Reklama

Wiara

Bł. Maria Franciszka Siedliska: obywatelka świata - dla Polonii

Zamykam oczy, na nic już nie patrzę, tylko się rzucam w tę przepaść Pana Boga, w przepaść Jego miłości nieskończonego miłosierdzia – pisała bł. Maria Franciszka Siedliska w swoich notatkach duchowych. Te słowa doskonale oddają jej życie – pełne zawierzenia Bogu i bezgranicznej troski o innych. Wspomnienie bł. Marii obchodzone jest 21 listopada poza Polską, a w Polsce – 25 listopada.

[ TEMATY ]

święci

1884_fot archiwum CSFN

Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza - Franciszka Siedliska

Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza - Franciszka Siedliska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Duchowość i początek misji

Bł. Maria Franciszka Siedliska urodziła się na Mazowszu, dzieciństwo spędziła w Żdżarach koło Nowego Miasta nad Pilicą i w Warszawie. Tam odkryła, jak wspaniałym darem jest miłość Jezusa do niej. Chciała na tę miłość odpowiedzieć całym życiem „Jezusa na wieki” - zapisała w swych notatkach.

1884_fot archiwum CSFN

Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza - Franciszka Siedliska

Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza - Franciszka Siedliska

W młodości mieszkała przez pięć lat w różnych miejscach na terenie współczesnych Niemiec, Szwajcarii, Francji i Włoch. Mówiła płynnie kilkoma językami: polskim, francuskim, włoskim, niemieckim i angielskim, a także znała rosyjski. Podróże umożliwiły jej kontakt z ówczesnymi trendami w duchowości, szczególnie we Francji. XIX wiek przyniósł odnowę duchową, w tym podkreślenie znaczenia Eucharystii, ożywienie kultu Najświętszego Serca Jezusa, ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu oraz ustanowienie święta Świętej Rodziny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Rozeznanie duchowe, z pomocą kierowników duchowych, doprowadziło Franciszkę Siedliską do przekonania, że ma być założycielką nowego Zgromadzenia w duchu Świętej Rodziny, którego misją miało być wspieranie rodzin, „współdziałając z Chrystusem i Jego Kościołem”. Siedliska wybrała Rzym na główną siedzibę zgromadzenia, nazywając go „gniazdem”. Jednak jej serce i misja wykraczały daleko poza granice Włoch.

Misja wśród Polonii

Reklama

Nigdy nie miała polskiego obywatelstwa – urodziła się pod zaborami. Otrzymała później obywatelstwo Stanów Zjednoczonych, ale nie zamieszkała tam na stałe. Jednak właśnie Polonia była jednym z głównych celów jej posługi – w Anglii, Francji i USA.

W 1885 roku rozpoczęła misję w Ameryce, pracując wśród polskich emigrantów, a później także Litwinów i Amerykanów. Marzyła o posłudze dla rdzennych Amerykanów i z troską patrzyła na wykluczonych – adoptowała pięć czarnoskórych dziewczynek, zapewniając im schronienie i edukację w domach dziecka prowadzonych przez zgromadzenie. Do jej śmierci w 1902 roku siostry nazaretanki otworzyły w USA 20 domów.

Do Paryża, w odpowiedzi na prośbę o. Władysława Witkowskiego, rektora Polskiej Misji Katolickiej, bł. Maria Franciszka Siedliska wysłała siostry do pracy edukacyjnej wśród młodzieży polonijnej. Pierwsze placówki powstały w 1892 roku, a ich zadaniem było nie tylko nauczanie, ale też podtrzymywanie tożsamości narodowej wśród polskich emigrantów.

Podobną misję realizowała w Londynie, dokąd przybyła w tym samym roku na zaproszenie kard. Herberta Vaughana, arcybiskupa Westminsteru. W obliczu trudności z zapewnieniem emigrantom polskim opieki duszpasterskiej, siostry zajęły się organizacją życia religijnego. Tłumaczyły, zbierały na zapowiedzi przedślubne i szukały księży gotowych odprawiać Msze święte. Z czasem udało się ustanowić stałą obecność duszpasterzy, a działalność sióstr poszerzyła się o prowadzenie szkoły dla młodzieży angielskiej.

Życie w ruchu i służbie

Reklama

Bł. Maria Franciszka Siedliska była nieustannie w drodze. Odwiedzała nowe placówki zgromadzenia w Europie i Stanach Zjednoczonych, pilnując, by wszystko funkcjonowało zgodnie z misją Nazaretu. Była zaangażowana zarówno w sprawy organizacyjne, jak i w duchowe prowadzenie sióstr. Z przenośnym listownikiem, który pełnił funkcję jej mobilnego biura, pisała liczne listy i dokumenty.

Choć prowadziła aktywne życie misyjne, jej największym pragnieniem było życie kontemplacyjne, całkowicie oddane Bogu. Skrzętnie wykorzystywała każdą chwilę na modlitwę i lekturę duchową.

