweł Socha. Po Liturgii wierni modlili się Litanią do Wszystkich Świętych, dokonali aktu intronizacji Chrystusa i uczestniczyli w poświęceniu pamiątki obchodów Roku Wiary. – To nowy krzyż misyjny. Chcieliśmy, aby on przypominał o minionym Roku Wiary i naszym Credo – mówił proboszcz ks. Zygmunt Zimnawoda. Jak w każdej parafii i tu przyszedł czas na podsumowanie inicjatyw. – Uczestniczyliśmy w dekanalnej pielgrzymce do Ziemi Świętej, powstała Straż Honorowa Najświętszego Sakramentu, pogłębiliśmy Godzinę Miłosierdzia – wymienia ks. Zbigniew.

Reklama

Wśród wielu inicjatyw Roku Wiary ks. Zbigniew Kobus, proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie, wymienia przygotowanie Dni Kultury Chrześcijańskiej oraz serie wykładów poświęconych nauczaniu Soboru Watykańskiego II. I tu Liturgia na zakończenia Roku Wiary była rozbudowana: pokropienie wodą przypominające o chrzcie, śpiewane Credo przy zapalonych świecach, modlitwa powszechna z prośbą o utrzymanie postanowień podjętych w minionym roku. Mszy św. w katedrze przewodził bp Tadeusz Lityński.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W Zielonej Górze uroczyste obchody zakończenia Roku Wiary zorganizowano w konkatedrze. Tu m.in. przez cały rok organizowano wykłady o Credo w grupach parafialnych, poświęcano dużo uwagi Wyznaniu wiary podczas kazań zwłaszcza w pierwsze czwartki miesiąca i w czasie „Gorzkich żali”. Pamiątką tego czasu są nowe drzwi główne do kościoła, drzwi wiary – „porta fidei”. Mszy św. przewodził bp Adam Dyczkowski. – Kościół zwraca się do Chrystusa Króla, aby to On panował, aby Jego nauka panowała. Jego królestwo jest powszechne, obejmuje cały świat, a przy tym nie jest kosmopolityczne, przy swej powszechności zachowuje dorobek kulturowy każdego państwa. To królestwo nie dzieje się bez naszego udziału. Dlatego w Roku Wiary staraliśmy się realizować hasło: „Być solą ziemi”, aby wiara była praktykowana, aby kierowała każdym naszym krokiem, abyśmy wnosili wartości Chrystusowe, czyniąc świat doskonalszym, aby nam Bóg w tym dopomógł – mówił podczas homilii bp Adam.

Wraz z Adwentem rozpoczyna się w Kościele nowy rok liturgiczny i duszpasterski, jego hasło brzmi: „Wierzę w Syna Bożego”.

2013-11-26 16:08

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wiara jest łaską

Niedziela Ogólnopolska 43/2012, str. 20

Ks. Jarosław Grabowski

BOŻENA SZTAJNER

Człowiek wierzący, który wychował się w takiej rodzinie, przekonuje się z czasem, że nie wszyscy ludzie wierzą. Żyje i pracuje wśród ludzi o różnych przekonaniach i poglądach. Jest to dla niego okazja do zastanowienia się nad istotą wiary i jej potrzebą. Podobnie człowiek, który dochodzi do wiary już jako dorosły, rozumie, że wiara nie jest czymś oczywistym. Doświadcza w ten sposób wiary jako daru, który trzeba pielęgnować i wciąż na nowo rozbudzać, bo nie otrzymujemy jej raz na zawsze. Wiara jako doświadczenie obecności Boga jest obietnicą dla wszystkich. Bóg do każdego człowieka, na różne sposoby, stara się dotrzeć, żeby go do siebie doprowadzić. Niektórzy twierdzą (z przekonaniem lub bez), że „nie została im dana łaska wiary”. Jeżeli takie przekonanie wynika z postawy poszukiwania wiary, trzeba je przyjąć z osobowym szacunkiem, jeśli jednak wypływa z cynicznego zamknięcia się przed Bogiem, budzi nasz sprzeciw. Czy jest w ogóle możliwe, aby Bóg jednym dał łaskę wiary, a drugim jej odmówił? Z tego, że wiara jest łaską, nie wynika, iż Bóg daje ją jedynie niektórym. Tak czasem się sądzi, że gdyby dawał łaskę wszystkim, to łaska nie byłaby łaską. Tymczasem pozostaje ona łaską nawet wtedy, kiedy jest dana wszystkim. Sposób działania Boga jest zależny od tego, jak zostaliśmy wychowani, w jakiej żyjemy tradycji, jaką mamy historię. Kiedy mówimy o relacji między człowiekiem a Bogiem, zawsze trzeba pamiętać, że Bóg pierwszy nas ukochał, że inicjatywa zawsze należy do Niego: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili” (J 15, 16). Jeśli my Go szukamy, to dlatego, że On pierwszy zaczął nas szukać. Człowiek niekiedy czuje odwrotnie: wydaje mu się, że to on zaczął szukać Boga. Jednak skoro tylko Go znajdzie, sam widzi, że przecież cały czas był prowadzony dyskretną ręką Boga. Bóg stworzył człowieka jako istotę rozumną i zdolną do wolności. Wobec tego nasza natura w żadnym razie nie jest czymś konkurencyjnym dla łaski, bo jedno i drugie pochodzi od Boga. Wręcz przeciwnie, Bóg przychodzi do nas z łaską nie wbrew, ale w oparciu o naszą rozumność i wolność. Łaska Boża naszą rozumność i wolność oczyszcza i poszerza. Wszystko to jest możliwe dlatego, że nieskończenie kochający Bóg ma pełny dostęp do mojego wnętrza i swoją łaską działa we mnie właśnie od wewnątrz. Pięknie wyraził to św. Augustyn: „Bóg jest nam bliższy niż my sami sobie”. Człowiek przez swoje wybory, decyzje i czyny może świadomie i dobrowolnie wchodzić w grzech, który go diametralnie odcina od łaski. Przez swoją niewierność może się zupełnie zamknąć na łaskę, popełniając w ten sposób grzech przeciwko Duchowi Świętemu (por. Mt 12, 30-32), kiedy np. nie chce pojednania i postanawia trwać w grzechu. Niewierność łasce jest zawsze jego wolnym wyborem, tak jak i wierność. Pierwsza dokonuje się wbrew łasce, druga zaś dzięki łasce. Jedna i druga postawa ostatecznie są dobrowolnym i własnym wyborem człowieka. Na wierność i niewierność łasce trzeba patrzeć w perspektywie powszechnej woli zbawczej. Bóg obejmuje wszystkich swoją zbawczą mocą, „pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni” (1 Tm 2, 4). Jako ludzie wierzący musimy zatem prosić naszego Ojca w niebie, aby wypełniła się Jego wola. Bóg wszystkich powołuje do wiary. Jest ona wielkim darem, który umożliwia nam spotkanie z Bogiem (Benedykt XVI).

CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś: dokument synodalny nie zmienia zasad przystępowania do Komunii św. wiernych innych wyznań

2025-01-13 19:47

PAP

[ TEMATY ]

Komunia św.

Kard. Grzegorz Ryś

BP KEP

Kard. Grzegorz Ryś

Dokument synodalny nie pozwala, aby małżeństwa mieszane wyznaniowo mogły przystępować do Komunii św. w Kościołach, do których przynależą - powiedział kard. Grzegorz Ryś. Zaznaczył, że rozmawiano o wymianie duchowych darów, to nie mówiono o "gościnności eucharystycznej".

W czasie poniedziałkowej konferencji w siedzibie KEP kard. Grzegorz Ryś został zapytany, czy w kontekście synodalnej decentralizacji i przekazywania kompetencji z góry na dół w Kościele katolickim zatwierdzono tzw. gościnność eucharystyczną, czyli że Kościoły lokalne mogą wydawać zgodę na udzielania Komunii św. wyznawcom innych wyznań chrześcijańskich.

CZYTAJ DALEJ

MEN: prace nad edukacją zdrowotną jeszcze trwają, nie ma finalnej decyzji

2025-01-13 16:09

PAP

[ TEMATY ]

edukacja seksualna

edukacja zdrowotna

Adobe Stock

Trwają jeszcze prace ekspertów nad podstawą programową przedmiotu edukacja zdrowotna. Finalne decyzje minister edukacji dotyczące tego przedmiotu pojawią się po zakończeniu tych prac - poinformował w poniedziałek PAP rzecznik prasowy MEN Piotr Otrębski.

Rzecznik resortu edukacji odniósł się do wypowiedzi wicepremiera, ministra obrony narodowej, lidera PSL Władysława Kosiniaka-Kamysza, który oznajmił w niedzielę, że edukacja zdrowotna będzie przedmiotem nieobowiązkowym.

CZYTAJ DALEJ

Reklama