Dziedzictwo i pamięć

Za życia bł. Marii Franciszki Siedliskiej zgromadzenie otworzyło domy w Krakowie, Lwowie, Wadowicach i Częstochowie. Matka Siedliska planowała także placówki między innymi w Warszawie, Petersburgu i Kołomyi. Obchodzące w tym roku 150-lecie istnienia Zgromadzenie Sióstr Nazaretanek jest obecne w 14 krajach na pięciu kontynentach.

Bł. Maria zmarła 21 listopada 1902 roku w domu macierzystym zgromadzenia w Rzymie. Dziś siostry nazaretanki każdego roku w godzinę jej śmierci gromadzą się w jej pokoju, aby podziękować za życie i powołanie swojej Założycielki. Wspomnienie bł. Marii obchodzone jest 21 listopada poza Polską, a w Polsce – 25 listopada.

Beatyfikowana przez św. Jana Pawła II w 1989 roku, bł. Maria Franciszka Siedliska pozostaje wzorem bezgranicznego zaufania Bogu i służby ludziom. Jej życie i słowa, zapisane w duchowych notatkach, wciąż inspirują: „Zamykam oczy, na nic już nie patrzę, tylko się rzucam w tę przepaść Pana Boga, w przepaść Jego miłości nieskończonego miłosierdzia”.

2024-11-25 07:29

Oceń: +8 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jak się zostaje świętym?

[ TEMATY ]

święci

Niedziela Młodych

Ks. Paweł Gabara

Wierzymy w communio sanctorum

Wierzymy w communio sanctorum

Najprostsza odpowiedź to taka, że jest to człowiek, który jest już w niebie i cieszy się życiem wiecznym w Bożej obecności. Rzeczywistość życia po śmierci wykracza poza nasze możliwości poznania, zatem skąd możemy wiedzieć, że ktoś już w tym niebie jest?

Od początków Kościoła szczególnym szacunkiem i czcią otaczano tych, którzy żyli Ewangelią i naśladowali Chrystusa. Najdoskonalej to naśladowanie dokonywało się w męczeństwie za wiarę. Groby męczenników stawały się miejscami zgromadzeń, a rocznice ich śmierci były okazją do wspominania ich życia i chwalebnej śmierci. Z czasem podobnym kultem zaczęto otaczać także wyznawców, czyli tych, którzy nie ponieśli męczeńskiej śmierci, ale także byli żywym przykładem wiary. Ogłoszenie kogoś świętym odbywało się przez decyzję biskupa, która oparta była na powszechnej opinii wiernych. Swoistym obrzędem kanonizacji w pierwszych wiekach było uroczyste przeniesienie ciała z grobu w jakieś godniejsze miejsce, zwłaszcza do kościoła. Dało to początek tradycji wznoszenia nad grobami (głównie męczenników) świątyń, od których brał się też ich tytuł, czyli wezwanie. Stąd też inna tradycja, która była przez stulecia kultywowana w Kościele, a mianowicie obowiązek umieszczania w ołtarzu cząstek relikwii męczenników. Z czasem, zwłaszcza w odniesieniu do wyznawców, konieczne okazało się wprowadzenie pewnych reguł i zasad weryfikacji świętości ich życia, by uniknąć nadużyć, a prawo ogłaszania kogoś świętym zastrzeżono papieżowi.
CZYTAJ DALEJ

Abp Jędraszewski: Modlimy się za Kościół, aby wszystkie jego trudne rany były leczone w duchu prawdy

2025-10-01 08:09

[ TEMATY ]

abp Marek Jędraszewski

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Abp Marek Jędraszewski

Abp Marek Jędraszewski

- Modlimy się za Kościół, aby wszystkie jego trudne i bolesne rany były podejmowane i leczone w duchu prawdy, sprawiedliwości i miłosierdzia – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy św. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, w której wzięli udział uczestnicy Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Komisja ds. Ochrony Małoletnich.

Na początku Mszy św. wszystkich uczestników Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Komisja ds. Ochrony Małoletnich z jej przewodniczącym abp. Thibault Verny przywitał ks. Zbigniew Bielas. – Niech wstawiennictwo Apostołów Bożego Miłosierdzia – św. Faustyny i św. Jana Pawła II – oraz patrona dnia dzisiejszego – św. Hieronima – wyprasza wszystkim potrzebne łaski – życzył kustosz łagiewnickiego sanktuarium.
CZYTAJ DALEJ

Różaniec z Aniołami - tajemnice światła

2025-10-01 20:54

[ TEMATY ]

różaniec

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica na Niego, a głos z nieba mówił: "Ten jest Mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie", i te same słowa dotyczą każdego ochrzczonego dziecka, bowiem chrzest czyni nas dziećmi Bożymi, a obrzędowi temu towarzyszą Aniołowie, którzy stoją na straży życia. I tak Anioł oznajmił matce Samsona, iż Bóg da jej syna, który wyzwoli Izraelitów z ręki Filistynów. Również Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi, że jego żona pocznie syna Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Niepokalanej oznajmia, że będzie Matką Syna Bożego.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję